13448 resultaten.
Grote Beer (Dodger +13-07-11)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 931 De last van het ouder worden
Een klein facet
Dat hoort bij het leven
Zoals de dood, het einde
Vaststaat als gegeven
Het maakt de cirkel rond
Zo logisch als je het objectief beziet
Toch voelt het anders
Begrijp ik niet
Is het normaal of ongezond
Zoveel onmacht, boosheid, pijn
En vreselijk veel verdriet
Bij het verlies van slechts een hond…
Troost
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 18 Het leven
dat ik leid
verkort misschien
mijn levenstijd
dat zal God
wel weten
Door mijn onmacht
en mijn strijd
wil ik vluchten
in vergetelheid
ook dat zal God
wel weten
Blijft over
de onrust
door de vraag
wat of je
met je leven doet
En in de twijfel
zit de troost
misschien vindt God
dat ik
zo leven moet…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Ver verleden
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 539 Het was
in een ver verleden
dat ik je tegenkwam
Zo ver weg, en toch dichtbij
gevoel, gedachten, geluk
samen en toch alleen
Pijn, verdriet en onmacht
boren in mijn ziel
een donker gat
Misschien kom ik je
opnieuw weer tegen
op een verlaten weg
En is er weer licht
aan het einde
van de horizon
En kunnen we samen
herinneren, voelen…
Het einde van ik
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 293 Die vraag bestond niet,
in den beginne.
Die vraag stellen,
die vraag beantwoorden,
is opnieuw een vraag.
Om angst.
Om depressie.
Om geweld.
Ben ik goed genoeg?
Die vraag sterft gelukkig,
vroeger of te laat,
aan het einde van ik.…
Stilte
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.208 Onmacht, boosheid, pijn en verdriet,
Hoelang nog? Dat weten we niet.
Wachten op wat komen gaat, niet weten doet zo zeer,
Wat moeten we verwachten? Ik weet het niet meer.…
de wijze zwijgt
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 428 een vraag op je antwoord
een antwoord op je vraag
oneindige lus
het hart in de palm
van zonneschijn
spreekt niet over vrijheid
het zwijgt
ik ben
een pad zonder einde…
Onmachtige kracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Onmacht is graag willen,
maar helaas niet kunnen.
Onmacht is wel kunnen,
maar echt niet willen.
Onmachtig zijn die mensen,
die de vrede willen dienen.
Die voor hun eigen gelijk,
echt niet vechten willen.
Hun eigenwijze ongelijk,
moedig durven zien.…
Vragen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 97 Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen,
zou de dag dan langer duren?
Wanneer ik me geen zorgen zou maken,
zou de wereld dan plat zijn?
Wanneer ik zonder liefde leven zou,
zou 'k dan: liefdeloos zijn?…
Over dichterbij.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 266 Hoe zal het einde verlopen,
Wat kan ik dan nog hopen?
Wie deze vragen heeft,
Moet zich wel bedenken
Er nauwelijks aandacht aan te schenken,
daar alles verder leeft.
Het einde lijkt misschien dichtbij,
Maar voor een dichter, immer dichterbij.…
De brandende vraag
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 13 ze schreeuwde
uit onmacht
en ongeduld
nog was er
geen vooruit
de massa stil
honderden
ogen keken
haar aan
blaatten de
brandende vraag
van tweeletters
waarop zij nu even
geen antwoord
wist te geven
het oponthoud
kon nog wel vele
uren gaan duren
de vervoerde
melk werd
steeds zuurder
met een herderin
die niet kan…
Onmacht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 924 Onder golven bedolven
in het kolkende water
in onmacht getracht
niet te denken aan later
steeds buigend en zuigend
en eindeloos diep
afschrikkend verstikkend
en doof toen ik riep.…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.414 De boodschap was zo verteld en zo verklaard
Het werd gebracht kalm, rustig en bedaard
Een schouderklop en een hand
Daar stopte het medische verstand.
Een half jaar!
Wanhoop, verbijstering en tranen
Emoties zonder banen
berusting, ongeloof en opstand
Allemaal kregen ze de overhand
Een half jaar!
Denken, doen en praten
Dit wil ik doen en…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.525 Ooit goudgeel wuivend korenveld
verminkt door woeste voren
de golven wreed onderbroken
...de harmonie verloren
Ondoordacht vertrapte toekomst
bedekt met stervende aren
vertwijfeld brodeloos zijn
...het niet kunnen verklaren…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 558 Ik zoek niet meer,
naar het zin van het leven,
maar naar waarden,
die het draaglijk maken
en mij kunnen verzoenen
met mijn onmacht.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 453 Als ogen waken
spreekt de taal
en veegt tranen
uit het zicht
jouw gevecht
verlaat
de tweebaansweg
finaal verloren
wanneer stappen
niet verder lopen
en ook jij de muur
niet meer ontwijkt
zal ik steen voor
steen onze taal
opbouwen
welke ooit
geschreven is…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 337 Zo murw geslagen
maar zonder stok of wapen
alleen maar duldend.…
Onmacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 de gretige eter
van angst en twijfel
smullend
van onmacht
zit zich na
een kort dieet
vraatzuchtig
vol te proppen…
onmachtig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 564 ik lig te ver van bomen af
om het roerloze spreken te bezitten
het heeft ook geen zin
om eerder dan woorden de wind
te bevelen
of de blauwe plekken in de lucht
die langzaam wegtrekken als halsgesnoerde
lichtjes
wat uit kruinen valt
zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt
met schedels en afgestorven bloesems…
ONMACHT
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 518 ik voel het, maar jij, zo passief, je wijkt opnieuw
ik zou jou uit willen schelden, ja goddeloos vervloeken,
ik zou je huid willen schuren, je willen slaan, omdat je
zo stil, zo passief, zonder mening of heftig protest
dit verborgen ontluisterend, geluidloos leven leeft
ik haat je, om jouw onmacht, ik heb je lief, om je onmacht,
ik pijnig…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 Hels is zelfs het helste
als er treden rijzen
uit de diepte
maar de metselaar
knecht blijkt te zijn
van duivelshanden
die poreuze stenen bakten
en de trap omhoog
toch na is…
Onmacht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 824 Hoe kan ik nog zeggen denken
en schrijven wat ik voel en
denk en hoor als ik iedereen
kwets. Grootsheidswaanzin is
dat totaal kapot je voelen
van alles de schuld en totaal
stronfvervelend
Wie respecteert men nog op deze
aardbol? De Oerknal of het heel
gevoelig in vrede ontslapen en
weer opgaan in de natuur. Is er
iemand die daarbij kan…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 Onmacht als de woorden
niet goed worden aangevoeld
voel nu pijn diep van binnen
om die ene goed bedoelde zin.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 382 Je draagt een watermerk
achter je uitneembaar oog
van echtheid is geen sprake
droevig om te zien
hoe het andere zich kan vermaken
oog om oog
hand om hand.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 nog vliegt het kille witte
als een doffe klap
ondanks de duif is stilgelegd
los en vast
van schreiend aangemeten
moederplicht
doch zij verheft uit
godverlaten zwakte
welke wereldmoeder
ook zo voelde
toen haar zoon verging
het gesloten ogenkind
zijn geliefde en hun kroost
het volk tast door de mist
hoe sterk de band…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 604 Niemand stelde vragen,
geen antwoorden verplicht.
Het afscheid viel hem zwaar,
zwaarder dan hij dacht.
De gevoelens voor haar,
hadden nog veel macht.
Zijn hart zei hem te stoppen,
zijn verstand echter te gaan.
Hij had toch zijn hart gevolgd,
en was nu alleen voortaan.
Ze begreep echt zijn reden niet,
en wilde bij hem blijven.…
onmacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 270 bij een onheilstijding
het gevoel van machteloosheid
hier helpen geen vuisten
zelfs geen geavanceerde
wapens als verweer...
dit gegeven ten voeten uit
en die ledigheid van binnen
maakt alles zó nutteloos
met gebonden handen
en stevig dichtgetapete mond aan
de overvloedige dis van het leven
dat is wat het is...…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 302 Toch ben ik in leven
gebleven
ook al drukte jij
mij naar beneden,
want ik wist:
het geluk komt toe
aan wie heeft geleden.…