Alle inzendingen over elkaar verwarmen

We horen bij elkaar We zijn voor elkaar geschapen Zoals een traan is geschapen voor verdriet Een melodie geschapen is voor een lied En de nectar gemaakt is voor de bij Zo ben jij geschapen voor mij We zullen altijd samen zijn Samen als de sterren en de maan Wij zullen net als twee vlinders Altijd samen door het leven gaan Zonder jou kan…

zo nu en dan moet je weer terug naar de bron eventjes rust in het licht van de zon eventjes weg van de chaos de druk eventjes ruiken aan het geluk zo nu en dan eventjes weg met elkaar even eruit met de wind in je haar even genieten eventjes vrij terug naar de bron hand in hand zij aan zij…

jaren slepen door het huis mijn kamer en ik zijn één we ademen en kijken in het leven van elkaar ik schrijf en zij leest smalle woorden kamerbreed met indringende ogen diepkijkend in het verborgene van ons geankerde samenzijn ogenblikken opgebouwd uit de nerven van leven in alledaagsheid van bestaan…

dit was het dan hier scheiden onze wegen hier begint ons gewone leven weer zonder elkaar ik dacht dat dit voor altijd was ik dacht dat we samen een toekomst kregen maar in plaats daarvan kregen we een verleden een verleden dat me pijn doet als ik eraan denk als ik aan onze tijden denk krijg ik tranen in m'n ogen iedere zin zoals: ik hou…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

Soms is het Allemaal net Even te veel, Dit leven, De opgave om Door te gaan Even te zwaar - De grond wijkt Onder je voeten Je valt uit elkaar En dan kom je toch, Niet meer verwacht, Weer in balans en Passen de stukjes Toch weer in elkaar…

Warmte in jouw handen Warmte in je stem Warmte om te verwarmen Warmte, zonder rem Warmte in een klank Warmte in een blik Warmte in een oogopslag Warmte, ik slik Warmte om te geven Warmte in een gebaar Warmte om te voelen Warmte, geven om elkaar…

Verwarm je aan mij Laat je in verliefdheid gaan Verwarm je aan mij Kruip dicht tegen me aan Vannacht ben je van mij Laat je oeverloos verleiden Vannacht ben je van mij Dit genot is van ons beiden Verwarm je aan mij Laat je lichaam beminnen Verwarm je aan mij Kom, laat het voorspel beginnen Vannacht ben je van mij Laat je lichaam strelen…

dat wij af en toe elkaar in de weg lopen botsen omdat synchroon geen heerser is het is niet vallen en opstaan maar vertrouwd elkaar aanvoelen, aanvullen en aanhalen verwarmen met kussen die niet uit de tijd zijn kom, laat mij je dragen over de drempel net als toen, waar wij overheen vielen lachend in onze armen en jij getoupeerd dat ik nog…

“Zet je verwarming maar op negentien, en slechts op vijftien graden in de nacht”, Maar ‘het klimaat’ ligt niet onze macht, Al die adviezen houd ik voor gezien. Dus hoor ik weer dat dwingende geluid, Dan zet ik vlug de knop niet óm, maar úit!…

een liefdevol kusje in je nek en je smelt en ik smelt mee ons stukje ijsberg drijft af op zoek naar verre onbekende oorden naar een warmere zee het vindt wat het zocht en laat zich verwarmen door dekens toegedekt het werd kletsnat toen we eindelijk ontdooiden en elkaar als nooit bekoorden…

Zij hielden van elkaar, hun woning was nog lang niet klaar, een kleine kamer om te beginnen, de smalle twijfelaar voor het minnen. De jaren gingen zonder veel bezwaar, in voor en tegenspoed, steunden elkaar, het bed is nu van groot formaat, de kou bestrijden ze heel kordaat.…

Zullen wij in elkaar verzinken de liefde met hart en ziel indrinken als nooit ervaren in geen miljoenen jaren en onszelf verliezen in elkaar. Zacht ontwaken en bij dageraad elkaar weer raken en onvoorstelbare Liefde maken, nooit meer loslaten en slechts omarmen dat wat je hart en ziel zal verwarmen.…

Wat te doen als ze met regenboog en zonnestralen De grauwe sluier niet kan laten verdampen Om elkaar tot de diepste kern te verwarmen, te omarmen? Wat te doen om mijn meisie te kunnen laten genieten En haar dat te geven, in al wat ‘t leven aan liefde biedt?…

we leven al jaren in de kleine cocon van verliefde blikken en verwarmen elkaar we kaatsen in veelvoud lichten op spreken stille woorden die meer zeggen dan spreekkoren sommige zinnen spreken we niet uit omdat vanzelf sprekendheid het al voor ons heeft geluid de vrijheid die anderen zich moreel permitteren is nog…

Kom, laten we gaan dansen Ik neem je vast in mijn armen Het is koud vannacht liefste Daarom ben ik er om je te verwarmen De stilte van nu, is het muziek We hebben niks nodig, alleen elkaar dan Want de wereld is onze dans Die je niet ontspringen kan Morgen is verleden tijd Gisteren moet nog komen Ik neem je mee in mijn wereld De dans van…

Heb daarnet van je gedroomd lagen huilend in elkaars armen Werd wakker en realiseerde dat slechts de kachel me zal verwarmen... Hoop op een dag je te kunnen zien zonder dat tranen in mijn ogen ontstaan en het verdriet om mijn verlies van jou voorgoed zal overgaan....…

Als een zonnestraal, verwarmend, verwarm jij mijn hart. Als een regenboog, kleurrijk, kleur jij mijn leven. Als een regendruppel, glanzend, doe jij me glimmen. Als de horizon, eindeloos, ben jij het einde...…

kleuren spraken niet meer aan verfletsten in contrast met strakke vormen intolerantie verbood het vloeiend zacht in elkaar opgaan naar balans had pigmenten versterkt de viscositeit nog soepeler gemaakt toch stokte het gaan pas in verwarmen mengde alles subtiel maar viel later weer terug in de starheid van een koude realiteit…

De eerste zonnestralen Die mijn gezicht verwarmen Wil ik binnenhalen En heftig omarmen Zij verwarmen mijn huid Zij verwarmen mijn geest Zij geven geen geluid Maar zeggen mij het meest Een nieuw begin, een nieuwe dag Maar ook een dubbel gevoel De zon schijnt en geeft een lach Zonder zon is 'n dag kil en koel Wanneer de zon er niet…

wanneer het blad verkleurt een einde maakt aan uren onwetend wanneer de winter komt het slissend likken van golven tot stilte maant wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft en de laatste schaduw van een lange zomer verdwijnt in een stilgevallen zee verwarmen wij elkaar tot de levenloze souvenirs te gronde gaan en jij weer bloemen spreekt…

Geschiedenissen kunnen we herschrijven Zo lang daar liefde is en wij weer in elkaar geloven blijven.…

Ik hoorde en zag de non en ik bad met haar mee, maar tussen de gevouwen handen zag ik de centrale verwarming, tè modern tè vulgair bij deze woorden. 'Ook zij heeft het koud,' dacht ik, wat ik niet zou moeten, want het leidde me af van het onderwerp: de non die bad, voor de wereld en voor mij. Maar die c.v. die wàs er!…

plengen is maar een woord tranen werken zich doorgaans (als niemand kijkt) spontaan een weg naar buiten wie dat vocht produceert is doorgaans de enige die het als zwaktebod ervaart zoiets houdt je doodgewoon stil de wereld draait door als je zichtbaar weent er stuurt vast wel een of andere dakloze een steunzucht vanuit adres onbekend…

verlicht de pijn met zachte handen die langzaam gedachten verlichten dat eenzaam gevoel verdichten want soms doet kou de huid verbranden wel duizend ogen gingen voorbij slechts terloops een glimp verliezend twee ogen, ze bleven onvindbaar misschien wel verloren voorgoed verwarm mijn pijn met zachte handen die strelend gedachten verlichten…

De verwarming blijft koud, maar ze doet erg haar best -- Ze loeit en ratelt.…

Dromend voelt de wind als een ijzige kou, eens blies je de wind en zei: ik hou van jou, je armen om me heen tegen de liefdeskou, mij aanstaren en verwarmen met ogen staalblauw, de wind...soms die streling om te verwarmen, in mijn slaap kan ik je tenminste omarmen…

De Zon, och arme, Is de enige die zich Zelf moet verwarmen.…

Als de zon jou niet meer kan verwarmen, wat kan ik dan in de herfst nog voor je doen schat.…

boeken en muziek zijn de warmtebronnen die haar geest verwarmen…