Alle inzendingen over elkaar verwarmen

wanneer het blad verkleurt, een einde maakt aan uren onwetend wanneer de winter komt en ijs het slissend likken van golven tot stilte maant wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft en de laatste schaduw van een lange zomer verdwijnt in een zwijgende zee verwarmen wij elkaar tot de levenloze souvenirs te gronde gaan en jij weer bloemen…

omarm en verwarm.…

Vandaag willen we je ook nog niet dat kleed aanmeten alleen elkaar wel verwarmen en verder niets weten. Het is vast al snel genoeg tijd om ons samen te ontwennen laten we tot dan alsjeblieft enkel onze liefde laten tellen.…

Tijdloos is zij zich het verschil gewaar tussen bezitten en koesterend verwarmen energieën vloeien mild genegen in elkaar waar zon en maan elkaar omarmen. Donker gevangen of vrij ademend leven Onrust en angst of pure liefde ervaren kiezen om naar pijn of lust te streven zij scheppen verbinding met zilvergaren.…

Twee paar ogen, laten elkaar stralen wetend, hun liefdeswens, te behalen. Lippen... samen... zo teder en zacht.. zo hadden zij echte liefde ooit bedacht. Om elkaar heen, omarmde, armen.. harten verwarmen, lichamen omstrengelen, vertrengelen, ineen intens samen, tot een, samen, alleen..... "Voor eeuwig" zeggen zij..…

Kom liefste kom schuilen in mijn armen laat mijn warmte je verwarmen ik heb je gemist vannacht Kom liefste kom wonen in mijn gedachten voor altijd zal ik op je wachten ik heb je gemist vannacht Kom liefste kom luchtkastelen bouwen dat we voor altijd van elkaar houden ik heb je gemist vannacht Kom liefste kom, toe, droog je tranen…

Kaarsen verwarmen Bomen die dromen kleuren Kerstwensen voor jou…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers oerdom nazidom...…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers oerdom nazidom...…

Omhels me Omarm me Verwarm me Sus de pijn Heb lief Laat me bij je zijn…

Vreemden ontmoeten: gesprokkelde klanken taal – verwarmen ons hart.…

op mijn hart verzacht Te lang gedacht dat ik jullie niet meer zou zien Mijn vrienden zeester en schelpen krabben en wier die mij begroeten na een lange reis van een donkere bodem waar wij elkaar zagen vandaag begroeten wij elkaar in het zonlicht…

Vannacht, het was een droom die uit kan komen jouw lichaam naast mij en in jouw armen lig ik om te rusten, en om mij te verwarmen, ik blijf maar slapen, dan blijf ik ook dromen...…

ik leg mijn hand zacht op je stem eigen me de tonen toe verwarmend is je melodie vibreer met je mee en als mijn vingers snaren raken voel ik weer de branding van jouw zee nooit liet jij mij op het goudgeel stranden een groene duin waaide verkoeling naar ons twee we gingen horizonnen zoekend naar de symfonie handen konden elkaar…

Jij bent daar Ik ben hier Onze gedachten reiken naar elkaar Jij bent daar Ik ben hier Ons gevoel van liefde vond elkaar Jij bent daar Ik ben hier Onze herinnering blijft voor eeuwig Jij bent daar Ik ben hier De vakantie bracht ons bij elkaar maar... Jij bent daar en ik ben hier De afstand houdt ons uit elkaar…

Uit elkaar..om nog te redden, wat er te redden valt. Voor logeren blijven bedden, maar wel uit elkaar, voordat het uit elkander valt. Maar laten we het nu doen, nu het nog gemakkelijk kan. Uit elkaar als vrienden met een zoen, wat denk je er nu van.. Dan kunnen we nog samen, alleen niet dag in , dag uit.…

Ik wil niet huilen maar ik voel dat we uit elkaar vallen als bladeren uit een klaproos. Ik zag de tekenen niet op tijd en vraag nu, tegen beter weten in, of een nieuw horloge me zou helpen. Ik wil niet huilen maar de lucht is grijs waar hij blauw was ooit en de zon is niet op mijn balkon. Liefste, zouden we niet trouwen?…

Een prachtig paar is uit elkaar gegaan, het leek zo mooi, Jan Smit en Ellemieke. Helaas, thans melden de TV-rubrieken: daar kwam een ongelukkig einde aan. Hoewel zo’n breuk gewoonlijk nogal naar is ben ik verheugd dat Jan Smit uit elkaar is.…

De relatie verbroken de samenhang zoek het praten werd schelden het fluisteren werd schreeuwen het ging niet meer uit elkaar, de belofte van alles te willen delen is voorbij.…

Als je door mijn ogen kon kijken zou je een wereld zien badend in glans dreven alle dingen in het licht jij, die alles mooier kunt maken met de zon die straalt en zij straalt uit jouw gezicht Als je mijn hart hart zou voelen zou je koude niet meer kennen omdat liefde je dan verwarmt jij, die als brandstof werkt van…

Even troost bij elkaar zoeken dicht tegen elkaar aan samen zwijgend gaan slapen en stilletjes de nacht ingaan Samen ook weer wakker worden genieten van een nieuwe dag niet in zelfmedelijden zwelgen maar 't leven tegemoet zien met een lach Samen praten, soms even janken want voor alles is een tijd het leven gaat gewoon z'n gangetje maar…

Ze wonen samen, maar gaan er gebukt onder, kunnen niet zonder, maar ook niet met elkaar. Typisch construct – relatie. Mooi lied, maar steeds gedonder.…

Zulke dikke vrienden waren we, niemand kon er tussenkomen, de gekste dingen maakten we mee, ze zagen ons allemaal als één. Nu is het niet meer één maar twee, niemand die het ziet, maar ik zie dat de ander geniet, mij inruilen voor een ander, weglopen als ik tegen ze praat, gemener kan haast niet. Niemand die het ziet, maar ik zit vol…

De liefdestrouw beleeft beroerde tijden: Jolanthe is niet langer meer bij Jan En Sonja Bakker niet meer bij haar man En ook Vanessa is sinds kort gescheiden. En weer zijn nu twee partners niet meer vriendjes: Agnes Jongerius en Bernard Wientjes.…

je slaapt in mijn hand te groot om je te nestelen je benen schommelen door mijn adem rust komt zacht als het kijken naar wimpers, moe vlij ik me onder je ooglid morgen lig je in mijn huidplooi zo telkens, zo genegen tot wij de tijd wakker kussen. jaren heen en weer.…

Het zigeunergezin arbeidt vlijtig naast de woonwagen bereidt lustig de avondmaaltijd daarbij springt de hamer druk op en neer gaat een oude gebroken stoel te lijf geeft haar verjongde kracht en nieuw bestaan de hoge verlaten molen ziet gelaten op die mensen neer zijn gebroken wieken verlangen vergeefs naar ronddraaiend werk toch is hij blij…

niets is hier nog leuk alles alles is hier piep onder elkaar.…

En wij hebben het dan zo voor elkaar, maar diep van binnen doet het pijn.…

Zij klampen zich aan elkaar vast Aan een laatste strohalm en hebben Hun valse hoop op de toekomst gericht. Het leven heeft haar glans verloren. Men verliest elkander uit het oog En zijn nog bij elkaar als Zon en regen, maar dan zonder regenboog.…

We passen niet bij elkaar als een pullover voor onthoofden en vloeibare zeep in een woestijn We horen niet bij elkaar als dove oude koeien in een sloot drijvend op een vlotte gedachte We zeggen niet tegen elkaar wat er niet meer te redden valt vastklampend aan een enkele haar We verschillen niet van elkaar als dag- en nachtpauwoog…