Alle inzendingen over er zijn risico's: o

Ontloop de dans Volg de signalen Trek een streep Bepaal je grens Zoek een doel Dat je kunt halen Vervul je droom En leef je wens Ontzie het risico Van zwakke schakels Van valkuilen Vals sentiment Dubbele agenda's Tegenstrijdige belangen Ontwijk het pad Dat je niet kent Wees niet bang Te kunnen falen Ga er voor Met heel je hart Wees…

mijn zinnen trillen oer vol beven en verwarring o jongeling, ik stamel: "rozenschijn en manengeur" verdwaalde dwarrelwoorden bedwelmde strelingsmompel o, minne's fluistering: "rozenschijn en manengeur"…

het minnen ener onbekende dame is niet zonder risico ofwel ze blijkt geen dame ofwel ze is een vent…

Geluk is zo broos teer en breekbaar dat, als men 't al te hard vastpakt, het risico neemt dat het uit elkaar spat.…

Soms durf ik denken dat wij met opzet ons vertillen aan de zwaartekracht willens en wetens enkel maar om het uit te mogen gillen over onze onmacht naar elkaar soms al ik denk te weten wil ik snel vergeten en wat ik me daarbij afvraag blijft gelukkig vaag soms als ik denk te kennen wil ik snel ontwennen en wat me nog onduidelijk is…

de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…

o Grote, wijze mannen! Al is 't, dat ik de punctum's Wat al te schielijk plaatse - Maakt mij toch nimmer wijzer.…

Het was een meisje. het werd één meisje. Het is nu een vrouw om van te houden zodra zij straks alle zielen laat vertrouwen op haar goedheid. Zij, Petra, ze logeert bij hen: de mensen op aarde. Ze voelt zich er érg thuis door haar diepe connectie, met Al dat leeft en Al dat geeft. Ze komt thuis en haar huis is een thuis voor ieder…

Aan jou durf ik me bloot te geven Ook met kleren aan…

'k heb er lang over nagedacht en gekeken en gewacht gecheckt en afgestreept opgevraagd en weggesleept aangevinkt en gemarkeerd zwart op wit en ook verkeerd nagemeten en verkort vergeleken en opgeschort beschreven en afgedaan opgepoetst en laten staan omheen gedraaid en ingekeken veranderd en afgezeken punt en komma's bijgedaan die zijn…

ik denk aan je ik laat je niet meer los dat hoop ik altijd maar toch gebeurt het en verlang ik weer naar je een vreemde liefde mijn liefde voor jou…

Niet klagen, Maar dragen, Want het komt goed. Je moet vertrouwen Hebben in jezelf, Want jij ben bijzonder, Een echt wonder. Zonder jou zou De wereld maar eenzaam zijn.…

Ze spreken doodse stilte maar klinken tumultueus hun woorden zijn haatdragend Ze kijken kritiek met felle, observerende ogen niks dat hun ontgaat Ze proeven van mijn verdriet ze leven van mijn angsten en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid Ze zijn genadeloos ze kleineren me en beangstigen me tot ik alleen maar kan verlangen…

Ton doorzonwoont op 't Hoogt bij Overloon Oom Otto doopt zoon Onno Otto's zoon Zo'n ode houdt nooit op, zo monotoon O zon, o loofboom op ons rood gazoon... Doch hoop gloort in het kooiloos vogelkoor…

een witte wereld die ons warm verwachtte je lachte toen ik zei, ik kom nam alle risico's, was blij gordijnen sneeuwden en je opende vrieskou je huis een warme kerst ik was zo graag bij jou we zetten uren stil in samen met elkaar toch klepelde de kerkklok zijn openlijk misbaar de stilte luisterde terwijl wij gaven we telden onbewust…

groen is het gras van buurman's gazon, groener zijn klimop met slingers. verslagen kijk ik naar mijn kale beton o, als ik daar eens aan tippen kon.. maar ik heb alleen groene vingers.…

Maak toch o Heer dat de Zeeuwen dit keer tijdens mijn optreden hardop lachen en niet na een stilte van anderhalf uur verklappen dat zij in een deuk hebben gelegen. Maak ook o Heer dat zij daadwerkelijk overgaan tot de aanschaf van mijn liedbundels en LP's.…

. ___________________________________ Er is naar jou een heleboel vernoemd Jij was Eras, maar jij zei 'Ik zal zijn' Dat is 'Ero' in Middeleeuws Latijn De Lof der Zotheid maakte je beroemd De milde ironie van een erasme Brug tussen kerk- en maatschappijkritiek Meer dan Madocke's Reynaert - laat staan Driek Was toen best scherp…

Uit de bundel; “ Speelplaats, alleen voor kinderen, voor volwassenen te betreden op eigen risico.”…

Toch bestaat het eigen risico, dat ik nooit bewust geleefd heb, en dus zinloos dood zal gaan.…

Ach dat ik maar een vers met A beginnen zag En dat het in het langszijgaan was als Een adem van lieftalligheid die Haar nadien hulde bracht Die altijd aan mijn zijde gaat bij dag Bij barre nacht mij niet verlaat Haar die mij in haar smalle handen draagt Die mij - kwam ik te vallen - schraagt Ach sprak die A maar naar mijn ware ik Maar ja…

Wetend dat er meer goede woorden zijn Neem ik met praten niet een groot risico Een risico woorden te laten muteren in pijn Totdat iemand echt mijn woorden wil Is voor nu het beste.., ja ik hou me stil Ik kan me altijd nog verwoorden op papier En ja.., daarom vind je dit hier…

O dichtertjes van hart en ziel en pijn Van bloemetjes, van bij en chirurgijn Van droefenis, tristesse, van mijn en dijn O lezertjes van hebben en van zijn O dichter van de actualiteit Van politiek, van afgunst wijd en zijd Van rampspoed, tweedracht, ruzie, haat en nijd Van transgegendereerde man of meid O lezer van HP en van De…

O 's ochtends moet gij buiten zijn! De hemel, in de zonneschijn, 't is witte kant op blauw satijn. Hoe jong: het licht dat streelt en straalt, de lucht waarin gij ademhaalt, 't gevoel waarbij de ziele dwaalt! 't Is alles schoon! Het stroke, dat voor u ligt, op het mulle pad, 't is of het gouden glansen had.…

Rond het middernachtelijk uur Strandden zij op het azuur Te donker zonder maanlichtvuur Bij 't eiland buiten grens en tijd Van jeugdigheid in levensduur Van 't eeuwig elyzees elixer In Circe's magisch receptuur Onwetend van oneindigheid Zij, godin en kruidenmengster Schalks, bevallig qua postuur Troont O mee naar haar rotspaleis…

met daadwerkelijke beleving maak ik mezelf los los uit de wildernis der gedachten los van zielsperikelen los van geestelijke vervuiling los van dwalend verstand los van vooroordelen los van iedere onaangename band want met het besef dat niet alles vast staat voel ik mij losser dan ooit…

de kat en ik voor het raam, gesetteld in onze luie divan met de haard die knettert. het komt en komt het dwarrelt en valt het vlokt en kalkt het schittert in het licht. zo mooi, spiegelglad 'k vertel het mijn kat ze kijkt op en ze geeuwt, bah, ze miauwt "het sneeuwt"…

Dat is zijn Balkenende-norm en Sywert's CDA norm!!…

's Mei's ontwaken spreidt alleen nog meer bekoorlijkheên ten toon, Wen de dauw, als licht zo helder, uit zijn blonde lokken vloeit, En hij, zacht en jeugdig blozend, naar de top des heuvels spoeit. O gij Ed'len, om wier sterven nog mijn oog zo dikwerf weent, Ernstig mosdekt reeds de rustplaats van uw sluimerend gebeent'!…

Om financieel geen risico te lopen kunt u mij zien als uw verzekeraar. De polis is voor u te koop bij mij: de Nederlandse Spoorwegmaatschappij.…