Alle inzendingen over ergens

Ik was de stille die begon met spreken. Ik was de eenzame die tussen mensen begon te staan. Ik was de zwijgzame die alles blootlegde, ik was, zij, die bestond, zonder te bestaan. Ik ben Petra... via nieuwe stem, naam, geluid in visie. Ik ben deze ziel die vroeg ging opstaan: ze wachtte niet op wat komen ging maar legde haar eigen weg…

Ik lag daar in mijn bed, jaren, maanden, dagen, uren, secondes, momenten. Er was de stilte, het verdriet en eenzaamheid en de ademhaling. Er waren geen pijn en verdriet; want deze twee woorden dekten de lading niet meer. De zon scheen binnen en ik zag het Licht verplaatsen: van de éne muur, op de andere. Het Licht verschoof. Ik was veilig…

Ergens is een plek waar ik zou willen wonen Zonder discriminatie en met mooie bomen Ergens is een plek waar ik zou willen zijn Met prettige gevoelens en zonder pijn Ergens is een plek waar ik zou willen leven Waar ik voor altijd zou willen blijven kleven Ergens is een plek met vrijheid En zonder onderscheid Ergens is een plek zonder ongelijkheid…

na lemen huizen is beton rot anekdotisch vallen gele wederiken met hun punten op het tapijt - een sterrenbeeld ik pak een spa en schop een struik de tuin uit ik lees een dichter die ik nauwelijks nader erg erudiet, Piet daarmee houd je me wakker, met wat ik niet begrijp zo kom ik terug bij de aarde aan mijn zolen…

Je dagelijks op beduidende wissewasjes vast te pinnen in bijkomend bedekte termen van alles in de haak horen; diep niet te willen draaien alsof machines ergens binnen, in je hart je eens om riten uit de grote hoop naar voren.…

Dat doe je maar ergens anders!…

nergens wordt het later in de tijd die zich verhult met omlijnde schaduw trekkende bewegingen, een uitgewoonde cirkel die september tracht te ontwijken door de vensters voor even te sluiten het bladerdak ontrafelt minitieus het ontsproten jeugdig licht dat gespleten de eindigheid voorziet van baldadige invasies welke de chromosianen…

die ik toevallig tegenkwam maar een toeval was het in geen geval, ze zwerft in mijn hoofd, dat was mij door mijzelf beloofd, er zijn momenten geweest dat vaag haar kleur en geur overeenkwamen met een vereenzaamd gevoel van missen, zo zichtbaar, onzichtbaar, sterfelijk en onsterfelijk in het hoofd, dat het helder dooft, mijn hoop dwaalt ergens…

Was het toeval of voorzien, Was het toen lust of liefde? Op afstand keken wij elkaar plotseling in d'ogen Een heel mooie tijd van nazomeren onderweg naar Binnenkort in de maand mei, leggen verliefde vogels in meervoud hun ei Ook al was het toen eerder op afstand Het maakte mij blij…

LIEFDE Hij pakte een doek uit zijn zak En reikte die haar Zij bracht de doek naar haar neus Een niet ongebruikelijk gebaar Daarna klaar Ging de doek weer terug naar hem En daarna heus Ging de doek naar zijn neus En daarna weer terug in zijn zak.…

Er is altijd ergens oorlog Er is altijd ergens pijn Er is altijd ergens leed Dat er niet had moeten zijn Er is altijd ergens liefde Er is altijd ergens licht Er is altijd ergens hoop Op een beter vergezicht Laat de liefde daarom bloeien Schijn je licht in woord en daad Omdat liefde en ook licht Recht naar mensenharten gaat…

Je bent niet hier maar ergens. Ik ben daar niet. Al is het er, dat ergens, ik vind het niet. Ik vind het niet dan ergens, waar jij nu bent. Waar ik niet ben, ik die alleen maar ergens voor jou ben. -------------------- uit: 'Niets', 2005.…

ergens moet iemand heb gedacht dat zij had gewacht op de pijn het onechte zijn ergens moet iemand toch weten dat ze wil vergeten hoeveel pijn is aangedaan ergens ver weg is er iets misgegaan ergens verder in haar leven is het haar geven zal ze echt bestaan ergens ver hier vandaan…

Ik ben niet hier Niet eens in de buurt van ergens daar in de wereld waar ik wil Waar jij bent Ik ben ik in mezelf Ik ben ik in ergens daar In de wereld In de buurt van Ergens…

gele boterbloempjes madeliefjes en wat rode klaprozen blauwe korenbloemen tezamen op een groene wei een palet met vele kleuren mijn hart wordt danig blij een schilderijtje wordt geboren aquarel in al zijn vormen liefhebbers zullen dit bekoren ja, op zo’n plaatsen wil ik komen een rustig leventje in ongerepte natuur mijn ogen sluiten…

Ergens voel ik Dat je er nog bent Nog niet volkomen weg geweest Omdat je bleef Ergens voel ik Dat je nog wanhopig bent Nog niet de rust hebt Om iets toe te keren Ergens voel ik Dat je stellig bent We hebben allemaal Nog iets te leren Ergens voel ik Dat je betrokken bent Dat je meeleest Woorden klaarlegt - als schone kleren…

Ergens aan de horizon ergens moet je zijn; misschien in een knotwilg kijkend naar mensen, die je achterliet. Ergens aan de horizon ergens moet je zijn; misschien daar, waar de zon ondergaat, luisterend naar mensen, die je achterliet. Nergens aan de horizon nergens zal je zijn.…

Altijd zal het ergens hier zijn en vandaag en nu altijd ergens zee met eb en vloed golf over golf ergens nog nazomer eind oktober altijd een eeuw die zich verder boort in de tijd met de snelheid en de wissel van seizoenen altijd herinneringen aan iets en woorden om te zeggen Weet je nog, toen ergens wel een hand die door je haren strijkt…

Ergens ben ik afgeslagen, En daarna omgekeerd. Heb toen een bocht genomen, En nu de weg verleerd. Ergens ben ik afgeslagen, Weet nu niet precies meer waar. Zou het herkennen als ik het zien zou, Maar hoe kom ik daar? Ergens ben ik afgeslagen, Wist toen wel waar ik zat. Ergens, niet ver van hier, Ligt mijn oorspronkelijke pad.…

Als de stoep, hiervoor, vol staat met journalisten... dan heb ik in ieder geval mijn werk goed gedaan! Niemand had zo voor deze taak kunnen bestaan. Niemand!…

Waar maak je 't snelst je jongensdromen waar Met boeken over zee- en ruimtereizen Er is er maar één die ik je aan kan prijzen Bij de marine - spanning en gevaar Geen jongen hoeft zich er meer voor te schamen Ja zelfs geen meid, al heet je Josefine Kies voor den helder, kom bij de marine Een goed begin, zo na je eindexamen Eerst maar…

Het zal altijd wel ergens goed voor zijn of het nou regent, of de zon die schijnt of het warm is of koud. Het zal altijd ergens goed voor zijn. Heb je er wel eens bij stilgestaan waar de mensen moeten blijven met winterkleren als het niet koud meer wordt? Is dat ergens goed voor?…

Ergens in een val getrapt van losgelegen takken en bedekt met dode bladeren. Ergens ben ik misgestapt, heb ik niet goed uitgekeken, toen in een kuil gevallen. Ergens ben ik ingestort, neergestort vanaf boven. Ik weet niet meer hoe ik eruit moet komen.…

Vandaag geef ik mijn vaas terug aan het kleurenpalet van de zomer. Schoon en leeg van binnen schijnt een nieuw seizoen mijn kamer in. Er ligt weemoed in de vensterbank maar dankt de stille aandacht.…

De polder verschuilt zich onder een dikke laag sneeuw het ondiepe meer dat vroege vlokken spiegelde is niet meer zichtbaar in de ijzigste kou van maart breekt het ijs we spreken af na de sneeuw als de klei weer water draagt vol rimpelingen in de wind…

We lieten ons overzetten in boten van licht gingen wij van land. Voor ons het water, waarvan wij niet wisten wanneer. Bij iedere golfbeweging dachten wij aan dat wat straks voorbij. De zon verblindde ons kijken, ons zien. Zo voeren wij niet wetende waarheen, niet beseffende waartoe.…

het onwelgekomen inzicht wentelt zich telkens een nieuw beeld zich aandient met het genot van een knorrend varken in het eigen kleine slijkgelijk overboord, die oude gedachten dat was maar 'Spielerei' naar de gaskamers ermee hier is 'die neue Armee' de rest, weg ermee, away want is hij niet meertalig? intern brandt het dof en ook…

ik heb wind contouren gevraagd van het land waarover hij net heeft geraasd hij dwarrelde wat ergens in de luwte sprak ik met hem af benieuwd naar ontmoeten hij streek neer in een vlaag onverwacht maar ik wist dat hij het was hij bulderde niet vloog nauwelijks op maar was heel bedaard zo dicht bij aard hij omvatte mij liet zijn…

Toch wisten wij het, ergens vandaan.…

Ergens in Rusland leest nog een dame. Zij ademt (zoals wij allen ademen moeten) of luistert ademloos naar haar hartslag. Zij kan maar niet geloven dat zij werkelijk leeft. - Ik ben, Godzijdank, een figuur in een boek ik moet er toch niet aan denken echt te bestaan.- Zij ventileert alsmaar meer en haar hart slaat af en toe af.…