Alle inzendingen over even geen grenzen

De grenzen van de beeldende kunst zijn verlegd: een schoen is een kunstvoorwerp De grenzen van muziek zijn verlegd: schoengekraak is muziek De grenzen van ballet zijn verlegd: lopen is dans De grenzen van poëzie zijn verlegd: de maat in een kinderschoen is een gedicht Bianca - 1½ loopt op haar eerste schoenen door de kamer -…

we keken ver vooruit maar nooit verder dan de horizon verder kijken zou namelijk een streep te ver zijn geweest daarom stelden wij onze eigen grenzen grenzen aan het zien grenzen aan de groei grenzen aan 't leven kortom wij keken en zagen zover wij het konden verdragen…

Het grootste priemgetal gaf me rekenschap Deze week van de grenzen van de wetenschap Met uitzicht over een oneindig diep ravijn Van het zich wegcijferende menselijke brein Grootte telt gezien de nieuwswaarde Van grote zaken die lijken te ontaarden Uiteraard bestaat het grootste priemgetal niet Het is buitenaards oneindig en niet voor even…

Weer loopt zij datzelfde zanderige pad waar aan beide zijden grenzen vervagen hervindt ze haar verleden in taal gevangen zo graag zou zij vandaag nog willen vragen even raken, even aanraken, zoals jaren geleden maar na die ene laatste wanhopige blik terwijl harmonieus zwijgen vele vingers vlocht vervloog haar jeugd en hield zij op te bestaan…

Telkens je stopt voor het rode verkeerslicht, denk dan even aan dit eenvoudig gedicht.…

Een eindeloos luieren op watergekoeld schuurpapier met gesloten ogen verdampen op het wad de grenzen water en zand slikken de kim voor even weg De wind etst beelden in strandgeel en zeehondengrijs schuren hoeken rond stormvrees is een mensenkwaal niet voor hen die in golven huizen of in het water dat goden draagt.…

buiten in het donker helemaal alleen in gedachten verzonken stilte om me heen één blik naar boven starend in de lucht schitterende sterren de kou op de vlucht denkend aan gesprekken weer even voorbij en ineens ben je toch heel dicht bij mij een glimlach verschijnt van puur geluk grenzen verdwijnen dit kan niet meer stuk…

Ik sta midden in mijn land Achter mij ligt een grens De grens van mijn willen Daarachter bevindt zich een wereld Van pijn, op bed liggen, en afhankelijkheid Ik sta midden in mijn land Vóór mij ligt nog een grens De grens van mijn kunnen Daarachter bevindt zich een wereld Van lang werken, sport, en tillen Ik kijk naar mijn buurlanden Ze…

Ik voel me sinds kort koning Van mijn eigen land Verdedig mijn eigen grenzen Tot elk korreltje zand!…

Als je eigenheid me verrast (en ik me plots verlaten voel) Hou je dan even vast en (na een schil oude pijn) Laat jou weer gaan (groei in all-een-zijn) Want de grens tussen jou en mij is soms schrijnend lastig Liefde zonder grenzen: mijn bodemloze, kinderlijke wensput Laat ons zichtbaar zijn voor elkaar!…

Als ik me nu al ga beklagen in een levenslang gedicht, zie ik, dat de onvermijdelijk kim, zich al bij de uitgang heeft gepost, een wachter, die het koud laat, wanneer ik mijn post verlaat, en van het talmen wordt verlost, staat in onbaatzuchtigheid voor ieder klaar, zijn taak is niet te kunnen kiezen, en voor hem slechts een bijkomstigheid…

Nooit zit je meer naast mij daar waar wij ooit lachten om zônes was jij allang uit het zicht heel af en toe kom je langs als een soort dame blanche chique en omslachtig geserveerd als een blauwe kers op de taart maar dan even anders het is net of die allerlaatste lach voor altijd vastgeplakt blijft zitten en weer scheur ik een envelop…

Zoeken is de moeite waard om angsten te verdringen verborgen achter dingen al zijn ze klein, dromen van wat nog zal komen, om over grenzen heen te zien…

Jouw leven een stramien van Bergen en dalen Zoekgeraakte grenzen in Bergen van hopeloos met Dalen door 't stof Met respect voor jouw doen en Begrip voor laten Hoop ik oprecht dat jij voor Later, nu dus wijs besluit Doe dus zeker Echt niets dat jou later spijt Probeer het leven Nú, in later te plaatsen Trek grenzen vandaag.…

Puurheid Schreeuw Echo Diep verleden Was hij er Het kindje jezus Verhalen Engelen Gods beeltenis Is een mysterie Waar de sterren van weten En naar die sterren gaan we toe Om onze levensvragen Onze nieuwsgierigheid Onze bestemming te ontdekken Zodat de grenzen op aarde Zullen gaan vervagen…

Ieder individu stelt zijn eigen grenzen. Wisselt uit hetgeen die zelf graag hoort.…

Zijn het de gewone mensen die de grenzen van de moedigheid verkennen in tijden van gevaar. Die hun leven riskeren in oorlogstijd en andere mensen helpen te overleven, omdat we menselijke plichten hebben jegens elkaar. Heten ze Truus, Hannie of Miep die in het geniep Joodse kinderen hielpen te ontsnappen.…

ondervond ik pijn bij mezelf of medemensen, lering te trekken, terug te keren bij het ‘zelf’, overschreed ik beider grenzen, de twee kanten van het leven, aan het einde bestaat er niets, is het om het even wat kan ik verliezen, in de nivellering van het duister en het morgenlicht, ontstaat er evenwicht, valt niets meer…

Elkaar nemen, heel intens, En hebben dan geen grenzen. We delen dezelfde passie En verlangen naar affectie. Wou het maar even laten weten Dat nog steeds die fantasieën leven. Dacht dat je het was vergeten.…

de stilte, krachtig voelbaar in mijn hoofd bewaakt de grenzen van mijn verlangen verlangen, een gedachte denkbaar in mijn hoofd verlegt de grenzen van mijn doen wat wil ik bereiken is de vraag een vraag zonder antwoord vraagt om verlangen…

Er komt nog nauwelijks commentaar, en ja, dat valt me soms wel zwaar: ik wil reacties krijgen, dus...even wachten of dit helpt of dat u mij weer overstelpt met allerlei berichten. Ik zie nu al verbaasd' gezichten, maar....'k kom wel terug hier op gedichten, maar even pas ter plaatse nu en dus...voor even groet ik u.…

Ik loop nu al dagen in de zon, Dat schitterende licht, Die krachtige stralen, Er is geen betere spot; Het gevoel van jezelf op te laden, Tranen die verdampen, Een glimlach die verschijnt, Alleen leuke mensen, Waardoor de pijn verdwijnt; Ook zelfspot begint bij jezelf, Maar er zijn grenzen, Niet alles is even leuk, En niet alles wordt…

Die mooie manieren die voor even plezieren. Die van korte duur iets toevoegen aan wie wij in werkelijkheid nimmer kunnen zijn. Het verlegt de grenzen met gesloten vizieren. Een ijdele blindgang die slechts doodloopt met pijn.…

Maar er zijn grenzen aan ons begripsvermogen, dus blijft het geheim. De onbegrensdheid is hoogstens voor te stellen als zonder grenzen. Als groot nirwana, weten van het niet weten, pure verlichting.…

Een zonnestraal, een zuchtje wind Een brede glimlach van je kind De koffie 's morgens voor je werk Het zingen, zondags in de kerk Het wandelen, de rit per fiets Een vreemde groet je, uit het niets Het leven als je wakker wordt geniet er van, het is zo kort…

Laat me nog even van je genieten, voordat je definitief weggaat. Voordat ik afscheid van je moet nemen en je ons land verlaat. Heel even nog wil ik je knuffelen en een zoen geven. Ik wil je nog even aanraken, voordat je daar verder gaat leven. Ik wil je nog even laten weten dat ik zo ontzettend trots ben op jou.…

De ontluchting van je lichaam zit in je verstand, weet je die niet te gebruiken, dan blijkt het een onblusbare brand. Als druk een vat, dat vrijkomt na het openen van het ventiel, Dan vrijkomt het onderste van je ziel. Spanning en druk van de levensloop, lijkend op een niet te ontrafelen knoop. Voel de totale spanning na het loslaten van een…

herstellende heelheid verloren in mijn menszijn geschapen breekbaarheid in komen, zijn en gaan wie ben ik nog, zo denk ik in mijn tastbaar bestaan de schittering in je kleine ogen diep en vol vertrouwen heeft mij zonder enig denken eenvoudig naar mijn wezenlijke kern gezogen je hoefde slechts spontaan met je armpjes te wenken ik voelde me even…

ik was hier even zo maar, niet om iets te melden velen zeiden het al toen zij over liefde vertelden en dachten, iets zeldzaams te schrijven maar slechts droomden over een gewenste verwachting die voorbij kwam drijven ik ga vergeet wat ik zei immers ik kwam slechts voorbij…

Heb je even? 'k wil je vragen waar ik het aan verdiend heb, de aandacht die jij me schenkt. Kom je even? 'k wil je laten voelen hoe mijn hart klopt, vol van genegenheid voor jou. Blijf nog even? 'k wil je vertellen van dat speciale plekje, dat je hebt veroverd in mijn hart. Wacht nog even?…