Alle inzendingen over explosieve stilte

snel en onbeheerst snijdt waanzin door het onzichtbare touw de lucht, donkerdood wacht op het gegrom van roem, voorbijgaand in een kort en heftig geluid wanneer de ruimte de strakgespannen liefde onderlijnt, omlaag rond hals en nek, zet elk woord zich vast in een verbeten afstand, de voetstappen vervallen tot een duister vlies…

In het boek met blanco pagina’s ervaar ik de stilte gedachteloos in een illusie de herinnering die ik voel is de zin die ik beleef van een hoopvol Utopie. Heuglijk voor een geopende deur tijdens een zachte bries met het gezang van de merel teken ik jouw beeld zonder explosieve woorden in een onbedrukte wereld.…

Hij dacht: ik maak een geintje vertel van mijn explosieve onderbroek Maar dat grapje kwam hem duur te staan, hij stond een poosje in de hoek en kwam nooit op zijn vakantieplek aan.…

~~~ laat me dicht ik ben geen deler van eigen aard ook geen noemer die breuken aanwijst waar explosieven mogen barsten geef me wat ruimte mijn regels te lezen en boek me niet voor ik vertrek ~~~…

Ik was er al een tijdje voor bevreesd, De uiterst explosieve situatie, Dreigt uit te lopen op een confrontatie, En dat is schrikken als je zoiets leest. Ik ging op weg om voedsel in te slaan, En kwam toen in de vuurlinie te staan.…

ik heb de polsslag van het leven zien vibreren in de stilte van jouw magisch realisme de ingehouden adem gevoeld van de explosieve krachten die jij met machtige penseelstreken bedwong in karaktervolle diepte passeerden ongekende perspectieven die hun mystieke ladingen in schaduwen verborgen in jouw kleuren contrasteerden meerdere…

Naar Martinique of naar de Malediven, Naar Rome, Moskou, Rio of Berlijn, Zo leek hij als toerist op weg te zijn, Maar heel zijn rugzak zat vol explosieven; De jongeman was naar hij dacht op reis Naar al zijn maagden in het paradijs.…

Bloem en schoonheid samen één tijdloos in een oneindig leven Atomen en neutronen explosieve woorden in een eindige wereld Jij en ik samen één tijdloos in een oneindige liefde…

Na een duidelijkheid die woorden spuugden Als een explosieve vulkaan; die een verassing Gaf na een woordbreuk aan de boorden tot een Te kort in het communicatief bestaan. Spanning die tot ontlading leidt, wanneer het Al dagen rommelt met een Vesuviaanse kracht.…

Om terrorisme voortaan te vermijden Verstopte men wat springstof, maar geen hond Die lont rook en het goedje ooit nog vond Niet best in deze explosieve tijden Toch hoefde niemand nog alarm te slaan Het semtex was de lucht al ingegaan…

Een explosieve ontbranding. Karton vliegt van de kaart af, een gat in de binnenste kring. Kunnen we het nog begrijpen? Of, is het al te laat? Dat het niet het wapen, maar de mens is, die het wapen gevaarlijk maakt.…

We worden met zijn allen opgejut De film van Geert zal menig moslim grieven Dus reken op het zwaard en explosieven Ons land staat internationaal voor schut Maar wat nou: “U tast mij aan in mijn eer” Mijn ma zei altijd: “Schelden doet geen zeer”…

In Eindhoven zag ik een liftschacht staan. De poging om een oud kantoor te slopen, Is helemaal niet volgens plan verlopen, Waarop bij mij een licht is opgegaan: Zo’n afbraakklus, zo krijg ik in de gaten, Dat moet je aan Al Qaeda overlaten.…

Deskundigen vermoeden dat misschien Als de processierups niet wordt gestopt Hij zich tot een probleemgeval ontpopt Maar ik heb lang geen vlinder meer gezien Mijn eigen rups, die languit ligt te pitten Wacht tot er vlinders in mijn buik gaan zitten…

Het gematigde Het ernstige gezicht Het overzicht Het overwicht Het geduld Het respect Een leider Die bindt Met een bepaald intellect Op te kunnen doorgronden Standvastig te zijn Zodat er voor verdeeldheid Geen plaats is Geen terrein Een leider die kan binden Waarin een ieder zich kan vinden Zodat in de explosieve krachten Geen plaats…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

de Avenida Corrientes slaapt nooit stap in dit schilderij van werkers en wachtenden een explosieve combinatie in de magie van het moment een valstrik verhuld in een dun, wit verenpak papieren verbeelding van de brug die niet wordt gebouwd ontheemd tussen heden en verleden en de dreiging van de zwarte zwanen een man struikelt het struikgewas…

een steen was ik waarop jij je hoofd wou leggen hoe je mij dan in mijn hardheid diep besliep en me verbrokkeld achterliet verkorreld en vergruisd een dwarreling van dromen waarin je me tot splijtstof schiep…

Die clusterbommen zijn toch godgeklaagd Daarover wordt vandaag geconfereerd Paus Benedictus vindt ze ook verkeerd Omdat het kindjes snel de dood in jaagt Die moeten eerst nog lijden, dus iets wreeds Is wenselijker, doe maar liever aids…

Die clusterbommen zijn toch godgeklaagd Daarover wordt vandaag geconfereerd Paus Benedictus vindt ze ook verkeerd Omdat het kindjes snel de dood in jaagt Die moeten eerst nog lijden, dus iets wreeds Is wenselijker, doe maar liever aids…

Het explosieve kwaad. De sluiers van de haat. Dat dood en verderf zaait onder de mensen. Dat bittere tranen doet vergieten voor hen die onnodig het leven lieten. De poging naar het waarom te vragen niet langer toelaat. Kwaad kent vele gezichten.…

Kijk uit, daar ligt alweer zo'n handgranaat Een nieuwe rage van die criminelen Ze persen af, in plaats van te bestelen Betalen, anders ploft een bom op straat Echt niet normaal, dat zag je vroeger nooit Nu word je met die dingen doodgegooid…

treur niet mijn geliefde omdat we niet spelen met onverkropte emoties in de explosieve hitte van ons liefdesvuur verlangen is niet dood rust slechts een weinig de liefde kent immers meerdere gedaantes van liefdevol tot lustvol van aandacht tot passie ons vuur is niet gedoofd het blijft altijd branden smeult soms inwendig voort oplaaiend…

Grijs aangrauwend ontwaakt de dag die druipend opstaat uit de nacht het huis ademt nog de kilte van het duister en de stilte die ik dromend voorbij gaan zag met hun ziel verlammende kracht die mij ‘n ogenblik verziltte en mijn levenslust verviltte grijs en grauw verloopt het etmaal druilerig zonder zonnestraal huizen huilen langs…

Langs de uitgetreden duistre weg Bouwt, om de tuinen te versperren, De oude ruige beukenheg Haar zwarte wal tegen de sterren,- Het dorre hout ruist in de nacht Als een eindeloze klacht. Van onder kaal en afgetrapt, Vol puisten aan haar arme stammen, Is zij aan alle kant gekapt En wuift geen tak meer uit haar kammen,- Van buiten is…

Kind van wonden, Dat een stonde Als een bleke sterre beeft, Voor wier luister ’s Werelds duister Gene nacht meer olie heeft; Kind van vrezen, Teder wezen, Kind van louter liefde leed, Wier geflonker Uit de donker In dit droeve dagen gleed; Kind van zorgen Met de morgen Van uw leven leven moe, Gaan uw ogen Als de hoge Bleekgeworden…

ik heb de emotie- stemmingen gepeild oogopslagen genoten in hun ontdekken van de wereld de woordloze lichaamstaal van handen en armen gezien in hun explosieve onmacht om tot verbaal verhaal te komen heb op mijn zwerftochten langs wereldbekende muziektempels en samenkomsten van dans toneel de mooiste stukjes van de hemel ervaren…

toelichting: Op vluchten naar de VS worden straks bodyscanners ingezet om te voorkomen dat passagiers explosieven meenemen aan boord.…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…