Alle inzendingen over fast food OR lelijk en laag OR stevigheid

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Bij het krieken van de dag, terwijl jij nog te slapen lag, strekte ik mijn lichaam uit. Ik voel me al een hele vent, ben blij dat jij ook wakker bent. Wil je mijn rug eens even wrijven? Pak me toch eens stevig vast! Of vind je dat soms ongepast? Ik wil voor altijd bij je blijven, ik heb je lief, je ochtendstijve.…

excellent in het spel van overheersen jij had niet alleen het talent van de geraffineerde keuze maar kende als geen ander het uiterst subtiele mengmoment in jouw domein stonden verstilde geuren naast elkaar te kleuren vaak bekroond met talloze sterren uit aromatische dromen hier kwam crème de la crème uit het hedendaagse food…

we waren gulzig niet zo lang geleden we verslonden dagen slurpten achteloos van de tijd in versnelde uren namen we hier en nu alles wat we wilden de ontastbare tijd in jonge onwetende handen…

En de wereld gevoelig lag. Gisteren was een dag, Dat mooi en lelijk binnen kwam. Mij geheel in beslag nam, als einde toch een lach gaf. Vandaag is het kalm. Ontdaan van laatste resten, Is het weer warm. Vandaag zal niet kwetsen. Neemt de leegte aan de arm, En bied liefde als geste. San…

Gedachten en daden Die in mijn ziel Met gevoel zich mengen Tot hem, de mens Die ik ben hier en nu, Woorden die wellen Tot regels die mijzelf Verbeelden in taal Die laag voor laag De diepte in gaat, Net zo lang tot ik hem Die ik genoemd wordt Gevonden heb, terugveroverd Op de geschiedenis die er Met mijzelf was vandoorgegaan…

kleuren met een beweging van haar hand we lachten maar wat naar elkaar als getuige van dit uiterst vreemde fenomeen voelde ons even ontheemd weg van de eigen wereld verbaasd en licht wazig liep ik naar je toe drukte jou tegen mij aan in de hoop daarna weer in goede balans op eigen benen te kunnen staan nog wankel en stevig…

M'n hoofd tolt, M'n bloed ruist, Maar mijn handen stevig in een vuist, Dus, Al raast de wind door m'n haren, ík sta hier stevig op aarde, en al doet m'n hoofd eens van kling, Ik gooi de handdoek niet in de ring!…

Het zuchten omgeslagen in een schuchtere lach, berichtje wat de dokter gaf, was een soort van positief! Niks gevonden was zijn commentaar, we lieten de lucht ontsnappen naar: dat was geen echt ongerief! Niet helemaal verschoond van een vervolg traject misschien wel logisch ook, is dit een last minder, van beide schouders! Want…

De mens is mooi, maar dat duurt maar heel even, Want op een kwade ochtend staan wij op En zien dan in de spiegel onze kop Die lelijk is getekend door het leven. Die angst die ons voortdurend parten speelt Is door Joesjtsjenko treffend uitgebeeld.…

(elfje) eendje zo lelijk is zijn spiegelbeeld hij ziet zichzelf niet zwaan* * voor alle elfjes die zichzelf nog een lelijk eendje vinden, ooit zit er ook in elk van jullie een prachtige zwaan.…

De vaste waarde van het eetmoment Wordt nu ontdaan van burgerlijke trekken We willen waar het kan voortdurend snacken Al zien we groen van elk ingrediënt En waar dat leidt tot mot op werkvloeren Daar gaan we over tot het actievoeren…

Een huisje van soepstengels, met uitgesneden peperkoeken deur, chocolade smakelijk op 't dak, gras in doperwten geeft alles kleur. Broccoli mag niet ontbreken, appelboom in zoete rijpe bloei, geurende ladder in vanillestokje, struiken in weelderige wildgroei. Laten we het pad stil afwandelen, peper voldoende in lichtbruin, doorheen het…

liefste, mijn maag hunkert naar dagelijks brood naar jus, als vloeibare warmte, ooit neigend naar zachte stolling in sneeuwzame zon 'hoe groter de tieten hoe liever de vrouw' sowieso 'n statement maar wellicht troostrijk iemand schilt een appel voedt een kind het lichaam, de droom van honing op de huid bloedmelk, eindelijk…

Ik heb van binnen vele lagen Die je niet zomaar dichtvouwt Ik stel geen pompeuze vragen Jouw verhaal laat mij soms koud Alleen Ik heb geen hart van steen Ik heb ook geen kop van hout Ik kijk altijd om me heen Aan eindes knoop ik een touw Alleen Alleen zijn in mijn diepste In de grond van mijn hart Daar wil ik zijn het…

Dikke donkerheid en laag grijs Niet zoet, niet bitter Waar is de melancholie? De foltering van pijn? Het is het niets, dat brengt me van de wijs Altijd nacht en de maan mijn gezel Zonder lach, licht en vreugde Wie gelooft mij als ik dit vertel?…

Sluit de ogen hoor het geluid een ogen open dag F16 geluid Apache helikopter mensen visueel geboeid angstig laag krijg een bukgevoel ben niet geboeid sluit mijn ogen denk aan mensen het angstgevoel de volle laag.…

de dood lag voor mij, haast om op te rapen maar ik was een kind, licht en onschuldig herkende het geschuifel niet van het donkere wachten, droef en zwaar de muffe geur, een lijf in zwart op de grijze muur hing haar gezicht, streng en met harde vuisten, voortgedreven door gebed stemmen naderden uit fluwelen hoeken en dwongen mij naar…

vandaag gebeurde het in één ogenblik buiten op straat lag huid te sterven en jij zag opnieuw haar stilstaand gezicht vogels in zwart vlogen door vlinders heen en keerden weer over wintervelden, uit het einde geboren niemand merkte het sneeuwen op je vingertoppen of het zorgzame gebed dat je achterliet tussen de…

De tuinmerel fluit mij wakker z’n euforie werkt aanstekelijk ik grijp deze lentemorgen aan te ontsnappen uit de zondag die de hele winter duurde Verlang naar ‘t ritme der dagen wandel over het schelpenpad langs de ringsloot van de polder waai uit op het boogbruggetje luister er naar de stilte ruik er het drassige groen Een…

spreek uit nood in weke woorden die de regels van de dromen stoorden met gekleurde beelden in de zon waarmee ik uit de lage leegte klom…

In de prachtige lage Zon die deze jonge Avond onweerstaanbaar Maakt in het geurigste Fluitenkruid dat er Maar zijn kan, zie ik Op het speelveld Van de pas gemaaide Weidegrond met een Grasmat waar elke Arena trots op zou zijn Twee hazen die hun eigen Spelletje spelen, elkaar Bespelen met een brille Waar geen bal en ook Geen…

neergeslagen belicht de dan nog een'ge straal klein sarcofaag De dood Ingetreden van lieverlee verloren nietszeggend beslist zij o- ver handeling aangaande de knop die beslist zo ook vandaag Ineens vliegt dan de tijd en lijken wij verloren tegendeel blijkt echter waar daar stoïcijns duivel & God, Mag're Hein de vol- le laag…

De kanker zit de heer Van Vollenhove, Zo meldt mijn dagblad, lelijk op de huid. Toch ziet het er niet lelijk voor hem uit, Als ik datzelfde dagblad mag geloven. Want deze week stond daarin ook geschreven Dat zij die kanker hebben, langer leven.…

Het is donker, pikdonker, nat, vies, lelijk, een moeras, onkruid. Hij is boos. Ik weet niet waarom. Wat heb ik gedaan. Hij blijft doorgaan. Stop. Het is donker, pikdonker, nat, vies, lelijk, een moeras, onkruid.…

Lekker kanoën, stroomafwaarts, zonder zorgen -- of we verdwalen.…

Oompje raakt me aan, mijn borsten, ach, vooruit maar -- hij is zo zielig.…

Vraag niet 'Hoe gaat het?' als je dat echt wilt weten -- Gedrag zegt het je.…

De een kan mooi zijn Dankzij de lelijkheid van De ander – of niet?…