Alle inzendingen over gebaar

als ik in de spiegel kijk dan zie ik jou jij laat mijn ogen stralen luistert naar verhalen die voor mij belangrijk zijn neemt mijn hand die naar de verte wijst de toekomst druk gebarend prijst geeft mijn lach de geur van lente mee kleurt zomerblosjes op mijn huid ja zo zie ik eruit een vrolijk spiegelbeeld waarin jij de hoofdrol…

zonder dat we er bij stilstaan zijn we steeds op doorreis en trekken bomenrijen voorbij langs viaducten over dalen je hoogte valt koud op het dak daarmee wijken alle talen zwijgend of niet, onverstaanbaar het gaat immers om het gebaar om het moment zonder misbaar toen we samen aten en dronken ik zie een hand grijpen naar glas genoegzaam…

Toch maakt zelfs ieder klein gebaar een wereld van verschil en dat is toch tenslotte wat ook ik hartsgrondig wil.…

Alleen GroenLinks kan zulk een plan verzinnen Geef alle achttienjarigen 10 mille Het duurde even voor het kwartje viel: Zo harken ze de jonge kiezer binnen Ook 50+ gaat nu een voorstel doen: Geef 60-plussers jaarlijks een miljoen…

een blik de vingertip hand of arm het is een klein gebaar houdt onze liefde warm geen groot spektakel de wilde feesten dure reizen vakanties naar exotische verblijven het is intimiteit een klein gebaar van samenzijn waarin de liefde goed gedijt…

je handen leken heel nerveus ze waren snel speelden hun spel en met intiem gebaar ontvouwden zij geheimen je ogen hielden mij gespannen op mijn plaats ze daagden uit verlokten mij mezelf te vergeten jouw spel ik had het kunnen weten was gevangen in jouw blik met passievol gezicht joeg jij mij heen en weer kwam keer op keer en kreunde…

Zeg je niet vaak Wat ik moet zeggen Teveel verliest al snel zijn kracht Ik warm je bed en deel je nachtrust Intimiteit in iedere nacht Sta voor je op als je nog soezelt Verlaat het warme zachte bed Kom weer terug met een kop koffie Heel liefdevol voor jou gezet Zomaar een ding Wat ik nu opschrijf Waaraan ik hier dan refereer Graag…

Tegenover de Heer zich schuldig voelen mag de toegangspoort tot edel werk zijn. Wat voorspelt je wachtende zielenpijn? Voorwaarts naar plots opdoemende doelen! Voornemens geuren als smakelijk festijn. Toch begint het brein vragend te woelen, snakt naar schone, verkwikkende poelen in de dorre treitergrage woestijn. Teneinde het hoofd met…

Dit ene kleine, simpele gebaar met oogjes vol vertrouwen en geloof. Een alledaags moment, eenvoudig en zo eigen, één simpel gebaar en toch zo speciaal … de mooiste dingen in een mensentaal.…

Een teder gebaar en een aardige glimlach kan bevrijdend zijn.…

soms alleen aan een piepklein gebaar. Een kus of een knuffel een strelende hand, die kleine dingen houden je van de rand.…

De taal van onze jeugd spreekt Harde onverbloemde woorden Een spreektaal ongebleekt "Rappend" spreken zij in akkoorden Met de handen gebaren zij Vingers plukkend aan hun broek Zetten zo de woorden kracht bij Dit is "rap" van de straat niet uit een boek De taal van onze jeugd spreekt Het klinkt als een luid protest Toch is dit wat hen…

Ze hebben geen vleugels, of engelenhaar, het zijn lieve woorden, een briefje of een gebaar. Als je ziel staat op springen, je ziet geen uitkomst meer. Komen engelen voor jou zingen, ze verzorgen jouw hartzeer. Wacht maar, wacht. Engelen komen, heet onverwacht.…

zoals jij leven in geboorte bracht en het kind dat nooit was zo hangt het in mijn hoofd dat in het razen over gaat als een idioom dat niet echt spreekt, of geleuter met geluid van water vanuit de douche of gelaten warmte als jij vroeger op moest en het zo lief zei daarom breek ik gebroken woorden in tien letters tot het blauw…

in woordloos formuleren proberen gebaren expressies te leren om te zeggen wat ik denk het zijn kleine wenken van oog en handen die met bloemen jou mijn liefde schenken vingers die mij dialogisch zacht strelen in het helen van jouw blik die mij herfst bracht niet om te oogsten maar het troosteloze van een kille regendag die enkel…

mij ontroert soms het vertrouwen in een gebaar zoals jouw hand een rustpunt in de mijne zoekt waar eerder zoveel leven stroomde of lang gekoesterd bleef in tijden van geslotenheid voel ik daarom tot in je vingertoppen nog het kloppen…

De zachte noten strelen weer mijn gehoor Zwellen aan in koor Hoog Laag rustig traag Als een golf van hoog naar laag Rustig vloeien ze in elkaar Tot een uiteen kabbelend gebaar. Deze muziek vol liefde beschreven Geschreven voor.. De pianist ten gehoor…

In mijn geest gist het muzikaal gebaar. In mijn handelen vergist zich het hoofd. In mijn melodie verstrooien zich de akkoorden; door jou aan mij beloofd. Voor jou zing ik een lied, wanneer je bang bent voor de morgen. Jouw gevoel zich een weg zoekt voor de zorgen; dan wil ik muziek klinken in een lied.…

er waren de dagen van grote gebaren van nachten doorwaakt het leven doorzien gedachten van wereld omvattend vermogen van minnen en haten tot dood er op volgt of eeuwig en altijd van nooit meer een ander maar leven gaat verder onstuitbaar en dom nu zijn het de uren voorzichtig genoten want elke minuut is een teken van…

Alles wat zo jong als het gevoel kan zijn alles wat zo nieuw en steeds verbaasd kan zijn wordt steeds kleiner in mijn woordgebaar waarmee ik in de leegte woon bevreemd de snaren van mijn luchtcello ook al droeviger van toon alles wat zo oud als het verstand kan zijn alles wat zo doorleefd en steeds geweest kan zijn wordt steeds…

Het zou kunnen dat er iets van de oudste bomen in sluipt als ze naar elkaar reiken hoe er naar ringen gevraagd wordt en of er hoog in de lucht nog takken zijn waar lange planken van gemaakt worden hoe ze oeverloos wortelen in een tuinfilosofie alsof er een rangorde is in het erfrecht tussen eik en populier hoe ze zweven in…

Toch – steeds maar weer - en dat is onverklaarbaar, dat zinderend gebaar blijft tintelend, prikkelend. Jouw touch in dit nachtelijk uur, dwars door sleur en ijskou heen, ontsteekt in mij nieuw liefdesvuur.…

mij een smeken een gebaar de grens bereikt van goed fatsoen je raakte al de paal het rood en wit van hé kijk uit hier is de grens hier houdt het op gehoorzaam bleef je staan twee handen raakten aan de grens één stap nog slechts te gaan…

ik hou van alles wat hier klein begint te groeien om straks elders uitstulpend verder te bloeien meer in lieve gebaren dan in uitgezochte woorden.…

welke naam de wind ook heeft hij is mannelijk in alle talen of liever jongensachtig overal blaast hij jurken bol rukt hij aan wasgoed en slaat verwoed en wispelturig de bladen om van boeken en van kranten waar het niet waait vallen geen bladeren en maakt niemand bewegingen zoals jij nu met je hand door je haar zo sierlijk en…

Kijkend van links naar rechts omdraaiend en knikkend zijn mensen beminnelijk in het voorbijgaan nu sta ik stil praat en leer begrijpen dit is nu tijdverdrijf snel vergeten nog roepend kom eens langs, nooit nooit zal het gebeuren maar ook zo´n gebaar lijkt medeleven…

De dingen die hij zegt, zijn lopen, zijn gebaren, ze tonen mij steeds jou. 't Wordt erger met de jaren. Want ja, hij wordt nu ook al grijs, hij loopt al naar de zestig. Toen ik hem kreeg, laat mij eens zien... ja, ik was net negentien. Toch ben je zo een beetje, hier. Een beetje in de buurt. Het maakt mij nog gelukkig.…

vervang het woord door een gebaar en spreek niet meer want wat gesproken is, is niet meer waar.…

Jij legde woorden op mijn ogen blinddoekte mijn ziel in zaligheid wij lieten ons gaan en waar de zee zich terugtrok omarmden wij de welving van de nacht lepeltje lepeltje jouw armen gevouwen om de mijne speelde je mijn vingers een voor een open en weer dicht één sloop waarin twee kussens er was werkelijk geen speld tussen…

Jij kijkt mij aan, Wonderschone glinstering, Galmt door de stilte, Vluchtige blik, Gevangen in de eeuwigheid van mijn ziel. Langzaam loop jij op mij af, Knuffel van gemis, Doet twijfel verdwijnen, Argeloze aanraking, Brengt onvergankelijke gevoel met zich mee. Teder beroer jij mijn wang, Liefdevolle kus, Bezegelt de liefde,…