Alle inzendingen over gebroken OR oude OR meisje

Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot Gebroken was haar oog 't meisje leek zo dood Haar blik heel verbaasd; haar lichaampje ijskoud Een man schoof ernaast hij depte haar ’t zeezout Haar handen heel zacht haar voeten blauwrood Voor haar eeuwig nacht 't lief meisje lag dood Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot God,…

Toen ik even Van de verzen, die ik las, De ogen peinzend hield geheven Tot de vreugd, die buiten was... Jaap, Jaap! Wie zag ik daar komen Onder mijn raam door de eikenlaan? Jaap, mijn jongen, De vogeltjes zongen Hoog in de bomen En alle vinken begonnen te slaan... Ook in mijn hart ging het zingen aan. Jaap, Jaap! Daar liep Jaap met…

Op het geitenweitje Staat het kleine geitje Bij de grote geit. Geiteke, wat moet je Met je fijne snoetje, Dat zo klaaglijk schreit? Met je bleke bekje? Geiteke wat rek je, Trek je aan het touw? Snuffelende aan mijn mouwen... Met je lief vertrouwen In zo'n vreemde vrouw! In mijn handen stop je Nu je jonge kopje: Zeg, wat moet ik doen…

Je gebroken blik, eenzaam en alleen, even zou ik willen vragen, gaan we samen heen? Maar je draait je om, ik laat de spiegel staan, ik zal weer met dat meisje, mijn weg op moeten gaan...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

er waren bijen en bier en op de grond gebroken glas treinen die naar nergens gaan niemand hier wilde ergens anders heen rond klok elf stond een meisje van steen iemand liep voorbij het viel haar niet op zij keek dwars door het spoor een overkant waar ik nooit ben geweest in de hand had ze vijf gele rozen op mijn arm zat een…

Ik wandel in de stad zwevend tussen mijn zwalkende gedachten Plots loopt een oude man mij voorbij En ik struikel dankzij een gebroken kassei De oude man stopt Bekijkt mij beklagenswaardig aan en wandelt vervolgens voort.…

Heel even kijkt een meisje naar een oud meisje in een hof van Eden. ----------------------------------------- uit: 'Op de rand van de taal', 2001.…

Heel even kijkt een meisje naar een oude meisje in een hof van Eden. ------------------------------------------- uit: 'Het geduld van de dingen', 1996.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het warme meisje wankelt onder de grijze mijter. Droomt zij een zomerslaap zonder krullen? De overburen klieven goud uit oud hout, wakkeren de haarden en zwaarden. Het warme meisje strekt haar benige tenen, scherpt blanke nagels en splinters. De overburen spannen touwen over het pad. Worden de bouwvallige houtwallen verhangen?…

Zal ze ooit nog lachen, liefhebben, beminnen, lijden aan een gebroken hart in plaats van aan de wereld? Ik hoop het maar, ik gun het haar.…

ducktape, zo doorzichtig als glas zo plakkerig als kauwgum ik kijk er doorheen als door een vissekom door de plakbandus plakkera zie ik een scheur in de wereld ik zie een jongen hij plakt de wereld aanelkaar met plakband ik zie een meisje met een gebroken hart tranen op haar wangen tranen zo doorzichtig als glas ze is bij de dokter…

Het steegje loopt een beetje krom net als jij huisjes, klein, gerimpeld als oude handen zomaar een steegje doodlopend, keitjes gebroken door de tijd…

een zwart gat En bloed en even verderop Het meisje van hem weggerold De blanke man komt aangehold Hij pakt de oude speelgoedpop Linh glimlacht, slaat zijn ogen op…

Een lieve jongen en een héél lief meisje... Ik leg mijn hand op mijn hart zwaar van pijn. 't Is altijd weer dat oude, nieuwe wijsje. Misschien zal 't leven hun genadig zijn.…

's Ochtends droom ik over jou 's Middags droom ik over jou 's Avonds droom ik over jou 's Nachts lig ik wakker En droom ik nog altijd…

Van jong en vitaal naar oud en gebroken Van een doos vol herinneringen naar een pakhuis dat uitpuilt van het verleden Van een bloeiende toekomst naar een angstig aftellen Wat is mooier? Hopen en groeien of terugbeleven en afsterven…

Ze weten hem daar ginder flink te raken, Het drinkt alleen niet met gebroken kaken.…

Oude zuilen staan gebroken en verlaten, omkranst door wingerd. Ik houd me ledig, besef hoe mijn leven is: onnoemelijk vol. De zon gaat onder: ingehouden reuzenkracht glanst rustig en lief.…

Vliegen wou je, met gebroken vleugels. De wereld voor jou te hard. Los, liet je alles, terug naar het begin. Vrijheid, na zo lange tijd.…

Net als het woord “gevoelens” Elkaar nu niets meer te verwijten Enkel het gebroken glas is wat er overblijft.…

onbegrip voor wat hem overkwam is wat hem roerloos blijven doet terwijl de dag aan hem voorbijglijdt net als het leven de lijnen in zijn gezicht lijken dieper gegroefd als het vale schijnsel van de maan op zijn bleek leeg gezicht valt er zit een man op een bank in het park in zijn samengevouwen steenkoude handen ligt zijn hart gebroken…

Ik zie de schaduw van een gebroken man. Naast hem sluipt traag het gitzwarte vlak en vertelt dat ‘t laatste restje in hem brak zijn lijf hangt, geen spoor meer van elan. Er geurt het zoete bitter van manillatabak, het was ooit samengeluk, hij huivert ervan.…

Er hing een kraai in de lucht toen je me brak toen je me stak met het touw dat klom als ik zong bij de buren huilde een kalf met scheurende uithalen om zijn moeder en ik lag in duizend delen tussen de melkplassen die in het blauwe uur jouw kleine huis besluipen. Wee je lange benen als je vergeet een stukje op te rapen. ----------…

Alleen en in elkaar gekropen onzichtbaar in zijn handen bange ogen verstopt achter de woede de spot wie ziet me in het donker wie hoort mijn tranen gesmoord in mijn bed van schaamte wie hoort mijn schreeuw verloren in de nacht hier lig ik dan voor altijd achtergelaten ik en mijn gebroken lichaam…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Droom aan flarden Als een zeepbel gebarsten Je was zo dichtbij En dan plots zo ver weg Totaal onbereikbaar Tranen borrelen omhoog Onmacht verstikt me Gebroken hart Wat doet het pijn Het sprookje is uit Zonder happy end…