Alle inzendingen over gedicht OR ding OR draaideur

Elk moment is een deur die openstaat of dicht valt sommige deuren staan op een kier daar is meestal iets mee Draaideuren zwaaien koude mensen naar binnen schuifdeuren lopen op rolletjes klapdeur in je gezicht De ochtend opent haar deur de middag duurt zo lang de avond is voor liegfde de nacht sluit haar dijen.…

Als iedereen de dingen zag als ik, de nacht, de dag, de zon die ze met steken groot als halzen van flamingo's aan elkaar naait, zou ik geen gedichten schrijven. Niemand zou ze lezen. Iedereen keek naar de dingen. ----------------------------- uit: 'Mooi leven', 2016.…

Als ik gewoon de letters A tot Z kortom het hele alfabet zorgvuldig neerschreef, zou dat een gedicht zijn? Als ik gewoon de dingen op 't bureau van links naar rechts zorgvuldig beschreef, zou dat een gedicht zijn? Als ik gewoon de volgende regel onbeschreven liet, zou dat een gedicht zijn?…

-------------- uit: 'Voorgoed', gedichten 1960-2010', 2012.…

Gedichten verlichten geest... Geschreven woorden blijven... Emoties worden vermeld... Kleine verhalen verteld... Een ding gemeen... Zonder schrijven kan er geen !…

om mij heen spreken de woorden van herinnering toen ik jong was een andere wereld in een verre tijd ze zwegen tot hun uur geslagen had eindeloos vertellen ze nu van toen over liefde en dood de dingen herleven als mijn heden een ver verleden wordt…

Soms vergeet je de waarde en de schoonheid van kleine dingen zoals een glimlach van een kind een vergeten brief die je weer vindt een herinnering of een zoen beleef het weer en koester het want het zijn de kleine dingen in het leven die het hem doen…

Een scenario wat je niet bedenkt, is nog niet bedacht, een voorstelling die je nog niet ziet, is nog niet op toneel geweest, een boek wat nog niet geschreven is, is niet uitgelezen, een kind wat niet geboren is, nog niet van deze aard, en toch: is van tevoren al uitgestippeld, heeft men bedacht, gelezen en gezien wat er geschreven…

Hij ligt in bed en denkt aan vele dingen dat is het als je oud geworden en vroeg wakker bent je hebt zoveel herinneringen zij neemt het stof af vanwaar dat alles komt zij denkt er niet veel bij dat zijn zo van die dingen…

ginds gaat een fietser mank op wielen zonder schoen hoe krijg je een oude Teflonpan schoon zonder schuren een zondag gevuld met onbewandelbaar weer dan gaat weggooien van rommel moeilijk door dode handen kijk, een bouwvakker die leegte met voegwerk vult treinen met vertraging als voorschot op eindeloze ruimte sterren die je nooit…

Een ding, een dong Een dingedong Een iets een wat Een ietsje dat De dingen dinger maakt Een ding dat lacht Een ding dat speelt Een ding dat men met dingen deelt Een ding of dong Dat nooit verveelt…

Golven zo hoog als huizen die alles deden vergruizen die golven bedolven met grote kracht de witte stranden van smaragd Geen mens was tegen hen bestand wie, oh wie had hierin toch de hand is dit de draaideur der natuur wars van enige menselijke dressuur Moeten wij mensen steeds weer leren de natuur als grootmacht te accepteren geen…

Ze zit in een stoel en kijkt maar naar buiten. Een auto passeert en nog één en nog één. De eerste is geel, de tweede lichtblauw, de derde lichtgroen. De eerste een BMW, de tweede een Opel, de derde een Ford. In de eerste zit een man met een baard, in de tweede een man met een snor, in de derde een man met een hoed. De eerste…

Als de draaideur mij geruisloos uitspuwt, stel ik orde op zaken in mijn chaotisch hoofd. Tel tot drie, sluit de ogen, zie de finish als fata morgana, neurotisch.…

Vandaag schrijf ik een gedicht voor mijn schoenen ze hebben al zoveel stappen met mij gemaakt zijn mij altijd trouw en gaan ongevraagd mee op elke reis ze verdienen een gedicht dan zie je de dingen ook eens in een ander licht mijn schoenen blijven mij dienstbaar tijdens mijn dolen en verwachten niets anders van mij dan dat ik hen op tijd…

Hoe hij het omschreef. Een meesterlijk plan onvoltooid. Kramp van het lachen naar bushokjesdames. Even was er een interactie voorbij.…

Misschien klinkt dit wat ongerijmd, Wellicht een beetje ongericht, Maar voor mij is één ding zeker, Je bent door mij zojuist gedicht!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Rijdt dat gore ding rond met zijn allerschoonste gedicht? Hij bidt en hij smeekt. Hij hoopt op een wonder, gaat op zijn knieën, een pen in de hand. Langzaam ontstaat er een zin, een strofe, een gloednieuw gedicht over zijn grote verdriet: het onbereikbare vers.…

Laat mij jouw schoonheid bezingen Muze van zang en minnedicht Schijn je licht op alle mooie dingen En laat ze klinken als een gedicht Vertaal ze in de schoonste melodie En metrum als een gedicht betaamt Een welluidende muzikale fantasie Dat mijn diepste gevoel beaamt Geef ze vleugels in de hoogste wind Spreidt ze uit over heel de aarde…

Geholpen door mijn competentie Van selectief vergetelheid Overleef ik wederom de dag Hoef ik niet te voelen, van al die nare dingen Op simpele gedichten zingen Probeer ik van mezelf te houden Ben alleen vergeten hoe…

‘Misschien klinkt dit wat ongerijmd, ja zelfs een beetje ongericht, maar voor mij is één ding zeker: je bent zojuist door mij gedicht!’…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mauwend hield hij dag en nacht daar bij de deur een week de wacht Hij, beslist geen held op sokken, ging zelfs bewust de draaideur door om zijn klacht er uit te leggen ~Wat doe je hier toch in die hokken?~ hield hij aan de beambten voor, die niet wisten wat te zeggen.…

wanneer ik iets voor negen in de rij sta om hier binnen te komen betrap ik mijzelf op een vleugje hongerwinter om klokslag negen gaat de draaideur open en de vaste klanten die normaal gesproken moeizaam ter been zijn trekken een sprintje voor de beste plaatsen als ik mijn ontbijtje heb weten te bemachtigen staat de oude hap alweer bij…

Het subtiele verschil tussen een pijnstiller en een pijnkiller is dosis en laatste wil…

Ik heb niets op deze aarde gezet een ding heb ik gedaan een gedicht van de ondergang gered ze was zo bevrijd geschreven zij moest gewoon blijven leven lankmoedig is zij een voorbeeld niet alleen voor mij maar voor velen zij kan veel verdragen en bovenal weet zij te delen een pracht van een gedicht zij schittert in het zonlicht maar…