Alle inzendingen over geestelijke zorg

Afgebroken tot In 't diepste Fundament werd ik In in de kelder Van het UCP-gebouw Weer opgebouwd Daar, in de onderste Verdieping van psychiatrie Werd ik weer op mijn Beide benen gezet bij Arbeidstherapie - Mozaïek, icoon Ik maakte het bij Jullie doodgewoon En was er blij mee Dat mijn leven bij Jullie en ook door jullie…

Laat nu de doden komen de geraamten zijn genoeg men zal ze kleden en van vlees voorzien niemand zal het ooit bevroeden dat zij reeds gestorven zijn hun bestaan zal niet meer stoppen zij kennen emotie, liefde noch verdriet het zijn de robots zonder zorgen wat zij missen is heel essentieel géén geestelijk leven is hun deel…

Het enige wat blijft zweven is het geestelijk leven.…

Geestelijke pijn zonder lichamelijke pijn is mogelijk, maar lichamelijke pijn zonder geestelijke pijn bestaat niet.…

'geestelijk en fysiek' het zal nooit meer zo zijn zoals het vroeger was ik had nog hoop maar die veranderde tot as nu, heb ik pijn: 'geestelijk en fysiek'…

Toen daar die dag, dat moment toen daar de bodem viel Toen het zwijgen de adem benam kilte het hart bevroor de ogen zich sloten Toen, ja toen zag ik het pas de spiegel die brak de illusies die vergingen Al mijn tranen al mijn woorden ze werden uitgewist door de laarzen van het gelijk In de tunnel van angst zocht ik het licht…

Voor Oekie Dochter, vreugde Van ons leven, Die licht bracht Waar het in ons Hart zo donker Was als de nacht, Jij voor wie ik Geen geheimen Hebben kan, al zou Ik het willen Jij die alles ziet Met je hart en met Je verstand - hebt Meteen door wanneer Mijn gedachten te zwaar Geworden zijn - en zegt Olijk - vooruit,…

Zorge, zorge, bouw mijn huis, Timmer, timmer, timmer, Eerst uw kruis, dan uw huis... Ach, een huis voor immer. Zorge, zorge, weef het kleed dat de dagen spinnen. Eerst het leed, en dan het kleed. Ach een kleed van linnen. Zie, de nacht is zwoel en zwart. Sluit mijn ogen, zorge, Eerst uw ogen, dan uw hart...…

client het graag wil of heeft de zorgverzekeraar het voor het zeggen Is er nog tijd om oprecht te zijn met de mens Is er nog tijd voor zorg in de zorg, meneer de verzekeraar?…

Verdwenen zijn de tyfus en de tering, de grootste zorg is nu privatisering.…

als een tijdbom een strop van prikkeldraad om mijn dwarskop geestelijke pijn verstikt en tikt een ijstijd die het hart verstikt breek liever iets lichamelijk want geestelijk is meer voornamelijk ik verloor haar door de blauwe maandag haar foto's plamuren mijn hart in beslag…

De geestelijke stapte met versleten schoenen naar de schoenmaker en zei niet poetsen of boenen maar repareer ze snel voor mij waarop de man zei dat zal nu niet gaan iemand anders is u al voorgegaan maar doe ze hier uit en trek vlug dit paar aan kom dan morgen terug de geestelijke zei wel salamander ik doe geen schoenen aan van…

Onverwachts verbeeld een geestelijke dwaling het warme gevolg.…

Leeg, verloren in mijn gemoed Krachteloos en pijnlijk bewust Verwerk ik mijn geestelijk bankroet doorwrocht door een onzalige zielenrust Hoe heb ik dit zo laten ontsporen Ik wierp mijzelf in het zwaard Alles lijkt oneindig verloren Niets blijft mij bespaard Mijn lichaam dweilt door de uren Sleept mij van dag naar dag Hoeveel kan ik nog…

De maskers, het geestelijk vocht; De praalwagens van een feestelijke zegetocht; de zelven en andere ego's; de papegaaien en de beo's; allen spreken met carnaval dezelfde taal, ontdoen zich van hun zorgen tijdens een feestelijk onthaal.…

Zonder Zorgen...…

wanneer ik sterf hoop ik niet te zwaar te zijn heel oud maar niet gebroken en dat de trap waarlangs men mij zal dragen toegankelijk is en niemand mij laat vallen en als dat zo zou zijn dat men dan de gevolgen kan overzien en dat de kosten van mijn begrafenis meevallen en er iemand is die om mij weent iemand die zal zeggen hoe…

zittend zit ze zwijgend zijn zonder zeven zeeën hij houdt zich goed zoekt zoveel zwangere zinnen voor die ene z van ziek hij wil ze op papier bezworen anders zijn ze eeuwig weg al die wilde wonderen van haar woeste wereld hier zal ze ze zachter zien en dichterbij dan ooit geweest hij voelt zich oud dan jong met deze vrouw vol niets…

Altijd zal ik voor je zorgen, op handen dragen, réken maar. Maar met elk pondje wat ze aankomt valt die belofte nu wat zwaar. Want met de jaren die ze samen doorbrengen in de huwelijkse staat bárst ze bijna uit haar voegen dus is 't te hopen dat hij het laat, haar werkelijk van de grond te lichten!…

De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht Dus blijven soms een maand of twee de pillendozen dicht Kan daarna de bewonersgroep nog niet genoeg ververst Dan is er wel zo'n kakelverse bavarois met Kerst Dan kunnen snel wat kamers uitgeruimd en ingericht: De staf van het verpleeghuis ziet eens graag een nieuw gezicht…

Met haar koude stem verdwalen woorden in gedachten die blijven waar ze is geweest toen ik haar zocht en met bange vingers verder schreef…

Gewikkeld in beweende doeken draag ik de dagen naar de dood en vlij ze stervend in zijn schoot terwijl m’n ogen zorglijk zoeken naar die ene zwakke schicht dat ik vast zou willen grijpen om zijn groei te laten rijpen tot hij vlamt van levenslicht Ik omklem met al mijn macht…

Geen zorgverzekeraar in Nederland Kon mij tot overstappen overhalen, Want als je minder premie moet betalen Gaat dat beslist ten koste van de klant. Dus blijf ik dit jaar toch maar trouw aan Agis Waar godzijdank de premie niet zo laag is.…

"Je moet die zorg van je afzetten!" sprak de zuster streng tot mij nou, dat hielp ik kreeg er nog een zorg bij!…

Ik zet mijn zorgen op papier en vouw er een bootje van Zodat ik deze kan laten varen zover het maar kan Ik zet mijn zorgen op papier en vouw er een vliegtuig van Zodat ik deze kan laten vliegen met een onbekend bestemmingsplan Ik zet mijn zorgen op papier en verfrommel deze tot een prop Gooi het in de prullenbak en weg is al mijn getob…

Als tedere bloemblaadjes openen van de witte roos in maagdelijkheid zo puur onbevlekt in zachtheid van diepe liefde zoete geuren van beminnen zit er een steel van doornen die het hart bloeden laat want ieder die het pad bewandelen gaat weet dat niets is zonder pijn en zorgen van verleden het nu en morgen…

Jij wilt zorg en aandacht, teveel dingen die je van me verwacht. Ik wil niet meer met je leven, de gelukkige momenten bestaan maar voor even. Als ik alles van te voren wist dan had ik je graag in mijn leven gemist. Ik trek het niet meer, het is te zwaar. Je verwacht te veel van me, het is nu klaar.…

Zo maak ik me zorgen.... Met op mijn schoot ons nieuwste kind. Een reden om opnieuw te strijden Om te zien hoe hij het doet.... Jouw trots zien kijken, Doet ook mij weer goed! Je bent zo dapper, Ik bewonder je keer op keer. Het valt me alleen zo zwaar Als je zegt... "Strakjes ben ik er niet meer."…

er is iets voor te zeggen eerlijk te zijn en oprecht al was het maar om het geheugen van kwade zaken niet te overbelasten niets is immers lastiger dan gewezen te worden op niet nagekomen toezeggingen ook in ethisch opzicht hoewel mij dat om geheel oprecht te zijn een zorg zal zijn…

Zorgen Al die weken dat je mij verzorgde Al die weken zonder morren en klagen Al die weken dat je mij behaagde Al die weken dat ik maar bleef vragen Soms hard op en soms heel zacht Al die weken dat ik je belastte Al die weken dat mijn gedachte die van jou betastte Al die weken waarin ik niks kon Al die weken dat ik jou niet hoorde klagen…