Alle inzendingen over geestigheid

De avond valt het is stil in mij Ik zit hier voor me uit te staren Ik voel alleen het kloppen van mijn hart En laat al mijn gedachten varen Eens was ik die krachtige vrouw Geestig, verassend, gelukkig en blij Totdat ik in jouw doolhof ben beland Het begon allemaal in het begin van mei Mijn liefde groeide met de dag Zo hevig en ongekend…

Grote Markt Gul en kunstzinnig is het volk geweest, Statig van bouw en prachtig blauw van ogen, Die gretig-wijd het gouden zonlicht zogen, Geestig van zin en zinnelijk van geest Hun huizen zijn als vrouwen op een feest, Voornaam en moe, iets tot elkaar gebogen, Met rag van kanten beeldhouwwerk omtogen, En blank verguld, de burgerlijkste…

traditioneel van dagelijks eigen leven, waar bleef het onvoltooid verleden met zijn herkenningspunten opvallend geestig, origineel en levenskrachtig tot progressieve lievelingsversen van hedendaags vergeten tijd met kunst verweven...…

Hersenen schonken ze, een gift sommigen beschadigd anderen besmet met nacht of ijspegels, de vrieskou De creatiefste verzon guitige diersoorten slurven, wat geestig!…

Hoe geestig wordt de zin betoverd en verlet Als ons Apel onthaalt op heilig oogbanket! Natuur verwondert zich, en toont beschaamde kaken Omdat het kunstpenseel in allerhande zaken Haar volgt of overwint.…

Hij levert steeds door kunstig rijm-gepriegel sonnetten af, elk geestig en intact. Hij zeeft zijn metrum in een voet-vergiet.…

gewicht langs regenrivier en burgerplicht nacht valt al wat eerder langer in mijn dromen, niet ver weg onzichtbaar zonnig zomers oord danst jouw mooie schaduw blijft jouw wijsheid in mijn hart dan komt het door jouw humor iedere zomer aan de zachte kant in augustus altijd milder en een beetje van stro in die kleine gebaren blijft jouw geestigheid…

Het decorontwerp sloeg meer aan Idomeneo Een onbekende, onbekroonde opera Waar de grap ontbrak Maar de meester haalt de schande in Met carnaval en vastenavondkermis In een geestig, dwaas mengsel Van meisjes en wijn en bubbels Bedwong hij een kartonnen monster Als was het de zeedraak van Poseidon De wereld is een groot orgie En elke smulpaap…

Roodborstje, roodborstje, geestige dief! Heb je wel ooit te pronken gezeten? 't Kooitje van koper en 't bakje vol eten: Aardige springer! wat heb ik je lief! Toch kweelt uw keeltje geen lustige zangen, Vogeltje! zeg me, wat is er gebeurd, Dat ge de veertjes zo slapjes laat hangen, Roodborstje! zeg me waarom dat ge treurt?…

Balk drinkt een bier met aangeschoten balletjes Rut lult met iedereen er dwars doorheen Staaij (achter Israël), staat vrouweloos alleen Coh kent de cijfers wel, maar geen getalletjes Pech oogt vrij duidelijk, twee ijskristalletjes Bij Verdo is het tandenknarsen en geween Plotseling blijkt Roem een geestig fenomeen Wild spuwt repeterend moslimniemendalletjes…

Carnaval is geestig, maar dat duurt één dag. Een week in het beste geval. Dat is lachen. Voor even. Maar vier jaar lang Donald Trump is wel een hele lange mop.…

dan in z’n eeuwige valstrik van het steeds weer doordraven geraken en de gevolgen amper overzien en weren de wereld blijven manipuleren maar niet willen zien en accepteren dat het tij niet meer of nog net valt te keren ondanks dit alles bewonder ik z’n creativiteit met handen en geest – ik hou van ons … dat eigenwijze fantasierijke ‘geestige…

Woordjes kunt gij duizend smeên, Die daar geestig, aardig, heen- Vliên als minnegoodjes. Maar tot troost en komt er geen Uit de ivoren slootjes. Houd uw eigen slaaf te râ. Zalig kunt g'hem maken dra, Zo gij slechts laat slippen, Op zijn bede, een gunstig ja Uit die lieve lippen.…

Het geestige gedrocht Ziet of het lavenis aan sap van druiven zocht En zit zo kuin, men zou het van de roemer knippen. Neemt gij penseel of naald: daar worden kuil en klippen Geschapen, bos en berg; en 't vochte veld bedocht Met groene grassen, waar 't welvarend vee naar tocht.…

stille blik in zijn macht het overtreft mijn geestkracht ongeacht de pijn woekerend als een slanke witte slang, verleidt het jou, teringzooi zo wit als verse sneeuw, jij wankelt een reis in het ijle, een tocht ooit bezocht waar jij niet blijven wilde, maar toch het was sterker dat witte poeder, vergif eerst is het koel het voelt lekker, een geestige…

Woordjes kunt gij duizend smeên, Die daar geestig, aardig, heen- Vliên als minnegoodjes. Maar tot troost en komt er geen Uit de ivoren slootjes*. Houd uw eigen slaaf te râ*.…

raken zolang ik jou kan lezen zullen we dat ook wel overleven wat een rijm o o o me laatste vrije weekend de letters speciaal voor u kakelde maar door niemand geeft gehoor dan zou je zeggen kappen maar dat doen ze al genoeg jij nu snappen happen naar je mond om je zachtjes te zoenen dank je voor het stoeien met deze simpele geest geestig…

en van het hoofd, de maag, rug, handen, voeten, benen, ogen en oren alles aan het verslijten richting 'over en uit' Maar vooral niet van weer doorgaan we zullen doorgaan we laten ons niet kisten en zeker nog niet afleggen wel wat vaker even liggen het werk gewoon neerleggen en het denken even staken Want met ieders last en lust geestigheid…

Zie, ik kan Niet onderhoudend praten, niet gevat Of geestig zijn, en niet vertrouwelijk Vertellen van mij zelf of van mijn ziel.... Wat zouden we ons vermoeien voor elkaar? Laat mij maar zwijgend naast u zitten, stil Verdiept in eigen werk, eigen gedachten. Of - als gij praten wilt - spreekt gij tot mij.…

bewonderen soms als een bloem die is verlept maar ook in bloei, en wonderschoon het gewone soms zo ongewoon in kleine dingen te bewonderen ook als mensen je afzonderen je niet meer zien in hun bestaan teveel bezig met de eigen waan als je de keuze moet maken overdenken wat je niet had moeten doen dan is er spijt, maar ook jolijt en geestigheid…

Zie, ik kan Niet onderhoudend praten, niet gevat Of geestig zijn, en niet vertrouwelijk Vertellen van mij zelf of van mijn ziel... Wat zouden we ons vermoeien voor elkaar? Laat mij maar zwijgend naast u zitten, stil Verdiept in eigen werk, eigen gedachten. Of - als gij praten wilt - spreekt gij tot mij.…

bewonderen soms als een bloem die is verlept maar ook in bloei, en wonderschoon het gewone soms zo ongewoon in kleine dingen te bewonderen ook als mensen je afzonderen je niet meer zien in hun bestaan teveel bezig met de eigen waan als je de keuze moet maken overdenken wat je niet had moeten doen dan is er spijt, maar ook jolijt en geestigheid…

het meisje dat al zo zeer vrouw is dat bij het minste zuchtje kou mijn jas pakt alsof die van jou is ik hou van jou zoals je slaapt en het spuug weg bij je lippen en als de dag ons twee aanraakt hou ik van jou tegen de klippen maar kijk, dat is dus mijn probleem ik wil zo graag en doe zo weinig vind mezelf het liefst alleen zo grappig, geestig…

" ______________________________ SNAAKSCH snaaksche quinkslagen tegen de swaargeestigheyt snedig puntdigje koddige loopjes in het vroegnieuwnederlands klugtige respons guitige knipoog aardige bejegening geestige glimlach…

Ze maakt een zeer geestige indruk op Loek. Ja, een engeltje noemt-ie z'n gade. Hij zegt tegen haar: 'Ik kan niet zonder jou.' en ze zijn met elkaar in hun nopjes. Hij vindt Nathalie een uitbundige vrouw, die zelfs lacht om d'r eigenste mopjes. Gegierd wordt er weer om een engelenbak en er wordt zelfs in broeken gewaterd.…

laatste dagen, deze maanden Ik weet dat ik jullie al te vaak vertel Dat ik het niet meer red, dat ik ga malen Dat ik jullie nodig heb, mijn niet te vinden vrienden Dat alles logisch is, da’k dit na alles wel verdiende Maar toen ik jullie weg liet gaan, was het nog niet zo koud Kom terug, vanavond met mij hangen Ik betaal wel of kook en ben geestig…

. – Maar één had geen lust en geen rust en geen duur, Geen smaak in de room en geen oog voor natuur, Geen lach voor de lach van het glunder boerinnetje, Geen arm voor de arm van een geestig vriendinnetje...…

Maar klinkt aan ons oor een feestakkoord, een vreugdig en ongebonden zingen, een schaterlach, een geestig woord, een luid en prikkelend stopselenspringen, Studenten, vrolijk, jong en blij, daar zijn ook wij!…

Bij de beurs daar lopen vrouwtjes 's Middags tussen twee en drie En die dames krijgen douwtjes Enkel uit galanterie Al de ouwe beursmeneren Roepen hmm, en roepen och Doen alsof ze zich generen Maar die snoepers ze kijken toch Bij de beurs daar koopt men kranten Van een brave, zwarte meid Vele heren zijn haar klanten Ieder zegt een geestigheid…

Maar Dieuwer die is wijs en vroed, Niet vleselijk of beestig, Zij lieft z’n vlees niet of z’n bloed, Maar z’is genegen tot z’n goed, Bemint ze ’m dan niet geestig?…