Alle inzendingen over geheugen OR gevecht OR metafoor

Niet de vele knopen tellen de afstand noch de mijlen over zee onzichtbare draden worden verweven en hechten aan het tikken van vervlogen tijd daar waar het landen vaste grond geeft in geloof zal het hartenbloed weer stromen, twee handen leggen leven in een omarming van liefde…

Ik wacht op het volgende gevecht.…

rechts ik ga niet om met charlatans dikke nekkenclub want dat is thans den haag vandaag links- dan wel rechtsom genaaid, verneukt, zo krom minimaal in elkaar gebeukt er blijft niets over politiek, ongelooflijk ziek de macht die onterecht de kiezer verkracht verwacht, zo gezegd het onverwachte ik val aan, in en op ik verkies het gevecht…

Min met de minnende, Roei als de stroming stroomt, Vecht als het gevecht zich bevecht, Roer, twist, verberg en onthoud. Rotsen bloeien als kostelijke nardussen, Al tranend leest men de lezing, Gezaaide oesters broeden meer dan dit, gedicht kan bevatten, opteren, toch, tenslotte.…

In de val gelokt Als een willoos beest Op weg naar de slacht Bestemd voor een offerfeest Het ging te snel aan me voorbij Ik zag iedereen vechten Incluis jij Terwijl ik voor anderen ging staan sloeg jij hen bij mij vandaan Las je niet het vuur in mijn ogen? Puur en alleen, opgebouwd onvermogen? Het was te laat voor jou om het te…

Elke dag is weer een nieuw gevecht om het lichaam in beweging te krijgen. Soms is er al een heel traject afgelegd dan kan ik eindelijk gaan uithijgen. Zo gaat dat de hele dag maar door de pijn is vaak ondraaglijk groot dan denk ik: waar doe ik het voor was ik nu maar eindelijk dood.…

zon en mist strijden om de glorie van de dag een geel streepje licht overwint…

samengevoegde letters maken woorden woorden met precisie gekozen met opzet gemanipuleerd hoewel ze niet letterlijk kunnen steken doen ze onderhuids niet minder zeer in tegendeel als 'n gifslang kruipt het langzaam maar zeker rond,zich bezit makend van iets dat nooit het zijne was…

ze ziet boomtoppen die zich geluidloos voor de ramen bewegen ze denkt aan het strand en het zand dat dagen later nog in haar schoenen zat ze hoort de paarden die tot hun knieën in de bagger staan de vrouw voelt de zachte omarming van de tijd het kind dat ze pas geleden was…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

in mijn geheugen is het net herfst waarin takken praten met bladeren traag in het vergane landschap dat zijn gezicht laat zien in beeld van zwart blad waarin ik verdwijn in een dode vorm van bestaan de noodlottige glans van denken…

Nu ik 't mij weer herinneren kan geniet ik terug met volle teugen, 'k was er uren van in de ban, van dat ene woord: Geheugen!…

Links bij mijn oor is het warm en nat mijn oog dwaalt af valt bij mij weg het asfalt glimt mij tegen storm en regen zijn tot zegen ik ben op weg rondkijkend zie ik boeken kaften op een rij gelezen en vergeten was het heg noch steg luisterend eerst links dan rechts hoorde ik weer stemmen doof zijn, niet begrepen weer iets weg…

Hij bestaat nog de boerderij in mijn geheugen. Ook neven en nichten weten ervan nu is er gras, bomen en een oude man met een boxer. Een plas op de plek waar mijn oma kookte, drollen waar mijn opa rookte... Toch laat ik een traantje als ik daar sta en denk aan opa met zijn roestige spa.…

gedachtes in kroniek summier in uitvoering of toegewijd en nauwkeurig gehaast in nonchalance een register van lotgevallen tegelijk een vergeetboek inkt verbleekt in onleesbaar van loodgrijze pagina’s…

Soms een glimp ontwarend tussen de mistslierten van ‘t geheugen, even is het beeld weer daar, duidelijk en kristalhelder, maar slechts na enkele seconden blijkt alles weer een leugen.…

Laatst ontdekte ik een leugen In mijn werkgeheugen. Ik wist niet wat ik zag, Kon niet zien waar het aan lag, Ik kon me er ook niet op verheugen. De ontdekking van die leugen Zal mij nog lang heugen.…

Compleet met sleutel, pasje en rijbewijs alleen zijn geheugen nog: want DAT zat er niet bij!…

het geheugen is een kneedmachien ze kneed het verleden vervormt het tot een degelijker iets dan het was voordien weet ooit die jou zo bezwarende leugen zo te kneden tot iets wat mogelijk lijkt te deugen vertaalt iets in verzachtende of juist hardere beelden naar het heden zodat het voor jou nu misschien beter of zwaarder te verteren…

Het land is moe van achterklap en leugen Helaas voor Mark: wij hebben wél geheugen…

Bedolven onder beschuldigingen, halve waarheden worden gebracht, ik kan me niet verdedigen, ik heb geen kracht, ik ben uitgestreden, ik heb geen kracht meer, neem het gevecht maar van me over, God, ik leg het aan U voeten neer.…

GEHEUGEN SPREEK* De waarheid. De waarheid Geen quatsch. Geen leugen Slechts eerlijk spel GEHEUGEN SPREEK Mijn speurtocht.…

eens leerde ik hem kennen geheel niet tot mijn spijt domme streken haalde ik toen uit en daardoor raakte ik hem kwijt na een tijd van innerlijke pijn en verdriet was hij diegene die me weer zocht en vond en wist, zij is diep van binnen gewond liefdevol bleef hij mij ter zijde staan en sindsdien zijn we de rest van ons leven samen verder gegaan…

Onder mijn lach schuilt 'n triest gelaat Veeg mijn tranen weg niemand mag zien hoe ik mezelf haat Blij aan de buitenkant maar zo triest van binnen Kan ik mijn gedrag ooit nog overwinnen Ik vecht maar het voelt of ik stil blijf staan Vastgeroest in het slechte dat ik niet kan laten gaan…

Er zijn mensen die het weten. Maar niemand die het aan me ziet Veel huilen zonder tranen Mijn stille intens verdriet Lieve vader in de hemel, ik mis je Ik mis je elke dag Je goede zorgen, je warme handen, je steun en je lach Ooit zullen wij weer samen zijn, dan wordt het echt groot feest Tot die tijd doe ik m'n best en zorg dat jij trots…

Blinde woede in het donker. De angst om los te laten. Om niet te verliezen. Gevangene in de tijd. Slaaf van de illusie. Veroordeeld tot ontbinding. Wachter van de ruïne poort. In de schaduw van de zon. Gezakt door onvoorzichtigheid. Gevlogen in de lucht. Met gekrijs gevallen. Beschoten en vernederd. Verjaagd en verkracht. Wachtend op een…

De trein komt langsgereden En de man, de oude man met stok, in gebeden tot zichzelf gekomen vecht het ultiem gevecht. Zijn tijd is om.…

is het buiten donkere wolken hangen laag dikke druppels vallen gestaag de regen klettert tegen de ruiten dan breekt de lucht open de zon gaat zich ermee bemoeien een zwak licht begint te gloeien en doet de mens weer hopen kleuren verschijnen hemelshoog want tegen de sombere lucht verschijnt een flauwe regenboog dan volgt een stil gevecht…