Alle inzendingen over gekonkel OR straat OR dik

De laatste tijd heb ik een dikke man Op de tv zien zweten en zien blozen, Die desondanks waarschijnlijk wordt herkozen Als voorzitter. U vraagt of dat wel kan? Wat mij betreft kan hij nog járen mee; Hij is hèt boegbeeld van de VVD.…

Het boek der straten Slechts te koop voor twee knaken Is door iedereen Verlaten! Godverdomme! Ik zoek me verrot Waar was jij?…

Er brand licht achter een raam in een straat zonder naam en de nacht is koud en kil. De wind ruist verhalen, van hoe het was voor die tijd verscheurd door haat en nijd, je hebt je prijs moeten betalen. Kom sta op, kijk om je heen en probeer te verklaren hoe je voor die tijd hebt liefgehad.…

Intussen is het aardig laat en wordt het donkerder op straat. Goede trouwe vriend ergens dwalend door de stad, met een knorrend klein maagje, want eten heb je nog niet gehad. Ik vraag aan Jan - en alleman of ze jou hebben gezien, bij de bakker, bij de slager, de afhaal chinees bovendien.…

Het bloed van onschuldigen vloeit als tranen over wangen in een straat hier niet ver vandaan waar genade en vergeving door dovemansoren nog verstaan gesmeekt in angst en wil voor leven in een straat hier niet ver vandaan in een straat hier niet ver vandaan werd de schuld niet vergeven en werden we niet verlost van het kwade in een straat…

de straat zingt een droevig lied voetstappen vol van verdriet lopen door de straat van verleden tijd elke voetstap zit vol met lood spijt maar we moeten door wachten op de tekens o geef toch èèns gehoor het is zo donker in de straat zo stil de straat is oneindig de straat is leeg de straat de steeg…

het lied van de straat duizenden melodieën onthoud er een paar…

de mensenmassa duwt zich ademsnakkend tegen de verlichte kijkdozen kinderlijke blikken vlammen gespannen op woorden zinderen de ontembare verlangens kleven tegen de ruiten druppelen bezweet in langzame stralen de harten binnen de dag is gekocht schuld bekend…

het eind der tijd blijkt een nieuw begin erbuiten vallen en wakker worden er precies midden in waar zit jij je intussen straten in verhalen van nu een woord laat je baren het is tijd om uit te varen.…

Ik loop door een straat loop door het mysterie van een straat op aarde De huizen ademen donker van het onbewust door de dood te worden verteerd Dood!…

rustige biartstraat werd deze nacht een helse meir door borrelpartij bij jonge dertigers. gekir,geluid,gebral vanaf twaalf tot vier. feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen. kan dat niet minder en anders, jonge buren…

in het voetspoor van gisteren kwam ik het tegen, radeloos ontdaan met kille stappen verder gaan lijkt goed geraapte moed versiert mijn hart het klopt in alle staten buiten, boven straten hangt de dikke mist van een gewist verleden moegestreden ligt het nu in al mijn zwarte gaten…

van ons bestaan door tijd en rot ooit zal vergaan de dode hoek van het paradijs waar grijs de kleuren heeft verdrongen harmonie en vorm tot karikaturen zijn verwrongen nog is er een weg terug met de rug tegen de muur omdat ons laatste uur geslagen is wij de erfenis verspelen uit een hemels verleden weg met het gekronkel en gekonkel…

Misschien dat u hem niet zo kent, De blauwpoot- of blauwvoetgent Het is een soort jan-van-gent, U allen wel bekend Maar met een changement. Als u hem eens wil ontmoetten, Zoek naar een “a-gent” met blauwe voeten.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik stond reeds op de uitkijk met mijn kijker, Zo’n maansverduistering leek mij niet gek. Maar door de grillen van het wolkendek Ben ik sinds kort weer een illusie rijker. Ik zocht een maan die niet meer was te zien, Maar dat was weer onzichtbaar bovendien.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Salaris Kijk de vijand gaat weer oogsten met hem te werken elke dag verandert hoogte variatie Collega’s Acht uur vrienden lachen om de zaak delen oppervlakte gescheiden samen tussen muren dik Op straat Een ogenblik zoeken ogen naar elkaar, het stinkt de auto’s razen verloren is de tijd…

in de stilte buitengaats vanmorgen bij vorst en kou gingen we weer voor de vouw op straat en werkplaats met de aller allerbeste wensen uit alle verdiepingen tot aan de hoogste baas de hele dag op kantoren zul je veel geritsel horen van kranten dikke bijlagen die in de kreukels niet gelezen wel doorbladerd diep van binnen echt storend…

Op het lage bordes voor de open deur in de lege straat zit een man met de armen over elkaar zijn lippen getuit om een sigaar -- dikke lippen, nooit mogen ze me kussen Hij loert omhoog naar mijn buik -- een stiekemerd in onkreukbare werkkleren vrij van openlijke verdenkingen maar nooit kijkt er iemand om Hij wordt beleefd gemeden…

Veel post versturen heeft ook zijn bezwaren, Want als je dikwijls aan de zegels likt Wordt je gestalte lelijk aangedikt, Iets wat ik aan den lijve heb ervaren. Nu ben ik anorexiapatiënt. Ik braak na elke brief die ik verzend.…

waar ik je vast hou je warmte en je lichaam voel waar ik niet alleen wil zijn dat is zo alleen, zo saai, zo koel ja in bed zijn we nog steeds samen en geweldig, vanaf het begin maar daarbuiten zijn we vaker daar heeft goede sex geen zin ik moet nog maar even wachten kijken hoe het gaat ik hou immers van je ook al sta je binnenkort op straat…

De straat wordt onderbroken door een blinde muur. Was de muur altijd al blind en dwars op de straat? Hier liep Regina - afwezig - in de val hier werd ze van dichtbij beschoten. Stond niemand stil, hoorde niemand het schot in haar hoofd, in haar droom? Was de muur, was de straat altijd al blind, de stad doof voor de dood?…

telkens weer de straat van weleer Geparkeerd, liefst in dubbele rij kleven ze bumper of zij aan zij autogeluiden overstemmen nu alle menselijke stemmen Alleen de platanen ze staan er nog hangend tegen elkaar alsof ze moe zijn van zoveel lawaai in hun straat…

Donkere wolken drijven woedend boven grauwe grijze daken, er dondert af en toe een zware hagelbui naar beneden op de vrijwel verlaten straat dan plots weer een schimp zon een schitterend afwisselend beeld van wijsheid ligt op straat tussen sjokkende mensen op weg, maar altijd te laat, zorgen stapelen zich onder nieuwe reuze wolken waar…

ken je de zwerver die elke dag bedelt om een stuiver die dolend met een krampachtige blik zijn verlies en winst telt die een schaduw met zich meetorst ken je de zwerver die leeft in ballingschap zijn leven verborgen houdt die ik een naam gegeven heb om onmacht trots te dragen…

Vanmorgen is deze straat mijn gedicht. De zon, die haar verlicht, laat ik welhaast helemaal buiten beschouwing. Nee dan het onkruid dat tussen de tegels groeit, tot tegen de bebouwing, of het bruine gras langs het ongebruikte spoor. Een stilte, met meeuwenkoor, verdrongen langs een park gelegen. Een verhuiswagen komt gehaast voorbij.…