102 resultaten.
Hoefslag,
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 170 nacht
weerklinken vermetele
paarden , die de helse
vonken slaan uit de met
goud beslagen hoeven,
die als vuurstenen zijn
gehangen aan dat
vermaledijde uur en
alles wat er in dat tij
is beweend, drijft het
scherpe bit me in die
galop te wanen, gezadeld
achter de fiere manen
van het ochtendgloren, in de
beugels van een braaf gelid…
VELE VLEUGELS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 In het gelid staan ze verspreid
Ik ben verrast, hun symboliek
Is voluit spreken en public
Met grote verantwoordelijkheid
Ik maak me op en zal met vlijt
Hen inspecteren, hoe een piek
Op zondagmorgen, feeëriek
Ik voel me een soort majesteit
Ik zet mijn voet zacht op de brug
De leuningen zijn te snel leeg
Mijn erewacht is opgevlogen
Toch…
Agnus D.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 700 Daar laat ik mijn ogen weiden
over de dodenakkers, over al die stenen in gelid. Een
haiku die ik pas las komt bij me boven:
regen
twee jaartallen
een naam
Hij is van Luc Lambrecht. Het lijkt wel een haikuskelet.
Korter kan niet.
zon
drieëndertig jaar
agnus dei
ik zie geen steen en gek
ze zeggen dat hij leeft…
VOOR WIE DE SCHOEN PAST
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 524 emplacement Hengelo (5 juni 2007)
een paar knappe herenschoenen
op het oog schat ik maat 43
keurig in het gelid naast
het spoor neergezet...…
Ode aan de fallus
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.843 Oh hemels orgaan
rechtop staand in stijf gelid
uw paarse helm glanzend
in een kraag van gevoeligheid
veelal misbruikt voor
beledigingen naar uw hoeder
omdat ze de pik op hem hebben
hem klootzak noemen of
voor lul laten staan
O machtig zwellichaam
ik zuig u
mee in mijn liefde
mijn lippen
trekt u zich niet terug
naar af
gelijk…
Ondergesneeuwd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 106 Zie beelden van
Ontelbaar vele
Auto's strak
In het gelid
Op Chicago O'Hare
In bevroren beweging
Gevoelloos wachtend op
Bestuurders die
Misschien wel net als
Zij vastgevroren zijn
In de oneindigheid
Van de poolwinter -
Meer dan vijftig
Onder nul is het er,
En ik denk aan
De vlammende ambitie
Die in mij leefde,
Verlangen…
hun verleden is gelogen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 804 te gaan tikken
bloed vloeit rood
in raken als ik de dood
weer tegen kom en haar
herinneringen los moet laten
tijd verwijlt in
dromen van de mensen
ik zie hun wensen die
ik afneem van de steen
ik restaureer
maar krijg de geest
niet meer gevangen
hoe ik het ook probeer
ze is vervlogen
de nieuwe stenen zijn
weer strak in het gelid…
Sneeuw
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 353 In een heel anders klinkende stilte
met miljarden dwarrelend, in ’t gelid
elk vlokje onbetekenend
met elkaar vernietigend, wit
Een bibberhondje met een dekje bibbert
een oudje schrikt, en denkt owee
één verkeerde stap en mijn heup in tweeen
en een kind schreeuw om een slee
Die hele andere witte wereld
waarin je opeens alles zo anders vindt…
De warmte in mijn lichaam
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 3.747 De warmte in mijn lichaam loopt op
als ik aan hem denk
vingers traag over mijn lijf
spannende gedachten passeren
zijn rug spieren sterk strak sensationeel
een borstkast breed glimmend
met twee mooie harde tepels
benen keihard, behaard en mega atletisch
zijn gelid stijf hard en uitnodigend
ogen die stralend, ondeugend kijken
naar mij zodat…
De uitverkoop is weer voorbij
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 593 De uitverkoop is weer voorbij, maar niet
die van mijn al te nijvere gedachten;
ze komen en ze gaan, ze staan niet in 't gelid
maar drentelen en dralen, of buitelen dooreen.
Waar moet dat met dat denken heen?…
Einde van het pad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 En recht lopen paden naar de horizon
Die het veld verdelen in vieren
Terzijde de namen in strak gelid
Zwijgend en toch veelzeggend
Wijzend naar het eind van het pad
Waar straks ook ons kleurige bogen sieren.…
LAIS CCXCI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Negeer vertwijfeling, blaas weg mijn stank,
kots mijn denken uit in 't hopeloze,
breek de oude ketting van het boze,
verzet mijn hart tot slag in het gelid.
Mijn lijf is offerande, verkozen
word ik straks tot blauwe vlam verhit.…
Melaatse platanen
netgedicht
2.0 met 24 stemmen 13.751 Kaal en in een strak gelid
langs eeuwenoude oprijlanen
in uniformen fijn van snit
staan ze melaats, oude platanen
De torenschaduw bedekt hun naakt
gebroken takken, ongespalkt
de vrieskou heeft hun hart geraakt
met rijp de kruinen witgekalkt
Een zwijgende stoet van trieste bomen
staat roerloos onder het klokgeluid
het goddelijk spel, niet…
wedergeboorte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 416 de stilte is gestorven
aan prille woorden
zwijgende strakke lippen
ontdooiden
aangeraakt door de echo
van zachte golven
die de duwende lucht
ontkooiden
een nieuwe schepping
werd onstuitbaar
verworven
bevroren in diepe
levensaders
verstokt in
lijfelijk gelid
waar een moedeloos
verloren gemoed
de keel vernauwde
door een hart dat bloedt…
Grasland
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 213 Schaduwen groeien op het veld
van bomen die staan opgesteld
uit het gelid langs d’ akkerwal.
Geploegd, gezaaid, ’t ontluikend groen
strekt hoopvol naar het zonnelicht
de sprieten uit als tegenwicht
voor wortels die dat anders doen.…
niet te vergeten dat
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 112 de wilgen met hun kaalgekapte koppen
staan er, in een strak gelid
de weg scheert langs de waterkant en
lichtgebogen
staat het riet de laatste wind te keren
boven, in het lichtbewolkte scheren voorts
de eerste vogels in hun lentekoorts
op tijd te willen zijn
fijn dat elders bloemen bloeien
fijn
dat in het gras de eerste meizoen
wist…
De cederallee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Zo moet het zijn: het tedere geweld
Van ceders in september, kopergroen
Als wachters in gelid, die heel het bos
Behoeden voor wat schuilt en spiedt en dreigt
Maar beuken zijn het: neigend naar het veld
En reikend naar de lucht, een legioen
Van overmoed dat zonder blik of blos
Ons voorhoudt dat het eeuwen overstijgt
En in oktobers late…
Heinz (1929-1945)
gedicht
3.0 met 122 stemmen 18.185 de zerken staan er keurig in ’t gelid
als soldaten op gemillimeterd gras
exercitie komt nog altijd goed van pas
ook als het lijf de ziel niet meer bezit
hier rusten wat men noemt de Nazi-zwijnen
zij werden bij hun moeder weggerukt
of haastig uit het klaslokaal geplukt
de kronkels van de dood in rechte lijnen
hun noodlot was het om gehaat…
nederlaag
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 907 Haastig stelt gij mij op in uw gelid,
Dan klinkt het laatste schot in onze strijd
En machteloos delf ik het onderspit.…
Open
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 209 Je opent
dat wat dicht heet
het landschap, de weg
waarlangs ooit bomen geplant
De kant als zoom
ermee gesierd
bomen in gelid
als een erewacht
En dan....…
Hersenpanonlusten
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 891 bewustwordingsplein
kleine en grote wijze en idiote
grijs gekrioel hersenvat vol venijn
de dienstdoende hermandad staat
passief met zijn gummistok in de hand
geschikt voorwerp tot zelfkastijding
in deze wirwar allerminst een probaat
middel om effectief erop los te slaan
plotseling weerklinkt een fluitsignaal
de cellen spoeden zich in het gelid…
Een Spaanse Film
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 965 Drie mensen met uitzicht op de wilde zee,
en de regen die met vreemde vlagen
in het zoute water valt
De muziek van Jean Michel Jarre
die hard over het strand heen waait
Rijen palmbomen die in gelid kromwaaien
alles lijkt onecht
Alsof ik in een Spaanse film speel
en de prachtige hoofdrolspeelster,
“Jij die naast me zit en woordeloos over…
Ongebroken wit.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 397 Zij kleurde alles wit
onaantastbaar, de strijd
tegen het kleurloze bederf
op de tijdladders, meestal
in het voorste gelid,
bleekte zij de barrières weg
in een kaarsrecht onderkomen
in de smetteloze uren
aarzelend schuifelt ze weg
langs pas ontdekte dromen,
voorgeschreven tocht langs de
baar van roerloos licht, laat zich
niet uit…
Ongeëvenaards
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 374 Hij kleurde alles
onaantastbaar, de strijd
tegen het kleurloze bederf
op de ladders van creativiteit,
altijd in een vernieuwende gelid,
bleekte hij de grauwste
sluiers weg in zijn geaarde
onderkomen, nam ons mee
in het slag – en vuurwerk
van zijn wisselende dromen,
in de creatie van z’n Odyssee
ongeëvenaards de caleidoscoop…
Mijn veulens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 Alles wat geweest is heeft mijn
tijd beweend, het scherpste
bit verminderde mijn greep achter
wapperende manen en in de beugels
van de onbedwingbare veulens
van vermetelheid, aangelijnd in
strak gelid, gaf ik ze de sporen
van tegenstrijdigheid, ruimte
om te smoren in een tijdstraf
van ruimhartigheid bestijg
ik opnieuw de beugels…
Ruis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Leeg de vergaderzaal
Stoelen weer in het gelid
Het scherm in de hoek spuit nog
de laatste nieuwsberichten
Ik ga op de ronde tafel liggen
rek me uit en geef me over
aan welbehagen, gestreelde
loomheid, oh, nu niet
aan jouw handen denken
niet aan genomen besluiten
plannen en actiepunten en
niet aan de ruis van buiten
het rimpelen van…
......zag, dat het goed was.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 724 Daarop
als door een reuzenhand
suikerzoete molens
zacht in het gelid gezet:
rose; blauw; geel; groen;
rose; blauw; geel; groen...
Van rechts spiegelt
de wolkenloze hemel
tot aan de vijf roerloze sfinxen
die witglanzend
het achterland bewaken.
En tussen blauw-groen en spiegel door..…
Van een lang vergeten snit
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 112 zij sprak
met de trap
de treden kraakten
het geluid van lang geleden
ieder een eigen verhaal
in het naar boven gaan
ze vond in het donker
het touwtje en licht
schrok van het plaatje
de poppen met ogen
het haar omkranste gezicht
nog altijd in hetzelfde gelid
de tijd was ze kwijt
knuffelde met woorden
over jaren die waren verloren…
Turbulenties
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Hoge hakken,
uniform qua strak gelid.
Eigenlijk ga ik nergens heen,
ben ik dolende tussen de wolken.
Zoek ik een horizon die nergens
was en toch weer altijd en overal.
Vlucht ik over heuvels boven
gepeupel en glimmende rivieren.
Ga ik door ijle leegte met mijn witte
staart tussen de benen.…
Ongebroken wit?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 22 Het kleurde alles wit
onaantastbaar, z’n
hopeloze strijd tegen
elk kleurloos tijdsbederf
met een zelfde spiegelbeeld
maar altijd in het voorste gelid,
bleekt het de barrières weg
op kaarsrechte wegen te verdwijnen
als stip aan een ongebroken horizon
in nog niet ontdekte dromen
en het pas gevonden opnieuw begon
een voorgeschreven optocht…