Alle inzendingen over gelogen OR vechten OR wachten

Vechten om een doel. Vechten om een wil. Elke dag vechten. Elke dag zo stil. Alsof het niet lukt, lukt wat ik doe. Ik voel me zo verschrikkelijk moe. Vluchten voor de mensen. Vluchten voor mezelf. Dat wil ik nooit wensen. Hoe is het om echt te leven? Jezelf te zijn en te zien? Langzaam breekt het af. Zo pijnlijk, bovendien.…

Er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten; Verbleekt, met donkre luiken, staart het blind, En laat de stroom, die eenzaam voortglijdt, praten En luistert niet naar 't fluist'ren van de wind. Maar vroeger, toen Hoogmogenden der Staten Daar in de zomer poosden van 't bewind, En staat en krijg voor…

Ik kan er niets aan doen maar ben zo gek op jou Het blijft en het blijft maar ieder uur hou ik van jou Ik kan er niets aan doen wil je weer terug winnen Vechten voor deze liefde opnieuw met jou beginnen Ik kan er niets aan doen met jou wil ik verder leven Mijn hart behoort aan jou wil je meer dan alles geven…

Als de zon in je leven plots door de schemer wordt overschaduwd woorden ontbreken alles wat waarde had je nu is ontnomen. Het waarom, de vraag is geworden toekomst voorgoed is vervlogen vindt dan de kracht het leven te leven, zolang het je nog wordt gegeven.…

vechten om fit te zijn vechten om slank te zijn vechten om te slagen in het leven vechten om perfect te zijn het leven is ons in principe gegeven om te genieten om gelukkig te mogen zijn om te beleven soms moet je je wel degelijk in een worsteling begeven maar met een leven lang vechten zal niemand iets opschieten dat kan niemand aan…

Geen begin maar ook geen einde, steeds weer draaiend in het rond. Als de eeuwige getijden, eb en vloed bewegend in een open wond. Zwart en wit, angst voor het donker. Heftig wanneer je er alleen mee zit, wachtend op dat ene kleine wonder. Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken, een dartelende vlinder ronddansend in stralend…

En daar in Gheops wacht een tombe de sarcofaag geduldig wacht op hem Hij de eens zo levensgenieter met de onnavolgbare mooie en unieke stem Onze Ramses zal ooit hier herrijzen rechtop de armen ten hemel gespreidt onder het applaus als bliksem en donder zingt hij, vecht, huil, bid, lach,werk en bewonder…

Nu vecht ze een andere strijd Terwijl de hemel wacht op haar Ze moet leren om los te laten dan pas is zij hier echt klaar…

Gesnoerd is de mond Die sprak Durft U nog Na Theo van Gogh Ik brak Héél even Nu Sta ik weer recht Vecht Voor het leven…

Ik voel dat je vecht Vecht tegen je zelf Je bent hier Maar je bent er niet echt Kom hier in mijn armen Je luistert naar mensen Die me niet mogen Fluisteren in je oren Ga weg bij die vrouw Ze blijft je niet trouw Ik voel dat je twijfelt Je wilt niet het niet uiten Maar toch is het gif En stroomt bij je binnen Vernietigt je liefde…

Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik na lang vechten toch de strijd tegen mijn ziekte moet opgeven.…

Vechten mijn kind, je kan het!…

Een verbale discussie, verhit en heel intens, ach het overkomt toch wel een ieder normaal mens? De woorden worden gemener, harder en valser, tot woorden niet meer volstaan dan is het met de woorden en scheldpartij wel voor een belangrijk deel gedaan. Handgemeen over en weer, de een trapt de ander neer. Schopt nog eens lekker na,…

Soms wilde dat ik vechten kon, slaan trappen bijten krabben, soms wilde ik da'k knokken kon in het wilde weg. Soms wenste ik me bokshandschoenen om zodoende muilperen uit te delen is het zonde, da'k dat zeg?…

Op wollige zweverige donzen wolkjes lopen Zwevend dromerig kinderlijk naar de helle sterren turen En mooie lieve kleine schaapjes daar erg hoog ontwaren Gelijk 't gelaat ontsierd door bloedende vlijmscherpe tranen Bittere bikkelharde tandjes kervend in toch mooi hart. Heden vaste rotsachtige grond onder de voeten Enkels duchtig verzwikken; pijn…

RUST ZACHT ANTON, WEET DAT HET MORGENROOD OP JE WACHT…

Ongeduld staat op mijn voorhoofd, ik kan niet wachten, of dat nou om de post gaat, of wanneer ik de honden uitlaat, ik kan niet wachten tot ze " klaar" zijn. Wanneer het eten moet worden opgezet, kijk ik het bijna gaar het duurt te lang.…

Tussen de plooien van toneelgordijnen vouwt zich de ingehouden strijd. In rollen ingeleefd sluit je binnenste zich buiten tot je er niet meer aan ontkomt. Tussen de uitgevouwen bedgordijnen, herinnerend aan pijenstof ontpopt de ingehouden strijd tot het verstomt, het einde speel je niet, dat ben je.…

groen is gif zei ik ooit maar schijn bedriegt jij die nooit liegt of heeft gelogen zo iets toch mijn hart beroven deze is voor jou voor de gein voor de herfst geel en bruin maar zo groen als je ogen nooit gezien chalcedoon groen ook geen chrysopraas genoeg geraas dit is zeker niet gelogen mooi die ogen…

In een kringloop van falen en van hoop rijg ik de dagen en weken aaneen twijfelen aan mezelf wachten op verlossing geloven in bevrijding herkauwen van verdriet vechten voor vooruitgang trachten naar zoveel dat van belang schijnt te zijn zoeken naar vernieuwing Verwacht ik te veel?…

Waarom missen wat er niet meer is Gelogen liefde bestaat toch niet?…

vloeit rood in raken als ik de dood weer tegen kom en haar herinneringen los moet laten tijd verwijlt in dromen van de mensen ik zie hun wensen die ik afneem van de steen ik restaureer maar krijg de geest niet meer gevangen hoe ik het ook probeer ze is vervlogen de nieuwe stenen zijn weer strak in het gelid maar hun verleden is gelogen…

Vechten kon ik niet meer Vechten had niks meer Vechten hielp niet meer, Nu dat het voorgoed voorbij is Doet me veel pijn Vechten voor relatie…

Niet voor niets sluit je dan je ogen en weet je snel ook weer dat dromen zijn gelogen. Gelogen voor dat stille moment dat je het nog weet heel anders dan een nachtmerrie als je daarvan wakker zweet. Dromen zijn te mooi om waar te zijn maar zijn zo heerlijk om te hebben Niets is er dan ook zo fijn als er één ooit uit mocht komen.…

dat zeg ik vaak, serieus maar of ik het ook echt meen soms zeg ik hoi of hallo en daar is niets aan gelogen…

Vechten tegen je eigen lijf Maar ook met je harde schijf Wat spookt er door je hoofd Is er iets waar je echt in gelooft Heb je nog vertrouwen Om weer van je lichaam te gaan houden Maar je bent bang De kanker houdt je in bedwang Je knokt en je bent sterk Maar deze ziekte woekert en doet zijn werk Je weet niet iedereen gaat er aan dood…

rennende gedachten spelen tikkertje met hollende emoties op de speelplaats in mijn hoofd nachtmerries galopperen zij aan zij met dravende angstdromen naar de poorten van mijn geest gedachten en dromen vechten fanatiek om de eerste plaats in mijn brein terwijl ik verlangend wacht op die ene niet doorwaakte nacht…

Nooit wacht er een man op een vrouw. Een man gaat naar zee of hij vecht of hij komt in een afgrond terecht. Mannen gaan altijd weg. Op een balkon speurt een vrouw, de hand aan haar slaap, de horizon af: Komt hij gauw? De wacht zet zich voort op luchthaven, kade, perron en bij de gevangenispoort.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…