Alle inzendingen over geluiden OR verstommen

Wat nou als het komt door het verschuiven van het magnetisch veld; dat er kleine ruimtes ontstaan waar niets nog aan ons trekt, en het trompetgeschal een waarschuwing: "pas op! hou je vast, anders val je van de aarde af!" Wat noord is, wordt nu zuid en vice versa, wij staan andersom en alles is gedraaid. Misschien zijn er daarom zoveel…

Zing van de man zijn naam: Willem Nijholt in retro spectivo klopt tussen levenslicht en littekens zijn bonzend hart Zwartoog tussen vrouwenstemmen begin en afloop van een tour de pays d'or in een haiku van geluk verzoend met zijn muze Zing van de man Dennis' hybris dadendrang en zijn pandemisch geluid turelurosso die op strooptocht…

vervaagt door de wind Ze treedt binnen in haar hutje Geluiden verstommen Klokken die zwijgen En de wind doet alles verdwijnen De mist omhult haar hutje…

ik bied me aan maar je hapt niet gunt me geen blik waardig of lijkt dat maar zo kranten vol woorden zorgen dat ogen niet verstoren nog verstommen door wat je gadeslaat ergens tikt de tijd…

Wanneer een ego verongelukt, verstommen onze lotgenoten, en is het leedvermaak voorbij.…

geluiden van krekels in de schemering zo blijven m’n ogen weids en ongerept in alle rust gehecht aan dit wonderlijk licht dat het land met de einder zacht vervloeien laat in zon gerijpte tinten (Côte de Provence, 2006)…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een oude traan, erosie van gedachten, de stem die door duizend gangen galmde om te verstommen in leegte.…

gedachtes van inzicht ondergedompeld in overdadigheid binnen flinterdunne marges in verwarde beeldtaal als ik beter wist zou ik verstommen waarneembaar in een afgedekt perspectief afdak tegen beter weten in…

Er is altijd wel iemand die met een apparaat op zondag of op pasen. Hebben we doordeweeks de bladblazers gehad, de vuilnisophaal, de kolossale afvalcontainervrachtwagen voor plastic, de vrachtwagens met rolkarretjes om de supermarkt te bevoorraden, denkt op een vrije dag meestal ergens een buur wel: wat is het stil laat ik eens wat…

Omgeven door een muur van geluid zoek ik vergeefs de stilte dwalend door de nacht verzonken in gepeins schrik ik op van elk geluid dat luid klinkt in het donker ik zie niet wat ik hoor een bay huilt een kat miauwt terug in mijn bed sluit ik mijn oren de stilte is oorverdovend…

Het is rustig op de stoep De straten stromen stil Al het papieren geluid Wordt verscheurd, de wind Snippert langs mijn oren Ik wil alleen jouw gouden stem Smeltend over dat wat hoort De ramen roeien regels Die ik hoop niet te verstaan Het is rustig op het plein De geruisloze grachten En al het papieren geluid…

het luchtblauw van de zomer en dromen voortbracht in jonglerende schemerwijzers niets kon verloren gaan zelfs niet in waterdichte winters waar elke omhelzing de lente bracht in mijn donkerglanzend haar ik zou uit bed moeten maar laat de zon neer als een vergeten vriend waarnaar geen mens meer vraagt het is al dag geen enkel geluid…

daar zit een meisje gebogen in de hoek huilend haar gezicht, nat van tranen vertelt woorden zonder geluid haar ogen vol met tranen vertellen de pijn zonder geluid haar polsen vol met krassen vertellen het verdriet zonder geluid ze huilt ze bloedt ze schreeuwt ze sterft zonder geluid…

Avondgeluiden ergens in het bladerdak kastanjes vallen…

Wanneer de stilte oorverdovend wordt, doet hij zijn gehoorapparaat uit!…

het zwijgen waarvoor ik zwicht jouw gezicht in 't lange licht het is waar het leven om vraagt vaak door schaduw vertraagd wollen weemoed heeft ons omhuld wij tweeën, rond hals en honger gekruld dat is wat het leven geeft bloesems, bomen, een strik jij, mijn liefste, en ik onmogelijk om niet te horen wat diep in ons werd geboren…

Zeg maar niets, als je niets te zeggen hebt, een mens is te snel bereid om te praten, maar als er alleen gepraat wordt, om geluid te maken, wees dan liever stil!…

als ik 's nachts niet slapen kan probeer ik mijn geest te doden duizend schapen, duizend stemmen de geluiden van de verdwenen dag is het steeds dezelfde mug of komt stilte met honderden tegelijk in de verte hoor ik kikkers kwaken en in het donker zijn alle uitlaten kapot duizend engelen, duizend demonen 's ochtends ken ik er niet één…

Overstemden het ruisen van de bomen die geluiden, hoor je alleen, als je luistert. Zo mooi…

Door het inslikken van menig blaasinstrument ontstaan keelklanken fluit Charles Bronson, eentonig schurkengeluid, blikt toegeknepen.…

ontbreken van lawaai is niet genoeg herrie irriteert me mateloos, begint ook veel te vroeg een paar uur rust is mij gegund na het sluiten van de kroeg ik houd het niet meer vol, decibellen draaien me al dol vlieg naar lagen die steeds moeilijker de tonen kunnen dragen vlucht naar een tekort aan lucht, hier sterft het geluid…

laat in de stad ben ik op pad in de regen de wegen zijn nat slissende autobanden verstommen in de nacht de straat weerspiegelt zacht het gele licht van lantarenpalen ze buigen zich over de weg als narcissen…

Bush hoopt dat de kritiek nu zal verstommen Omdat volgens zijn democratisch plan Irak in vrijheid naar de stembus kan, Maar dat kan heel veel kiezers daar niet bommen. Weer blijkt dat de bevrijde Irakees Nog altijd niet bevrijd is van zijn vrees.…

De dag zal zich vullen Met geuren en geluid, loomheid en verlangen De traagheid van warmte spreidt zich uit langs torens, van rijkdom en hoogmoed. En vergankelijkheid. Het gekwetter zal met Het vallen van de nacht Verstommen en de rust keert weer, al eeuwen lang. Tot de volgende dag De fluit opnieuw de stad tot ander leven blaast.…

een beweging gevormd door haar hand een klank gevormd door haar mond de nacht gesheiden van het zwart de stilte gehuwd met het woord wanneer haar ogen mij verblinden wanneer haar lippen mij verstommen dan zal ik de liefde beleven…

aan de rand van de dag ligt stil gesloten en ingekeerd een glanzende scherf op bruine aarde zij spreekt een taal vogelstemmen in hoge bomen verstommen iemand loopt voorzichtig door het woud wie is nog hier en wie is al weg…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…