124 resultaten.
PENSIOENTJESPEST
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 3.196 Verzuurde roest kwijlt
uit hun gerimpeld maangezicht.
Zeemzoetjes laten beschimmelen.
Langzaam doen zwijgen
tot ze moeilijk hijgen
en de adem stokt.
Twee museumpoppen
blijven gespaard en bewaard
klaar voor een avondmis
vol mist en humus.
Tot ze stikken in ‘wrede’.…
Verdriet
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.811 Stil verdriet als ze opgedroogde tranen
voelt trekken op haar gerimpelde
wangen, intens verlangen naar hen die
in haar geheugen dichtbij, maar in de
realiteit van haar bewustzijn de strijd
allang opgaven.…
lieveling, doet sterven pijn?
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 820 zachtjes kabbelt
het rustende water
dansende golfjes
roepen zijn naam
roodomrande
gestorven ogen
smeken verbitterd
om verlossing
het jonge verleden
toont slechts verdriet
aan het sterfbed
van zijn geliefde
...voetstappen slepen
op gerimpeld zand
lopen verloren
in het water
"lieveling, doet sterven pijn?"
eugeen…
Als je oud bent
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.218 Als je later oud bent en gerimpeld
blijf je nóg de mooiste voor mij
Zal ik nog net zoveel van je houden
als ik zo vaak al tegen je zei
Schoonheid zit immers van binnen
en is niet aan leeftijd gerelateerd
En dat is wat ik zo aan jou
vanaf het begin heb gewaardeerd
Dus kijk je later in de spiegel
denk dan maar gewoon hieraan
Het aantal rimpeltjes…
Oud kleed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 173 Achter, bij de keukentafel
leunt zij op gedachten
terwijl de koffie pruttelt
raken foto’s momenten
ooit zo dierbaar doch verloren
in lang geleden jaren
van zwartwit tot kleur
hoekjes rommelig omgekruld
wordt haar leven heel langzaam
een beeld in gerimpelde handen
het rode kleed, tot de draad versleten
vangt de tijd op maar zwijgt…
heimwee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 van horizon tot einder een
trage zilveren stroom
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
*****
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met dorpjes…
Op de vlucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Repen langs de weg:
mijn dromen stegen zich stuk
bezweken aan hun overdruk
Lotgenoten hangen in het water
gerimpeld, op gebroken benen
mager van het wachten
te moe om verder te gaan
en niet sterk genoeg
om stil te staan
Ik huil alleen nog tranen
die niet komen
verlichten of verlossen
Fel zwenkt het licht
van de vuurtoren
maar het…
De Olifant en de muziek
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 804 Zeer geduldig
In de oneindige verte
Wacht heel waardig
Meneer de olifant
Met reuze flapperflap oren
Hij wacht
Voor de oranje, blanje, franje
Circustent aan de overkant
Weldra gaat hij weer
Zijn act opvoeren
Midden in de piste
Dwarrelen muzikale tonen
Uit z'n gerimpelde slurf
Weerkaatsend over de
Rode stenen vloer…
Voor Ellen Price, meermin van de haven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 620 Alles kijkt gerimpeld de lens in,
vooral de armen
als geploegde akkerstroken;
met de stok en kromme benen
op een stoel.…
Zilveren golfjes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 115 ik zag de zon
boven de plas
in zijn gerimpelde
weerkaatsing klonk
stralend jouw lach
de zilveren golfjes
gekuifd door de wind
liepen zacht dood
in het donker
van borders
die groen
overhuifden om
hun verdwijnen
te verfijnen in de
rust van het land
een schitterend plaatje
waarin onze blikken
zeilden over het water
naar een verre…
eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 375 van horizon tot einder een
trage zilveren stroming
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
***
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met…
Poorten van de samenleving
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 De zee heeft honger,
heeft gruwelijk honger
en verslindt alles
wat voor zijn maalgrage
kaken komt -
Maar zie,
zij hebben
het overleefd:
De stoppelige man,
de gerimpelde vrouw,
het in kleurrijke vodden
geklede kind -
Met in hun lege ogen
een wezenloze blik
en ondanks alles
toch een sprankje hoop
Staan ze hier bij de grens,…
passieloos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 484 schimmige gestalte
gewikkeld, glanzend zwart
gelaatloos, gerimpeld
aanzienlijk verward
blik richtend naar de horizon
passie en enthousiasme verloren
accepteerde ooit onsterfelijkheid
maar wilde niet langer, bij levenden behoren
liefde gekend, liefde verloren
alles gezien, alles gehoord
ik keek naar hem, hij naar mij
Hij sprak niet, zei…
verstild
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 421 mijn hand
al gerimpeld, het vel
dat wel
mijn hand dus
strekt zich uit
over de stilte
sneeuw,
een onzichtbaar
dik tapijt
helder wit geweven
haast glanzend
sluipt op tegen een
licht glooiende
heuvel
mijn korte vingers
begeleiden de opgaande lijn
in de vallende rust
naar de verte toe
zelfs mijn denken,
mijn denken,
vraag…
Kleur bekennend
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 kleuren als
ballonnen werden
voort geblazen
door de lucht
niet lukraak
want ook de
wind had smaak
pushte de
zachte velletjes
die veel intiemer
met elkaar
omgingen dan de
snelle stuiters
die opvallend hard
hun laatste adem
kleur bekennend
uit bliezen
onder struiken
in de meest
luwe hoekjes
vonden anderen
langzaam hun
gerimpelde…
Kasteelzand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 261 die een kuil wil zijn
een strand dat uit het water rijst
geef maar een schelp voor de zee
een hand om het zand te lichten
een zandklont om de kloof te dichten
bouw maar een zandkasteel in de lucht
of spoel de muren en de trappen glad
tot de kloven elkaar langs het water ontmoeten
tot de dag langs de blauwe kant van de lucht
achter gerimpeld…
WATERVAL 1961 M.C. Escher
gedicht
3.0 met 10 stemmen 5.226 Gerimpeld klimt het opwaarts,
versplinterd stort het neer terwijl
de loop de zwaartekracht vernachelt,
het rad de roerloosheid verdraait.
Spiegelen en glanzen doet het
niet. Geen golf verdwijnt, geen
drup verdampt. Ondanks verval
verglijdt geen fractie tijd. Intussen
blijft het klotsen, kabbelen en ruisen
in je verbeelding.…
Sweet Home
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 204 op een vlak van mijn kom
naast gerimpelde balken
in verticale way
staat het opschrift "Sweet Home" ;
for the pure en simple living,
the new life start from every day
het gaat over coffee
in zwart gedrukt, op beige, half rond
ook met een blokje huizen, een stuk of drie
en een somber ogende zonnebloem;
"Action" maakt het wel heel erg bont…
In dit moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 169 mijn huid raakt gerimpeld,
doch de ogen zien schoonheid
almaar toenemen door het rijpen
in de vele voorbije jaren,
en voelen zich minder verplicht
om het “ waarom” te verklaren
ik lijk dan ook meer
door het wezenlijke verlicht;
dat vaak het tegengestelde
op liefde is gericht
zelfs of juist als het vergankelijke
in toenemende mate…
Groene papegaaivis
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 80 Ik wilde mijn hand tussen de
parelwitte tanden stoppen en
voelen hoe zij niet toe beet,
maar minzaam over mijn gerimpelde,
behaarde huid knarste, omdat zij
wel wist hoezeer ik haar beminde.…
gothic
netgedicht
2.0 met 29 stemmen 1.404 Als een schilderij was zij
met heel veel perspectief
en felle kleuren
om haar mond
een strakke lach
gerimpeld als oud linnen
wenkbrauwen getekend
twee dunne lijntjes
licht ovaal
en zwart
lippen donkerrood
dochter van de dood
Als een schilderij was zij
antiek innovatief
een waar gebeuren
de morgenstond
die de avond zag
vevuld van zinnen…
Serene rust
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 450 een lichtblauwe gloed
trekt op langs de hemelboog
vol dalende en stijgende
luchtbewegingen
purperen dauwdruppels
die deels in de schaduw liggen
op ruwe afhangende takken
schaduw silhouetten
zweven boven het gerimpelde
wateroppervlak
ontstaat er een wereld van verschil
die het frisse Friese landschap
prachtig weerspiegeld
op deze…
Jouw onbekende naam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 197 mondige borsten
vingers in elkaar gestrengeld
smalle zilveren band
om de ringvinger van de linkerhand
De lol straalt uit jouw ogen
je haren blond en zwart
Op de achtergrond verzameld porselein
voor een spiegelbuffet en rechts
contouren van een antiek bed
Je ogen van een intens bruin
haast zwart als het naar beneden
geschoven, gerimpeld…
Dezelfde keus
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 449 Nu ben ik sterk gerimpeld,
voor mijn gevoel niet oud,
zelfs knagende gebreken
voelen al vertrouwd.
Sluit ik voorgoed mijn ogen,
dan liefst tegelijk met jou;
mocht dit niet gebeuren
dan weet ik vast en zeker,
dat op mijn koude netvlies
jouw beeltenis is gebrand.…
Zaadmaand.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.018 Van lijve zo belachelijk
gelijk een leuterwijf,
met vuil versleten kleren
om 't uitgedroogde lijf,
Een mensenhand, gerimpeld,
had die haar troost beloofd?
Die sneed van 't mager halsken
dat diep-gebogen hoofd.…
In de lange avond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 ook in de lente
van de ouderdom,
vol met babyboomers
uit de vorige eeuw,
rijpen nog zoete druiven
al dragen ze gerimpeld vlies
en lijken stram om nog tegen
vele winden in te wuiven
ze hebben vaak twinkelende ogen
en worden harten goudgerand
door zorg voor hun nageslacht;
de kinderen van de kinderen,
die nog niet in het moeten
van…
Claes Hendrikszen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.887 Toen was uw haar als git zo zwart,
Uw voorhoofd spiegelglad;
Gerimpeld is dat voorhoofd nu;
Zo wit als sneeuw dat haar,
En toch de Hemel zegene u,
Claes Hendrikszen, beste vaêr!
Wij klommen saam de heuvel op,
Claes Hendrikszen, mijn schat!…
De soberheid van herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 737 jouw roedel maakt de oorsprong
in delen van mijn gelaat zichtbaar, de intrede
van herfst verlaat zich op mijn angst en breekt
de nerven alvorens de dood zich heeft bekwaamd
in het strijken van een gerimpeld blad
hoe moedig is de wens telkens als het geluid
verstomt en breekbare vermommingen
het beeld verhullen dat zonder glans het tij
laat…
Vijgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 254 Gerimpeld en
gekrompen en geoordeeld naar
zijn pit, bepaalt de boer of
er een reden voor export in zit.
Bijbels en exotisch en Athene's
antiek icoon behoeft de vijg
zich geen schaamblad voor te
binden; zoals het is vertoont
het zich, bloot en buitengewoon.…
getuigen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 afdaling
met zicht op verhalende cipressen: hugenoten
begraven zonder steen of voortvluchtig
terug klimmend, de spieren verzuurd
in de verte het terracotta dak
de oude deur, schietgaten in de wanden
laaghangend mist, rook, geur van hout
de oeroude rank levert nog wijn
in harsachtige herinnering: samen
met kaas in schimmelzout en
vruchten gerimpeld…