Alle inzendingen over gevoelige snaar

De gevoelige snaar die je raakt, nooit verroerd, totdat jij kwam. Bedankt Ik zeg het nog een keer, voordat je het vergeet. Ik wil nooit een ander meer, als je dat maar weet.…

De ware kluizenaar raakt nooit jouw gevoelige snaar is er alleen om alleen te zijn. De ware kluizenaar heeft geen pijn gaat zijn eigen gang, alleen en allang. De ware kluizenaar, enkel zijn eigen dienaar, niet dienstbaar, de wereld op afstand holistisch beschouwend maar zelf solistisch en slechts op zichzelf vertrouwend.…

De zachte trilling, als een gevoelige snaar en plots de spin, zij is daar, en er middenin beslist zij over dood en leven zodat zij zichzelf weer door kan geven in eindeloos herhalen van de cirkel van het leven.…

Onze tongen versmolten met elkaar daar op die triviale plek raakte zij de gevoelige snaar en het trilt nog steeds na ook al tongt zij nu krek als een zotte Pierlala met mannen uit haar dromen die surfen als de besten die uit luchtkastelen komen maar met dikke flappen strooien terwijl ik volkomen buiten westen om haar geest blijf schooien…

snaren geraakt meerdere stemmen gevormd tot een volkomen harmonie zonder regie, zonder bindingen Een virtuoos samenspel vol passie en weemoed Fenomenaal improviserend op de klankkleur van de vallende nacht speelden zij het leven zoals het was Blue grass…

Met mijn rode haar en mijn gitaar Raak ik de ziel en gevoelige snaar. Aap mij na, ik ben een clown. Een lachspiegel van dezelfde dingen. Mijn afspiegeling is daar, Waar het licht vraagt om zegeningen.…

Raakte daaropvolgend haar gevoelige snaar. Opende haar hart alsof het kasteeldeuren zouden zijn maar daar kwam haar oprechte hart voor jou tevoorschijn. Liefde, onvoorwaardelijk zou het worden, zou het zijn. Eens in ieder leven we zullen het beleven we komen eens, allen onze ware tegen. Blijven we staan....…

vol gevoel Hebben veel gemeen op des levens woelige baren Woelt de een vol zorg voor thuis en blij welkomsgewoel De ander peinst vind ik wel de meest gevoelige snaren Peinst de zeeman om de luchten te duiden te verklaren Zo is de dichter bezig geestesgesteldheid te ontwaren En beiden hebben pas rust bij het verschijnen van de kust Het eind…

snaar zoveel liefde langs het spoor en ik ben ernaar op weg op weg naar haar…

snaar waardoor jij nu geestelijk trekkebeent Dauwbloempje o, wat toch schitter jij nu ik jouw leed tenslotte heb herkend Weet echter dat ik samen met je schrei dat ook ik ween zonder enig argument…

Zo bewust gevoelige snaren raken of kraken Doe ik slechts mits totaal uit het lood geslagen. Je lieve gemeende excuses werden dik aanvaard Pik je mijn verontschuldigingen wel, echt even totaal van de kaart. Geen beeld of klank, eng ook beangstigend zielig, ledigheid Tal van jaren waren we net een paar handschoenen, twee-eenheid.…

snaren rakend subtiel zijn gang gaand het hart roert treffend meer zegt dan legio verspilde soortgenoten de sterkte van de eenvoud bries geen stormkracht de wil van de enkeling zowel zoen als zucht simpele pracht…

nu de dagen onmiskenbaar zijn gaan lengen in wat mag heten de ellendigste tijd van het jaar is er bijna geen ontkomen .. word je soms zo raar zou eigenlijk het beste zijn niet aan haar te denken die resoluut en rigoureus klare wijn kon schenken - ze raakte evident een gevoelige snaar toen ze zei: “natuurlijk is het waar dat ik niet…

Met trillende hand teder bespeeld weerklinken de nu nog zuivere gevoelige snaren. Met de strijkstok der ervaringen bespannen met eens door liefde vrij wapperende paardenstaart haren. Vreugdige melodieën camoufleren mijn vrijelijk vloeiende innerlijke tranen.…

Lente zorgt voor blijde stemming Maakt een gevoelige snaar in ons los Geeft ons blijde verwenning En spreid magie over ’ t bos. De zon speelt kwistig met haar stralen Over bos, veld en land. Zoals in sprookjes en verhalen Zet ze je zorgen aan de kant.…

Ze raakten gevoelige snaren. Een trompetnarcis blies en charmeerde de bloemen door wat-ie presteerde. De slaapmutsjes rekten zich uit (die hij wekte) en klaprozen applaudisseerden. De planten betoonden hun lof op één na: die vond het een sof! Zo 'n rotdovenetel deed uiterst vermetel. Hij hoorde ook niet in de hof.…

toch straalde ze onderhuids zoals de spieren trillen van een paard wachtend op het startsein ik zie haar nog zitten aan de overkant van de tafel herinner me haar chemisier met witte en blauwe biesjes welsprekend sober en elegant ik zag haar lieve sprankelende glimlach ik hoorde haar praten de klankkleur van haar stem beroerde de gevoelige…

kijkt het is die trilling dat licht die gevoelige snaar die jou en mij ons beider hart bereikt de echte gedichten die mij het meest bekoorden zullen zij zijn die voor altijd ongeschreven blijven zij die niet te vangen zijn met de mooiste woorden gevormd door het echte leven…

Door ongekende lichtheid en overvloed brengen zij enig emotionele verwarring over die ik helemaal niet thuis kan brengen want deze bevliegingen raken ook nog eens een gevoelige snaar Onverhoopt heb ik hen de vrijheid gegeven maar zij blijven achter me aan dartelen.…

Het raakt de gevoelige snaar van het bos. De rustige adem, het open spelen van haar oudhoutgeribbelde hand, hij krimpt ineen tot hij vergeet dat hij bestaat, staart voor zich uit, als naar een computerscherm. Staat als een graf onder de laatste groene bloem. Wortels leggen zich vriendelijk om zijn arm.…

snaar nee nee nee geen gemaar het is laat nee nee nee geen haat wakker zullen jullie zijn als je het voelt mijn pijn marcus uit 1978 door drie elementen samen gebracht bewust geeft het licht het terug mijn kracht want wie het laatst lacht.…

Hoe fijn deze genietmomentjes in ieders leven worden beleefd en ervaren, stuk voor stuk bijzonder en uniek daar het liefde of vriendschap streelt want het hoeft niet groot te zijn maar wel klein, mooi of puur die elke keer weer een gevoelige snaar zal raken.…

Hoe mooi en inspirerend tegelijk kortstondig en kwetsbaar het is, dit bijzonder fenomeen heeft allerlei vormen van liefde gestreeld zowaar mijn hart geraakt zodat haar gevoelige snaren zullen trillen in plezier of tevredenheid; onze ontmoeting staat in mijn geheugen gegrift.…

Hoe mooi en inspirerend tegelijk kortstondig en kwetsbaar het is, dit bijzonder fenomeen heeft allerlei vormen van liefde gestreeld zowaar mijn hart geraakt zodat haar gevoelige snaren zullen trillen in plezier of tevredenheid; onze ontmoeting staat in mijn geheugen gegrift.…

En noem ik je met trots mijn kind Je zal worden behandeld zoals het hoort Met liefde en respect, zoals ik dat vind Nooit of te nimmer zal ik je slaan Zoals mijn vader bij mij heeft gedaan Ik heb geleerd en zal je beschermen Je gelukkig maken, en me over je ontfermen Ruzies zullen we maken Maar niet omdat ik je wil kwetsen, integendeel Gevoelige…

Al die praatprogramma’s rondom tien, die ziekenhuisseries als Spoed en Ie-Aar en Ivo Niehe met zijn gevoelige snaar, ik kijk niet meer, ik heb het wel gezien… Weet je waarvan ik koppijn krijg?…

Daar staat ze en houdt me vast in haar hunkerende pupillen Ze brengt het voorhanden Een plotseling smachten naar iets nooit eerder gevoeld Als licht in het duistere voorbestemd, exact zo bedoeld Het hart haar dichterbij smekend In een verliefdheid hardop sprekend Joelend als gillende gitaren Als het geraas van een storm denderend langs gevoelige…

snaar jij alleen kan mijn tederheid duiden we gaan slapen straks niet meer in de nacht op pad van de avonturen in het duister hebben we nu voldoende gehad het sterrenlicht schijnt op jouw gelaat we vallen slapend samen in het dromengewaad.…

snaren de klanken van het verleden trillen laten worden we weer – de jongetjes die we waren…

Luister mee naar de slagen van een kloppend hart die in een gevarieerd tempo verder ontwikkelt Telkens weer verbaast ze mij met opeenvolgende klanken van rust en vrede, haar rijm en regel raken een gevoelige snaar.…