Alle inzendingen over gewone dingen

wij sterven ook gewoon bladeren worden weggewaaid vlinders worden weggeregend wij sterven weg stikken in de tijd dood gewoon doodgewoon…

Zijn wereldje is heel klein geworden, de kinderen druk, zijn belangrijk geworden, voor hem bezoeken hebben zij geen tijd, of is het gewoon…onnadenkendheid.…

gewoon zoals ik ben en voel, dit ben ik gewoon .…

Gewoon even weg, even weg uit deze wereld, dit leven of alle gebeurtenissen. Gewoon even weg, even weg om te voelen hoe het ook anders kan, anders dan nu. Gewoon even weg, even weg uit deze wereld, dit leven of alle gebeurtenissen. Gewoon even weg, even weg maar toch liever ook niet..…

Zo heel gewoon, een vriend van mijn eigen zoon, vraagt, wanneer ging U het laatst uit eten? Bijzonder is het antwoord evenmin, want iedereen mag best weten, dat dit amper meer voorkomt.…

Gewoon maar doorgaan en net doen of alles gewoon is, wat helemaal niet zo is, maar dat weet niemand, dus gewoon doorgaan, gewoon gewoon doen, zoveel mogelijk alles gewoon maar gewoon doen. Net zolang tot alles weer gewoon is. Maar je weet niet of het ooit nog gewoon wordt.…

morgen is het weer zomer dan hangt aan het groene ijzerwerk rondom mijn kleine buitenterras weer het opgehangen plastic in zwart gevuld met een kleurrijk gewas of beter gezegd, eenjarige plantjes zij blijven twee seizoenen zo sterk als de kwetsbaarheid van oude van dagen er zijn nog vetplantjes in rieten mandjes, overjarigen zoals dat…

Soms denk je dat je anders bent, maar juist dan ben je gewoon. Maar wat is gewoon? niemand is hetzelfde dan zou het saai worden en dat is anders. Anders als gewoon is dus eigenlijk normaal. Want wanneer je anders bent, ben je dus eigenlijk gewoon.…

veel dingen bestaan zonder naam ze zijn te erg voor woorden sommige dingen zijn verzinsels ze zijn gewoon niet waar andere dingen worden zozeer verbogen dat je ze bijna niet herkent er zijn dingen die ongezien voorbij dobberen terwijl andere roerloos liggen en weer andere die almaar voorbij vliegen dingen vervangen soms…

Als ik toch eens zeggen kon Spreken wat ik denk Gewoon mijn gedachten even laten gaan Dan was het voor mij een Gods geschenk Als ik toch eens kon laten zien De dingen diep bij mij in ’t hart Gewoon de beelden in mijn hoofd Dan kon je zien hoe erg verward… Als ik toch eens kon laten horen De dingen die ik hoor en hoe ’t voelt Gewoon als…

om mij heen spreken de woorden van herinnering toen ik jong was een andere wereld in een verre tijd ze zwegen tot hun uur geslagen had eindeloos vertellen ze nu van toen over liefde en dood de dingen herleven als mijn heden een ver verleden wordt…

Soms vergeet je de waarde en de schoonheid van kleine dingen zoals een glimlach van een kind een vergeten brief die je weer vindt een herinnering of een zoen beleef het weer en koester het want het zijn de kleine dingen in het leven die het hem doen…

Een scenario wat je niet bedenkt, is nog niet bedacht, een voorstelling die je nog niet ziet, is nog niet op toneel geweest, een boek wat nog niet geschreven is, is niet uitgelezen, een kind wat niet geboren is, nog niet van deze aard, en toch: is van tevoren al uitgestippeld, heeft men bedacht, gelezen en gezien wat er geschreven…

Hij ligt in bed en denkt aan vele dingen dat is het als je oud geworden en vroeg wakker bent je hebt zoveel herinneringen zij neemt het stof af vanwaar dat alles komt zij denkt er niet veel bij dat zijn zo van die dingen…

ginds gaat een fietser mank op wielen zonder schoen hoe krijg je een oude Teflonpan schoon zonder schuren een zondag gevuld met onbewandelbaar weer dan gaat weggooien van rommel moeilijk door dode handen kijk, een bouwvakker die leegte met voegwerk vult treinen met vertraging als voorschot op eindeloze ruimte sterren die je nooit…

Een ding, een dong Een dingedong Een iets een wat Een ietsje dat De dingen dinger maakt Een ding dat lacht Een ding dat speelt Een ding dat men met dingen deelt Een ding of dong Dat nooit verveelt…

Dat hele gewone gerinkel van de telefoon, kan ik niet meer horen, werd voor mij buitengewoon Met dat hele gewone éne keer overgaan van dat ding Verviel mijn wereld, verloor ik elke zin Na dat hele gewone: “Hallo, je spreekt met mij” Hoorde ik ze zeggen Het leven van je kind is voorbij!…

De vraag is gewoon, Hoe krijg je dingen lekker schoon? Hoe je allerlei vervuilde zaken Het beste schoon kunt maken, Alle hoeken en gaten kunt raken. Maar er zijn ook dingen Die kun je enkel schoon springen.…

is de vanzelfsprekendheid van de dagelijkse dingen spreken zonder woorden over ‘t grote gouden geluk samen zijn in warmte gewoon een wonder…

Het leven is mooi maar in onze haast om dingen te bereiken hebben we vaak geen oog voor de eenvoudige schoonheid van er gewoon zijn met ons leven…

Er zijn ook dingen in 't leven die kleiner zijn gewoon dingetjes, enkelvoudig dierbaar, breekbaar, zonder venijn Zo waren daar mijn vers gewassen zachte sokken en een heerlijk riekend badder nat edoch, wil ik langer mokken over grote dingen als waren ze maar klein…

hoe kun je iemand toch zo pijn doen hoe kun je iemand toch zo achterlaten waarom zijn er die dingen waarom vraag ik die dingen van binnen voel ik me rot van buiten zie je het niet van binnen zijn er tranen van buiten zie je het niet van binnen is alles kapot van buiten lijkt het heel gewoon…

Soms zit ik hier gewoon maar wat en doe gewoon mijn ding Ongemerkt terwijl ik wegdroom zit ik te neurieën of zing De reden van mijn geluksgevoel dat me vrolijk maakt en blij Dat mag je gerust weten schat de reden daarvoor, dat ben jij…

Ben je als perfectionist nou een optimist of toch een pessimist denk geen realist misschien idealist maak je niet te druk over hoe of wat is’t doe gewoon je ding…

Als ik gewoon de letters A tot Z kortom het hele alfabet zorgvuldig neerschreef, zou dat een gedicht zijn? Als ik gewoon de dingen op 't bureau van links naar rechts zorgvuldig beschreef, zou dat een gedicht zijn? Als ik gewoon de volgende regel onbeschreven liet, zou dat een gedicht zijn?…

woekerend zamelt het volk heel gewone maar ook rare dingen die wij gewoon nog ons alle dagen kopen kunnen onderwijl vechten medici met alles wat zij hebben voor gezondheid en leven van mensen jong en oud aangedaan door het virus dat ons en onze economie het gewone doen en laten naast ook de adem neemt niet aflatend is hun inzet hoewel…

Het was gewoon een appeltje zo'n mooi rood ding het lag gewoon te glanzen op die glazen schaal met zilv'ren ring. Gewoon een ruikend exemplaar wat niemand pakken wilde terwijl de rest van de schaal nou juist om opvulling gilde.…

Wanneer het gebeurde Weet ik niet Maar opeens was het er Het gevoel Dat ik nu sterker was Eindelijk sterker Erboven stond Dat het me allemaal Niet zoveel meer kon schelen Gewoon relaxed Dingen laten gebeuren En er om lachen Zonder spijt, zonder schaamte En ook zonder eenzaamheid Gewoon.. onafhankelijk Van al die anderen En wat ze dachten…

Ik wil zo graag Zo ontzettend graag De doodgewone dingen "Die" doodgewone dingen van het leven Gewoon weer kunnen doen Net als vroeger Net als toen 's Avonds een blokje om Even langs de bakker Uren kletsen met vriendinnen Spontaan aan een schilderij beginnen Op de Bonnefooi met de tent op reis Genieten op een terras met heerlijk sorbetijs…

Terwijl de één zich focust op de dingen die niet kunnen en daar soms zo van baalt dat het een obsessie wordt geniet de ander van alles wat best nog wel kan of probeert gewoon eens heel wat anders…