57 resultaten.
Onder bewust zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 185 Net nu verliezen gladiolen
hun frisheid onder weeë pijn,
droevig lied, afscheidsvlagen van violen,
slopen een nostalgische brug tot een ravijn.
De overkant een illusie, zo verloren
zonder balsem valt het gordijn.…
Het zoetzere roze
netgedicht
2.0 met 35 stemmen 80 jij wist het aardse
als geen ander te
ontvluchten zonder
in verre luchten op
te lossen in de wind
waar loslaten het
welgemeende credo
was van alle volgers
haakte jij je lusten
diep in het willige vlees
striemde met de
zweep het zoetzere
roze dat in vochtig
rood dood of de
gladiolen wenste
met superieure lach
bezag jij de taferelen…
Waar blijft de lente ?
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 900 Rood en geel gekleurde tulpen
blauwe druifjes en gladiolen
alles zal in bloei weer staan
potten vol met paarse violen.
Zonnestralen geven warmte weer
als we zitten in de zon
zomaar even op een bankje
of gezellig op een klein balkon.…
Dood én gladiolen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 568 Het leven is een spel,
maar loop maar niet te snel
Aan haasten is geen nood,
immers, de winnaar wacht de dood.…
Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -- paragraaf 3
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 422 verschijnende dolken
* ik hou van gladiolen: met rode
of witte bloem*
als lijkt dat ik mijn grip verlies
en het zicht versmalt
tot een leeg verhaal
wat houdt mij dan nog hier
vertel het mij, in mijn eigen taal
* ik hou van rode gladiolen*
ik weet men heeft mij lief,
afwisselend bezongen,
is…
Vierdaagse
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 470 De blaren nemen we voor lief, de regen eveneens,
de buien kletteren niet zachtjes naar omlaag
Omdat we allemaal weten, dat de gladiolen
uitgedeeld worden, en wel vandaag!…
Dromen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 205 vervlakt
het is langzaam wennen
ieder jaar wordt de reuk minder
seizoenen komen meer onder een dak
enkel als mijn kind die ander treft
bloeit er in mij iets op, dat raakt
alsof mijn toekomst beseft;
hou die hand zo lang mogelijk vast
daar eens alleen de winter je treft
en het ademen het licht uitbraakt
tot dat moment dicht ik dromen
over gladiolen…
Gerrie Knetemann
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 bereikt,
want plots een steek, besef, de Kneet bezwijkt
net als hij met zijn vrienden lekker treint
In één seconde komt alles voorbij:
Parijs, de gele truien, valpartijen,
het wereldkampioenschap, de kasseien,
de stratenmaker was een echte kei
Zijn vindingrijke tong zat altijd los,
hij lulde als een prof en schreef met zijn
‘de dood of gladiolen…
In de mist
poëzie
1.0 met 3 stemmen 2.312 't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooiden wand verscholen
Reikt diepe tuilen van chrysanthen,
Asters en gladiolen.
Daar daalt langs wolkentreê uit hoge toren
Van naakte voetjes luideloze tred:
Leden omsluierd overgloren
Het sneeuwen statiebed.…
Luik-Bastenaken-Luik
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 807 Aan het eind nog eens een klim van jewelste,
de Saint Nicolaas is de felste,
daar wordt het verschil gemaakt
tussen winst of verlies,
tussen de dood of de gladiolen.
Voor de winnaar eeuwige roem en eer,
de rest moet het doen met niets.…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.558 't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen
Reikt diepe tuilen van chrysanten,
Asters en gladiolen.
Daar daalt langs wolkentreê uit hoge toren
Van naakte voetjes luideloze tred:
Leden omsluierd overgloren
Het sneeuwen statiebed.…
Liefde VIII
poëzie
4.0 met 1 stemmen 667 mij door u ontstolen,
Het stromenzilver, 't rood der gladiolen,
Het blond der duinen, 't blauw van zomerweer,
De vlucht der vlinders, die om bloemen dolen,
De zachte pracht van rozen en vogelveer,
Het goud van herfstloof en het brons der peer,
De lach der zon en de ogen der violen.…
sirocco
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 415 dat warme vocht
laat me het zilte van je mond kussen
en proeven van de jij waar ik naar zocht
in de zwarte schaduw van een zomers terras
wentel welig zuchtend, mijn lief
en verzet je niet tegen het verlies
druk je schokkend af tegen het ribfluweel
in je roes van zuchtend klauwende vingers
en ga voor de bloemen aan de meet
bemerk de gladiolen…
Voorbij de jaren
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 418 de weg liep dood
althans mijn gladiolen stierven
nog eer ze konden verwelken
op een dag die ik niet kende
verloor de liefde haar kracht
haalde, onverwachts,
zelfs niet meer
de komende zonnewende
alleen nog dunne woorden
verlieten,
uit zekere nood geboren,
leeggedronken kelken
deed de geest zo
op eigen wijze zijn werk?…
Grijsheid van de oude dag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 294 In de ochtend van de bedaagde dag
zie ik mijn oude moeder in mijn grijsheid
ze heeft een glimlach met een waas van de dood
op het kastje naast een vaas met gladiolen
we zien dat we elkaar in de ogen kijken
maar de gevoelens uit het verleden
overtreffen de werkelijkheid van het heden
alsof het stof van onze wonden herleeft
in de hereniging…
zonder herfst geen bloesem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 uw pad is niet de mijne
die ligt aan een andere kant
zoek daar naar de sterren
die verborgen zijn
in het nog ongekende
ze zijn er, echt,
en strek je armen gedachteloos uit
pak degene die op een van je schouders landt
praat mij het vallen van de blaren
niet aan als ik spreek over mijn herfst
vraag mij eerder
waar kan ik jouw gladiolen…
koeterwaals
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 225 trein uit eigen werk
achter een centenbak gezeten
bruikleen van de kerk
voor de show moet u weten
mooi dat ik ze straks ruil
grijze muizen tegen snuiters
jonge nog die bijten niet
ze likken aan je blote tenen
gebruik uit het oude wenen
te gek gaaf op maandag wasdag
dinsdag jetlag wild kakken
vrijdag stereotype anabolen
de dood of de gladiolen…
Bierdop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 379 Ik geef toe, mijn ijzeren bek
lijkt wat op een figuur uit James Bond,
maar vergeef me die schandplek
en duw gladiolen in mijn mond.…
vogelvlucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 691 het leven draagt me op haar rug
van ‘s morgens heen tot ’s avonds terug
langs zilveren rivieren
door dalen over bergen hoog
verschijnt onder de regenboog
voorbij de populieren
de jonge aarde fris en groen
de ranke rozen vermiljoen
en roze gladiolen
de zonnebloemen in het goud
het koren waar een iris blauwt
en purperen violen
de lelies…
HET VALT
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Het vindt vrede slechts in tederheid, bij het zachte
wiegen der gladiolen in de geile lentewind, bij
bomen die de hemel blad en tak aanreiken.
Maar de aarde met haar zeeën woelt en bidt
aldoor tot het van haar vervlietende heelal.
Onaantastbaar is het zinken, ongenaakbaar
zinkt het rotten, vrijheid voelt het enkel in verval.…
Reddertje
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.622 en ik bijna was gebleven
maar ik wou mijn zwemdiploma
niet verloren laten gaan
en dus vocht ik mij omhoog
totdat mijn vingers boven dreven
En ik wees ze als een dominee
die preekte naar de hemel
waar een reddertje in nood
mij haast verloren was gegaan
maar ik trapte in het water
op mijn allerlaatste benen
en het lukte deze keer
de gladiolen…
Survivalkit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 61 een rijker ingezetene
van onze hof van Holland
zal zeggen "mijn entreepas
van de villa verde veda"
een chique de friemel weduwe
"de code van de ophaalbrug
van mijn château prima de luxe"
Ach lieve heer, ieder het zijne
mors aequat immers omnia
dood of de gladiolen, maar
ook ik neem voor de zekerheid
mijn have en mijn goed
in…
De weg terug en verder
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 698 op decennia
van grijze wolken
*
uit de lotus
zucht de aarde
schoonheid
tot vergankelijkheid
terwijl schaduw
leven dicht
*
alsmaar door en door
drijvend op verleden tranen
van vreugde of verdriet
het is om het even
immers zaad sterft in groei
naar bloei
in wit en rood werd ik gewenst
mij groene rozen beloofd
met grijze gladiolen…
Als een cirkel sluit
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 541 cadans de liefde
komt en gaat en gaapt en baadt
in oude bezwangerde stuipen
of bij de doodsstrijd
van weer een jaargetij
ik honger de leegte vol
en stil de stilte met een lied
dat oneindige tonen
inslikt van een natuurlijke
hoop naar straks
doch past in de naïeve
verwachting naar morgen
ook wel toekomst genaamd
in mij bloeien de gladiolen…
De Hospita
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 826 en hij staarde opgeblazen
met zijn veel te grote ogen
naar zijn baasje die wat rozig
onderuit nu was gegaan
Hij is zo lief- sprak zij geriefelijk
ze had er van genoten
lichtjes spreidde zij haar benen
toen ze voor mij nog kwam staan
en zij ademde als hij
die in mijn knieën lag verscholen
voor de dag die er zou komen
voor de dood of gladiolen…
Nederland-Portugal
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 We gaan vandaag het veld in voor de allerlaatste kans
Wordt het de gladiolen en ontspringen we de dans
Er heerst geloof en hoop we krijgen Portugal wel klein
Dat zou niets meer of minder dan het Charkow's wonder zijn
Het kuifje van Ronaldo oogt meteen wat minder blits
Want Huntelaar uit Hummelo staat fier in ónze spits
Maar eerst nog het Wilhelmus…
ADO Den Haag, het seizoen 2013-2014 in snelsonnetten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 476 In zware tijden blijft een mens geloven
Hij richt dan hoopvol soms de blik naar boven
22- ADO Den Haag - Heracles Almelo 0-3
Geen voetbalwedstrijd om des keizers baard
Maar meer een zaak van dood of gladiolen
(De bloemen werden door mij aanbevolen)
De stand was niet bepaald benijdenswaard
Waarheen en hoe … wie heeft er een kompas?…