Alle inzendingen over godvergeten

zat wil je oogsten zien wat vruchten ons beloven ik schil je niet pel nooit je nieuwe bast maar wacht je opengaan en weet jouw zomer is nog niet gedaan je kleurde lente blauw en groen in ogen bent de wildste bloem die mijn hemel ooit nog zal gedogen je kiemde na het vurig rood van de papavers ze maaiden om je heen je steelde godvergeten…

Een paar dagen wandelen op een godvergeten plek, altijd weer dezelfde. Geen wifi, geen internet. De wereld dendert verder en alles staat stil. Of toch niet. Wat een mens niet ziet in de gehaaste blindheid van elke dag, is het bescheiden leven van dieren en planten. Bescheiden, maar daarom niet minder wreed.…

voort met cupido’s pijlen doorboord Ben bijziend voor je gebreken Jouw warmte is als een deken En je blijft me maar bekoren wil voor nu en altijd bij je horen Samen dansen, lachen, en stralen het beste in elkaar naar boven halen En zo zou het altijd moeten zijn een leven vol liefde zonder venijn Kusjes knuffels passievol en zwoel dat godvergeten…

wij worden aangevreten door godvergeten zogeheten volgevreten zelf aangemeten titel top…. topbestuurders!…

Daniëlle Branderhorst Was een mooi kind van De stad, de cultuur kwam Uit haar ogen, lichtjes Dansten in de glazen Van haar modieuze bril, En Maarten Schrevel had Een fijn getrimde baard, Mooiste jongen bij Engels In dit eerste jaar - Bertus Weggemans kwam uit dat Godvergeten gat in de negorij Van het achtergebleven Zuidoost Drenthe…

meisje met je mooie ogen meisje met dat kuiltje in je kin jij hebt mij destijds bedrogen weet dat ik het misselijk vind meisje met die fraaie benen met die lach op je gezicht waarom ben jij toen verdwenen werd dat godvergeten wicht meisje met die fijne handen meisje met die golfslag in je haar in gedachten naar verre landen niet met mij…

laat ze de waarheid op de bijbel zweren die ontrouwen het zijn valse goden met geschenken die je doen denken aan liefde die je warmen met ogen je een gouden toekomst beloven je zwaait sluiers en onthult voor wie wil kijken er is niemand om te vergelijken vrienden heb je al genoeg gezien mag ik je minnaar zijn misschien ik heb je godvergeten…

Als er dan geen troost meer is van boven of van nergens voor alle lijden alle pijn Geen hoop of recht of wat dan ook voor al dat godvergeten onrecht die zee van tranen Ziel en leven gebroken zonder tegenzet Geen kans op weerzien van hen aan gene zijde zo geliefd zo gemist Omdat die andere kant er niet zou zijn - de satan en de almachtige…

Godvergeten woorden zingen, met onze harten op zijn tong. Godverdomme schreeuwen, omdat demonen niet bestaan. God ons niet verdoemen kan. Lex is een ware phoenix, die uit zijn hartevuur, is opgestaan. Alex Roeka is een Alexander. Niets dierlijks zonderling. Niets menselijks vreemd. Een Engel in een Beest. Een oude troubadour.…

tot stompjes uitgekleed werden ogen gebroken in het godvergeten licht baarmoederloze barakken vol doden van vroeger tot nu waar ontbloot, duizenden en duizenden werden beroofd in een verschuivende, reeds verlaten, bestemming waar zijn de kinderen?…

moest virtueel auditie doen kwam binnen met een knuffel en de zoen in een entree vol zelfvertrouwen dacht de hoofdrol te gaan spelen maar in de choreografie konden wij voor groot publiek onze emoties nimmer samen delen danste de sterren van de hemel met jou was je godvergeten trouw in ons voortdurend samenzijn achter zoveel coulissen…

het woest verlangen je passie had geen einde raad ik voegde lach en lust steeds bij de daad maar zonder rust heb jij me bijna uitgeput we spookten tot in kleine uren, genieten rekten we tot langer duren en opgelucht waren we nog lang niet uitgeblust ik voelde dat je weer ging komen zag ogenwit van duistere dromen maar je liet me godvergeten…

kolkende waterstromen dansen onder de brug lantaarntjes deinen op de wind heb net een strijd verloren de rode roos nog in mijn hand godvergeten, het is balen ze zag me staan en wist het de deur werd dichtgeslagen de dreun voel ik nog in me lijf tranen van verdriet laat ik gaan -de liefde van mijn leven- heeft geen oren naar me de rode roos…

En keren terug naar het ogenblik, de vrouwen boven de sturen - alles wat zich afspeelt, het hele leven door, have en goed één richting uit, godvergeten oorden.…

Eeuwige, koud licht gaat langzaan uit red mij toch van dit wrede kruis dit godvergeten menselijk besluit ik was toch Kind bij U aan huis.…

donkere donder boven het verlaten podium saboterende stortregen heeft iedereen verjaagd alleen de zappende zee de bliksem en het jodium de voorbije voorstelling is reeds vervaagd mijn hebberig hart is de performance vergeten op zoek naar mijn partner dicht bij de zee op die platte plankenvloer godvergeten stond jij als verleidster ik wou…

ik zie blokkendozen om me heen het grijs beton is hier en daar nog afgedekt met rood en gele steen het groen is kunst geplant op zand en aarde van het godvergeten puin dat doo de nieuwe generaties is vermalen om weer tuin te zijn waar is mijn hoekje in de zon waar planten groeien die niets weten en door mensen en commercie…

vleugels en verkoos te wonen -Zijn vlerken werden wolkenwit geverfd - Waar een trawant zijn inspiratie werft Om die bezield aan dichters te vertonen De poëzie in Painswick daalde neer Op oude cottages van Cotwoldsteen Op schapen met een lange, gouden vacht Op ambachtsman en kennis van weleer Ik zei mijn rouw vaarwel en ik ging heen Dag godvergeten…

Het gaat vandaag om snelheid en vermogen en water, water, godvergeten water, gespetter, -pieter, -pater en geklater en tegenstanders om weer af te drogen Dat waterracen is zijn pakkie-an, zijn snelheid is als die van kruisraketjes, zijn powerboat een pakje sigaretjes, want Cap’tain Cees is de Marlboro-man Van welke kant je ’t ook bekijkt…

we reden gleden gladjes over de weg aangetrokken door het stuwmeer van verwachting op dezelfde tunes en vibes van twee jaar geleden geladen tot ver over de top we waren familie in flow elkaar raken was al een pittige blow in thuiskomen bij je zelf na nooit meer te zijn weggeweest in het gestolen universum naar een godvergeten…

De prijs van bier is waarlijk godvergeten, Ik kan maar één keer wekelijks uit eten, Die euro maakt het leven grauw en zuur. Met reizen is het voortaan passen, meten: Eén voorjaarsweekje naar de Côte d'Azur, Misschien een reis naar de Chinese Muur, Maar méér vakantie kan ik wel vergeten.…

hier op dit balkon aan de rand van een godvergeten stad denk ik aan jou de mooiste van het land wat maal ik nu om roem als ik alleen maar wacht op jouw zoen wat maal ik nu om macht als ik alleen maar wacht nachtwachters word wakker het veld is al groen geel en paars lap al de regels aan mijn laars wat is nep wat is echt in het geheime…

Ik dacht: misschien - toen ik daar stond op het gazon, pils gedronken in de kantine van het verpleegtehuis, de tijd ging langzaam in die godvergeten eenzaamheid - misschien zou 't goed zijn als nu Psalmen klonken.…

en weten niet meer of ze lekken) (Een deuntje tracht met dof geluid voorbije sferen te behouden) (Het tapijt zal nooit meer vlekken Geen gestoei meer op haar huid) (Boven verliest speelgoed zijn felle kleuren in de kast) (Gereedschap in de schuur mist het eelt, zijn hand, zijn tast) Zijn huis is leeg zijn wereld is zijn huis Godvergeten…

Daar was hij en onder hem de massa, de godvergeten, heidense massa ... Verzamelde zich, riep, gilde hier en daar, wachtte in spanning af. Mozes op de berg hief de stenen tafelen hóóg boven z'n hoofd, laadde ze op met z'n woede en smeet ze verpletterend naar beneden.…

Het is godvergeten dat ik je moet vragen of je nog van me houdt en of je me nog wel leuk vindt ik wil gewoon keihard lachen plezier maken en ja, ook in bed. of op het aanrecht? Ik ben leuk genoeg en kus graag maar als jij niet wilt ze staan voor me in de rij en ja ik wil dat wil ik ook nog steeds.…

Hoe lang, Heer zijn wij godvergeten maar willen we toch nog zo graag volk van God blijven heten hoe lang nog mogen we teren op uw Naam zolang er nog grootmachten en hemelfietsers achter ons staan we veroorzaken zoveel leed en pijn bij onschuldige en bij ons zelf omdat we onze eigen vijand zijn onschuldig bloed kleeft aan onze handen U…

weg bent zit ik in zak en as al wat ooit mijn sterkte was ligt languit in het gras altijd was ik trots op wat ik kon en deed ik pronkte met mijn pluimen tot ik aan hoogmoedswaanzin leed ik koesterde mijn schoonheid de brille van mijn verstand de kunst van woord en wederwoord die iedereen zo bekoort nu lig je in de armen van zo'n godvergeten…

Dat is wat ik bedoel zei je: ganzen godvergeten hoog hun dunne geschreeuw wat is het dat alleen zijn samen dat blinde lot weten van die diepte die we hemel noemen het is een heel oud gevoel - soort medelijden ouder dan ik ik heb dit mijn leven lang gezien en gehoord ik heb als kind gedroomd dat ze me mee wilden nemen ik weet nu dat ik ergens…

Mark Rutte staat zijn stukjes op te voeren voor de T.V. en doet of er niets mis is maar één ding kan hij niet weg ouwehoeren: dat is die godvergeten, klote crisis.…