Alle inzendingen over goed OR schreien OR smart

Maar wie zal keren 't droef gemoed, dat schreien doet, dat schreien doet, om eindelijk erbarmen,- of toch de goede Herder kwam en 't arme lam nu medenam in zijn vertrouwlijke armen.…

Vraag niet wat me meest ontroerde – De traan, door smart geschreid, Of dien ’t geluk mij ontvoerde: Hen wekte één tederheid.…

Het is doodstil in de donkere nacht en ‘t stil wordt door geen verstoord Ik lig in mijn bed en huil heel zacht opdat niemand mijn schreien hoort Het is doodstil onder grauwe lucht die stilte vreet heimwee in mijn hart Niemand ziet dat ik voor mij vlucht en mij verberg achter bergen smart Het is doodstil als het vèr drie slaat die stilte…

Hoort ge zó zuchten om een leed-verleên Mijn smarte-spoken?.... Lief, ik ben zo bang Nu daar blijft schreien, trots mijn vreugd-verlang' Die wrede erinring altijd door me heen...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

De staat heeft paddoverkoop afgezworen Maar dat gebruikers stoppen is gezwam Zo zegt ook Job Cohen van Amsterdam Men weet toch wel de paddo’s op te sporen De illegale winkels, zo zingt rond Schieten als paddestoelen uit de grond…

Ik zit op mijn knieën, ‘k hou me vast aan de stenen rand die jouw laatste bed omlijst. Wit grint glimmert in het zonflikkerend licht, door het gebladerte van de witte kastanje sporadisch doorgelaten. Mijn tranen van krampende eenzaamheid druppen, ze maken tijdelijke vlekjes op het grijze marmer. Ik probeer met je te praten, maar mijn keel stokt…

Smart Smart verandert je stemming Smart geeft je een ander gehoor een andere blik je waarneming gaat teloor dingen ga je anders voelen dan mensen bedoelen Smart maakt je kwetsbaar Het voelt zo raar Smart treft je levenszin je levert je interesses in Smart verandert je omgeving Smart herinnert je aan wie jou zo raakte…

Mercedes een elektrische Smart.…

haar lijf zelfbestraffing Leed vervulde heel haar hart als die zelfstraf was geschied Smart kleurde alles pikzwart als dan spijt haar niet verliet Ze leefde in de wereld, groot in haar verlaten hoekje, klein Vaak verlangde ze zich dood blij kon ze immers nooit zijn Als ‘t duister stierf van licht week de smart van het toneel ‘t Masker…

de nacht donker zwart bezit mijn hart kaars verspreidt licht dat tot inkeer stemt nacht mijn smart licht en inkeer ‘De rest mijn geheim’…

In 't huis van Smart, waar ik belandde Bij 't jammerlijkste dansjolijt, Zag 'k Zorg en Ouderdom en Spijt Dansen of zij 't van buiten kenden. De Tamboerijn, bij naam Ellende, Gaf, hoog bevel, de stok respijt In 't huis van Smart, waar ik belandde Bij 't jammerlijkste dansjolijt.…

De sluier glijdt haar rechter schouder bloot het schouderbandje snijdt haar kraakwit vlees het doet me pijn in kantwerk vallen haar armen gracieus uiteen ze zingt haar smart beweegt…

Van een schoteltje melk Of van een blik op de melkweg Van sterren onmkranst door een oceaan van koud water Maar het kruis wacht op ons Met geduld En toch worden we gekruisigd Hoort de gevangene dikke tranen schreien in zijn cel.…

schrei om de mensen wiens haat jóu deerde schrei het fjord vol met je stenen gewaad schrei om de broederschap en het verraad, beide, van koning, soldaat en het lage allooi allooi dat voorbijkwam in vele gedaanten Spanjolen.…

Tweeduizendnegentien is goed gestart! De eerste maand heeft me warm toegeknikt Geen worsteling noch innerlijk conflict Het werkt! Geen onmacht voelde ik, geen smart: Eind vorig jaar nam ik een wijs besluit Met goede voornemens is ’t voortaan uit…

Tot de stille dood haar strekte, Waar haar smart en haar verblijen Al de zuivere echo's wekte, Nimmer zal de ziel vergeten Schone wereld waar zij leerde Wat zij zelf niet had geweten Dat zij de eeuwen lang begeerde. ------------------------------------- uit: Vergeten liedjes (1909)…

Ach waar ik ga en wat ik leve, En wat ik schrei en wat ik lijd — ik ben datzelfde kind gebleven Van vroeger tijd! Ach ik ken ál diezelfde zonden, Ach ik lijd ál diezelfde smart — Diezelfde 'andre kindren' wonden Mijn kinderhart!…

Het masker toonde een gelukkige lach het masker toonde een verheugd gelaat Haar ogen verraadden wat niemand zag jawel, ze was volkomen ten einde raad Haar masker was hoe zij zich liet zien het masker verborg haar innerlijke pijn Hield zij haar smart geheim, misschien en leefde haar uiterlijk voor de schijn?…

Dan troost mij niets en schrei 'k in bange klachten De helse pijnen mijner angsten uit, Dan streelt mijn smart de somberste gedachten, Tot mij de slaap de brandende ogen sluit Om eindelijk mijn wezen traag te omnachten Met zware droom, verscheurd door geen geluid.…

onaanvaard blijf ik vreemd, blind hunkerend naar geloven om een enkel mens soms wacht ik, zoals dag op nacht en sla wekkers stuk tegen het hoorspel van mijn dromen ik veeg ogen op het vroege raam, de wereld zo vreemd in het vergeten licht jij kijkt naar mij in andere handen en ik schrei bij iedere stap glazen bloemen op je naam…

Schrei niet, schrei niet: mijn zang is veel te teer: Daar blinkt een traan in de ogen van mijn zang, Zijn wangen zijn zo bleek, ik zend hem u: Trek 'm aan uw knie en zeg: kind, ween niet meer, Want ik ben ook niet somber, 'k was 't te lang, Zit neer en glimlach nu.…

Schrei niet, schrei niet: mijn zang is ál te teer: Daar blinkt een traan in de ogen van mijn zang, Zijn wangen zijn zo bleek, - ik zend hem u: Trek 'm aan uw knie en zeg: kind, ween niet meer, Want ik ben ook niet somber, 'k was 't te lang, Zit neer en glimlach nu...…

Soms als het regent in jouw nacht daken misnoegend schreien de wind strepen maakt op het veld dan zijn je wangen de uiterwaarden van al jouw verdriet al zou je willen vlieden voor instortende oevers, dan nog ben jij het waaiend riet dat buigzaam haar nest beschermt tegen de degens die jou voortijdig al hadden bekrast jij leeft voort in…

bloempje, ach toe zeg ‘t nu maar waarom je almaar in het donker weent Raakte ik per abuis de gevoelige snaar waardoor jij nu geestelijk trekkebeent Dauwbloempje o, wat toch schitter jij nu ik jouw leed tenslotte heb herkend Weet echter dat ik samen met je schrei dat ook ik ween zonder enig argument…

— Wij schreien, maar wij mogen Het niet! ... Ach, hoe zelfzuchtig is de smart! Ga heen ... uw loon, het wacht u in den Hogen; Uw zegen blijft: geen toekomst is ons zwart ...…

Het is in diepste zin iets religieus Het martelt zelfs, de regels doen vaak pijn Maar lavend zijn de nectar en de wijn Verslavend wel, desnoods intraveneus Wie wil dan toch, met smart en goed fatsoen Zijn leven aan de Poëzie verdoen?…

Gaat met de vogelgriep de boel góed mis Dan wordt omtrent de uitvaart van de doden Een wachtlijst of een massagraf van node (Waar ook de kwantumvlam een optie is) Maar wie weet hoe de wonden moeten helen Als je je smart met zóveel volk moet delen?…

Zeg me, wat er goed is in het kwaad. Deel me mee, wat er fijn is aan de smart. Laat me weten, waarom we oorlog moeten voeren. Vertel me eerst hoe het gesteld is, met de vrede in je hart.…