1549 resultaten.
Getij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 47 eb en vloed en eb
het getij van het leven
sterk wisselvallig …
Stroming van tijd .....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 603 blijf
ik in het nu
wil verdwijnen
in het toen
en blijven hangen
in gisteren
terwijl eb en vloed
elkaar afwisselen
in stroming van tijd…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Zandkastelen
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 459 kneed mijn hart van
eb tot vloed
in overvloed jouw
zandkastelen
samen delen
in gemeenschap
goed?
zandkastelen en
kroonjuwelen
Bij eb en vloed.…
Meervrouw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 619 Een meeuw schreeuwt
de zee achter het duin,
wind verstuift het land,
passie tussen eb en vloed
helm geeuwt wuivend,
wortels diep in zand
genegen in het zwin,
het zilt bekoort en voedt,
bevrijdt ze de elementen
in haar aardse tuin,
die kleine zeemeermin,
- mijn godin -, die golf
en horizon berijdt,
meer waarde,
meer vrouw, meer min.…
Eb en vloed
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 508 Glijdend langs mijn hand
verzand ik in gedachten
getij keert mijn hart…
vloed en eb
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 128 de vloed
ebt weg
het zand
onthult
het wier
op schelp
en steen…
Samen
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.710 Of het nu eb is of vloed,
dit voelt altijd goed.…
Over eb en vloed.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 164 Misschien zal het niet zo boeien,
Maar na elke eb moet ik hevig vloeien.…
’s Morgens vroeg
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.372 Eb wordt vloed en vloed wordt eb
bij het horen van haar stem.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Jij
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 5.081 laat zandkorrels, ruw en grillig
zacht een naam schrijven
in vochtig zand waar afdrukken
van vriendschap tijdloos zijn
wanneer de zon bloedrood
haar nieuwe dageraad begroet
vouwen handen licht duister samen
en vlechten een nieuwe morgen
ogen vinden elkaar in het gemis
van gisteren waar langs de lijn
van eb en vloed elke golf
weer die…
Stilte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 123 en vloed
de ruimte en voel
met uitgestrekte armen
het water komen
Laat mij een golf worden
in de zee van
wie ik ben…
golfbeweging
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 619 Onze emoties stromen
als eb en vloed
ze rijzen en dalen
als golven
in de oceaan…
Superma(a)n
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Dicht en dichter bij
in mijn lichaam eb en vloed
jij mijn supema(a)n…
Passie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 291 Eb en vloed, deining
Wij: Liefde, Woede, Vriendschap
Ons leven, zo kort…
een zee aan liefde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 787 liefde is als
eb en vloed
een nimmer
aflatend getij
dat geeft en
neemt
lejo…
Van de zee.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 647 Geen geliefden
Zoals wij twee
Eb en vloed
Dat zijn wij
Altijd keer jij
Weer terug
Naar mij…
Overvragen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 126 Is het als verdwalen geweest
tussen eb en vloed
niet meer thuiskomen?
Of was het zoeken, dragen,
was er geen bodem, basis,
geen huis, geen ramen?
Een vuur dat steeds doofde,
het vluchten te ver, geen zicht?
Een huid loslaten, irritatie
vervellen, nieuwe maken?
Waar het was zijn geen namen.…
holler dan het vaten legen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 503 ik bouwde luchtkastelen
op het strand, versierde ze
met griekse en romeinse beelden
de slotgracht groef ik in zand
ze liepen vol, het water kon
mijn spiegelingen niet verwijderen
ze bleken holler dan het vaten
legen dat de vloed had te vergeven
toen eb de golf vertraagde
en wij de torens in het schuim
weer zagen heb ik de wal gebouwd…
Het mooiste
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.690 Het mooiste is mij overkomen
Met witte zeeschuim overspoeld
Maar ook weer van me weggenomen
De eb in plaats van vloed bedoeld…
Eb en vloed
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.662 Sporadisch vallen tranen
Als herkenning
Op mijn pad
Veel draag ik mee
Op mijn schouders
Naar de zee
Zonder tussenpozen
Zonder rust
Hoop ik daar verdriet te lozen
En dat de zee mijn leven sust
Zij zal een meter stijgen
Door het huilen dat ik doe
En ik zal mijn schouders strelen
En ik zal voelen: ik ben moe
Dan voel ik zeewind…
Eb en vloed
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 462 gloedvol- vurig warme nachten
dagen van vervuld geluk
beukt de woeste wilde zee
op dijken van het bange wachten
angstig wilde hoopgedachten
turbulentie in mijn lijf
golven die mij overspoelen
die mij eens in doodsnood brachten
verwarren nu mijn angstig hart
ijzig koude noordewinden
kruipen door mijn botten heen
waardoor de eb de vloed…
Eb en vloed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 544 De tijd zou weldra daar zijn
opdat het weer vloed zou worden.
Mijn tanden klapperden er de wassing uit
en mijn huid rilde zich opnieuw tot leven.…
Eb zonder vloed
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 2.451 Als eb zonder vloed waar is de limiet
naar lucht happend en wachtend
met tedere liefde in het verschiet
afknappend of welwillend smachtend.
Verloren tussen duizend tranen
ziet zij het verkeersbord stop
opnieuw beginnen zonder tanen
leven in een notendop.…
Eb en vloed
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.406 Staren over de zee naar eb en vloed,
die net als ons samenzijn hetzelfde doet,
ondanks open armen krijgt zout en zand geen kans,
ondanks gesloten ogen verliest de zee zijn glans,
als achter het masker van geluk de zee zijn glans verliest,
drijft het masker naar degene die het laatst kiest...…
Eb en vloed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 262 en vloed
geven en nemen…
eb en vloed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 134 strand
dat glinsterend als kristal
de koelte graag ontvangt
een witte slinger van plezier
spoelt over kiezels en rotspartij
kust kleine kreeftjes, en stoeit
met het gifgroene wuivend wier,
daar waar het zijn einde vind
huppelend als een spelend kind
spoelt schuimend het water door
tot waar een schelp zich verloor
stilletjes trekt de vloed…