Alle inzendingen over grazen OR oase

"hai koe" zei de stier en zo groen als haar grazen was zijn extase…

De pannenkoeken Droog als een helse woestijn Stroop mijn oase…

in het verre grauw bewegen drie dotten wit - zwanen grazen daar…

Koeien in de wei grazen het sappige gras tot houdbare melk Haiku…

in groen verscholen schuilplaatsen voor mens en dier, oase van rust…

de wolkjes zijn mak schapen langs het blauw in kuddes zonder herder ze grazen licht lossen langzaam op in zomers zonnewind maar als wit stokt en zwart gaat bokken in thermiek dan pakt de kudde samen ontrolt groengrijs en onweert tot de luchten zijn geschoond en de herder verder zomer droomt…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

gehaaide koeien koeionerende haaien verschil moet er zijn maar is dat er ook er zijn vissen die grazen en vee dat toehapt…

in mijn kale tuin huist een oase van rust bloeit louter stilte…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Zelfs de schapen lopen volgens rooster evenals hun herder ze mogen grazen, in de ochtenduren gaan dan in ruststand. Het is te warm, ook voor die beestjes dus gaan ze hup, de schaduw in zodra de klok geslagen heeft om na het siësta wederom, te grazen.…

Een secretaresse uit Grazen Die ontkleedde zich in twee fasen Want in een flits Ze pakte de rits De rest zal je dus niet verbazen.…

De ballon zakt neer; schapen rennen angstig weg, grazen dan weer knus.…

Een paard staakt het grazen en heft haar hoeven op.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Op de fjordhelling grazen geiten onbezorgd hun leven slijtend, beelden al springend de aard der Noorse vertellingen.…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Onstuimig in bloei het land barst uit zijn voegen de zon op zijn helst de koeien van de hand Gods geschapen en maar grazen…

In een groene oase door sereenheid en rust omgeven waar het zonlicht de graven kust besef je de eindigheid van het leven waar alleen het gezang van de vogels de stilte doorbreekt als het verdriet zacht tot ons spreekt dan voel je het gemis van een dierbaar mens die er niet meer is In deze stille oase ontstaat een moment van bezinning om…

Den Haag Vandaag haalt hij niet meer zijn lijf is gauw aan sterven toe en na het rochelen ziet hij weer… het grazen van de bonte koe.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

voeten op paden splijten het wegen oorsprong de wind het origine een oase verwisselt een storm omdat omdat omdat omdat het hard hart…

Het zijn gitzwarte ze glimmen ze glanzen ze dralen zo uit de hoogte zo van wat wil je ze grazen ze talmen het eerst ze buigen ze neigen ze rekken ze strekken zo nobel als steeds…

Op de duinkam grazen de witte koeien onverstoorbaar, onverschillig voor onze bewondering.…

trekkend langs gejaagde oorden schep ik als de avond valt een oase van getemperde woorden als een warm welkom voor wie in de luwte rond het vuur verstrooiing zoekt die met mij het dieper zwijgen beluisteren wil, glas en brood genoeglijk delen kan van uur noch tijd bewust verstild doch voldaan weer verder gaat…

Hier in de oase van het hart in melodie van verlangen waar heimwee als jouw stilte is neemt fantasie de overhand nu ik dwaal in dwaze somberheid voel ik de kou als droeve klacht van bladvallende bomen waar jouw wortels diepte zoeken raak ik ontworteld overmand door diepzinnig leegte voelen in het stille duister van de nacht.…

De winter is gestorven, vogels gaan als gekken tekeer, de zon kijkt over ons pannendak, dikke hommels zoemen weer. Poes is binnen. Mussen tjilpen. Tortels minnen. Duiven vliegen af en aan. Merels zingen. Muggen dansen. Kauwen swingen. Het gaat zoals het altijd gaat. Vroege Vogels nestelen vroeg. Hier, in onze tuinoase. Nu, in dit wilde…

het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, dat het huis de luiken sloot, dat zonlicht zweeg medicijn om het licht te zoeken om de liefdesvrucht te plukken groeiend onder mensenvoeten om de woestijn te laten bloeien om elkaar in een nieuwe oase te mogen ontmoeten?…

De manege is een oase in deze grijze woestijn. De Volvo ploegt zich een route door de modder op wat onzichtbaar de Clingeweg heet. Grazen gebeurt hier niet, tankachtige auto’s rijden af en aan karrenvol zand verplaatsend. Draaiende motoren bepalen monotoon het omgevingsgeluid.…