130 resultaten.
Ken mij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 265 dat jij mij zult weten
dat jij mij zult horen
dat jij mij zult zien
in ononderbroken ruisen
van regen en wind
in de groene sporen
tussen het grind
in golvende lijnen
van een satijnen lint
maar bovenal
mijn liefste mijn
dat jij mij zult ruiken
in de purperwitte bloesem
van magnoliastruiken…
uit rots gehouwen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 220 over knerpend grind
wandel ik hand in hand
met zachte woorden
naar het kerkhof
ik houd ervan om naar jou
te gaan te voet alleen
in een onophoudelijke regen
doordesemd van aardse kleuren
als een opgewaaide rode duin
in de woestijn een wiegelied
van zachte woorden
uit rots gehouwen je naam…
In stilte.
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 928 Het knisperend grind op de paden
draagt geruisloos de stilte voort
waar bomen de graven omarmen
rust zacht, klinkt als draaglijk woord
lief dwarrelen de eikenblaadjes
als warme deken over de dood
ik hoorde jouw stem in een leeuwerik
toen ik heel even mijn ogen sloot…
Zoektocht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 183 naakt is het toezien
in het tranendal van de steengroeve
waar van verre iets wuift
de rand te hoog de plek te diep
er is geen stem zodat spreken zwijgt
er bestaat geen gids voor oude planten
van afgesplitste loten met spruiten
grind van de groeve is teveel in beweging
zodat belopen te vroeg zou volgen…
Lied voor onderweg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 262 Klaprozen
langs het spoor
de trein rijdt door
het ijzer dendert
bruin grind vermaalt
bielzen, de ijzeren rails en
verre lotsbestemmingen.
Daar zal ik bloeien
tussen zand en corridor.
Klaprozen, laprozen,
rozen, prozen, proza..
roza, roza, bloemen, za, za.
Foto: Jolie Hakkert…
grondwerken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 hoger dan bodem
verwaaid tot maaiveld
niet aangesproken, nodig
groei uit geboortegrond
altijd statenloos, nooit eender
wel vertrouwd
een weiland met handen geploegd
door zonlicht omzoomd
ook 's nachts maar dan kalm
grind, van zand gescheiden
grensoverschrijdend
door inpandig aanliggen
hemelstormen, allesomvattend
geen eeuwigheidsduur…
blind date
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 ik zei je al 'dag' voor ik je kende
een groet voor ik wist wie je was
waar het hart vol van is
vindt een mond soms geen woorden
maar vandaag heb ik je voor het eerst ontmoet
zoekend naar verborgen schatten
dansen wij als katten om de hete brij
ziende blind zijn wij en tasten in het duister
naar die ene parel in het knarsend grind…
Transparante zucht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 703 Hoe zalig stilte prevelt
mijn leeggezogen hoofd
in de welving van jouw hals
wals vertraagd door
streling verdoofd
langs heuvels beneveld
zacht warme lippen
waar grind nimmer knerpt
waar het zalig gedijt
dag de nacht verleidt
In eeuwig toeven
waar het uitspansel splijt.…
De steentjesdief
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 398 Een wat oudere man
wandelt met zijn kleinkind,
dat zelf nauwelijks lopen kan
over knisperend grind.
De man loopt ietwat gebogen.
Het kind, een meisje, speelt langzaam met wat steentjes.
De man maant het meisje tot kalmte en kijkt met strenge ogen.
Zij laat, geschrokken, de steentjes tegen haar beentjes vallen
en begint te huilen.…
Bij de beek
gedicht
2.0 met 33 stemmen 9.031 bij de beek
gooit een kind met stenen
een steen voor de vissen
een steen achter de vissen
een steen bij de stenen in het water
een keitje gaat een eindje
de lucht in
stuitert dan op het grind
nog een steentje
dat wil het vangen
in zijn mond
het kind schrikt als de steen
tegen zijn voortand tikt
een tijdje denkt het
dat met…
Laat mij fladderen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 244 Dit is geen gedicht
over een vlinder
en nog minder
over een vlinder
die in de buiken
van verliefde mensen
wil kietelen
ik heb wel wat
beters te doen
ik ben op zoek
naar een bloem
Waar eens de tuin
volstond met groen
liggen nu tegels
of grind of nog erger
een kunstgrasmat
met een kleur
die van grote afstand
al pijn aan mijn ogen…
Nachtspoor
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 637 Nu spoor ik tussen grind en grond
waar weg de nacht inboort
en luister langs het talud
de glooiing van de einderstond, zo
verkennen we het verstomde leven
als een lange reis richting horizon
verdwijn in het gras, klaprozen
verstilde klokjes in de verte
en soms een veertje
eenzaam dwalend langs
het silhouet van de statige wachters.…
Tafereel
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.726 Vanochtend tijdens het
ontbijt
viel mijn oog op twee
verliefde duiven
Ze stapten parmantig
op het met grind
bedekte dak
maakten pirouettes
beroerden hun snavels
namen weer afstand
Triomfantelijk keken ze
in mijn richting
Verliefd
Later vanuit de trein
twee verstilde paarden
in sompig landschap
De staart verjaagt
een vlieg.…
In de campo
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 508 Met loshangende haren
buigen olijfbomen voor het kerkhof
waar kleine houten kruisen
spelen als kinderen in het grind.
Omringende wildernis verspreidt
een geur van vijgen en
op de hoeden van terugkerende vissers
kronkelen vastgepinde libellen in wanhoop.…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.236 langs de bladeren op de grond
alsof je leefde
in de dood
met hen
de laatste schaduw nog leek vast te klampen
en uiteindelijk besloot
nogmaals zeg ik je
ik zag het niet
noch het tuinpad
waar je laatste voetstap
nog afgedrukt staat
-als bemind-
ik zag niet hoe je naar me omkeek
ik hoorde slechts
het kraken van het grind…
Geaardheid?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 Kijk, hoe
hij vrijelijk ademt, hij
voelt zich werkelijk een kei,
Niet anders dan los grind
waar dimensies minder tellen
van sociale vriendschap maar
in gemeenschap wordt bemint,
los van kleur en vorm geaard,
door dezelfde afkomst van
lichamelijke erupties uit de
moederschoot door een oerkracht
in schoonheid zijn gebaard.…
Gejaagd door de wind
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 645 Grimmige cactussen, grind
en steile afgronden ten spijt,
jaag ik de meters ver naar rechts.
Ik voel de hete wind
van de Sahara in mijn nek
en bedenk dat ik misschien
op Afrikaanse brandstof
door deze Spaanse bergen rijd.…
Ik wacht bij haar
gedicht
3.0 met 17 stemmen 8.329 De grind die in haar adem brak
is van het nachtpad weggejaagd.…
Mijn handen lopen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 254 Broeierige hitte
geen enkel zuchtje wind
mijn handen lopen over het gras
En mijn ellebogen vliegen over 't grind
Warme geborgenheid
Er komt werkelijk geen kou aan te pas
Mijn voeten omarmden je met liefde
't geluk toen ik eindelijk bij je was
Mijn hoofd zwom door de warme zee
mijn dijen volgden het blind
Tot alles op zijn plek viel
omdat…
Als ik je zoen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 286 Als ik je zoen
Is dat voor even, deelbaar door de tijd
Luister ik, fluister ik
Verlang naar je lippen en kijk
Achterom
Hoor ik stappen, grind en
Het slot van een fiets
Mijn gevoel domineert
Verstand is zwak
Ik weet dat wij niet bestaan
Zeg dat ons
Ons niet is
De zoen brengt ons samen
Weten dat dit slechts voor even…
Davy
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.099 Weet je nog
De coupe aarbei en de kinneman
De glimlach en ‘t hand in hand
De kaarsen, ‘t kasteel
De warme wind, het snelle grind
Dat alles nam je met je mee.
Weet je nog
De plekjes paradijs
De zachtheid van jou en mij
Zo echt nog, zo dichtbij
En allemaal voorbij……
onschuldig kind
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.400 Een kind met gebloemde jurk
en dito hoedje
Op het puntje van haar neus
een sproetje
Ze dartelt over het grind,
dat blije kind
Zwaait met haar hand,
naar de mensen aan de kant
Ze heeft van hierboven een
hartje van goud gekregen
Haar glimlach is als een zonnetje
en verdringt de regen
Ze kent een tijdloos bestaan,
van geluk en vrede…
Een doorgang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Op asfalt voelt grind als een parodie.
Besproken wonderen illustreren.
Als bijzaak van de realiteit.
Eén doorgang valt niet te evalueren.…
Waar?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.718 Kaal is het huis
kamers met geroofde wanden
geen vloer meer om ons te dragen
koud is het grind
koel knisperend door mijn handen
stenen jaren blijven vragen
naar je naam
waar is het raam?…
Gobi
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.737 niet te bereizen zonder meer water
dan je kunt dragen, meer
liefde dan je hebt
tegen de dood:
niets dan ons eindeloos zand en
ons grind, harteloze rotsen, dwaalwegen
die ons verdwijnen.
ja, je hoofd ligt tegen mijn schouder,
je krullen tegen mijn wang , we doen
nog zo, als we gaan slapen.…
Gobi
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 2.835 niet te bereizen zonder meer water
dan je kunt dragen, meer
liefde dan je hebt
tegen de dood:
niets dan ons eindeloos zand en
ons grind, harteloze rotsen, dwaalwegen
die ons verdwijnen.
ja, je hoofd ligt tegen mijn schouder,
je krullen tegen mijn wang , we doen
nog zo, als we gaan slapen.…
Schijndood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.115 en humorgraf
lacht ze nog steeds
nat rollend uit haar ogen
voelt zij zijn geestige adem
warm om haar heen
als bescherming
als zij stilstaat en zweeft
door al dat zwart en grijs
vertrekt ook haar witte glimlach
niet
nog steeds draagt zij
afscheidslinten in het haar
met spreuken en namen
die zij niet meer kent
ze struikelt over grind…
Boetzelaerpark De Bilt, entree Blauwkapelseweg
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 314 Ik wandel haar sferen
door bloemen gedekt
grind van voetpaden
knarsetandt en raspt.
Een groep jongeren hangt
maar zegt braaf gedag.
Het zijn de kabouters
van lentepaddestoelen.
Zij kijkt nu op mijn rug
ik zwaai met gedachten
zie op naar beelden
die hier woorden dichten.…
Plastic bloem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 258 De roos die ik had geplukt,
rolde in een fabriekshal
van de lopende band
Toch smakte haar kus,
en smaakte naar
grind of grond
Het gestroomlijnde lijf dat
ik soms beklom, viel af
als een bergpad
vol steenslag
Inmiddels rot mijn hart
weg in 'n zompige wei
naast de Hoogovens
Wanneer water
Wanneer zand
Waar mengt men
koude lijven…
Gegrinde herinnering
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 153 met beroerende baren
brengt herinnering
telkens weer dezelfde stenen boven
roterend in de reproductie
slijten scherpe kanten af
het verzachten van beelden
uit het rudimentaire verleden
bevestigt een tendens
naar afronding in de mens
verstrooid en gepolijst
valt elke heugenis uiteindelijk
als gewassen grind op zijn plaats
in een laatste…