Alle inzendingen over grote stap OR wandel

Ik wandel langzaam los van mijn aanwezigheid. ---------------------------------- uit: 'Klein Rozendaal', 1983.…

Van snelsonnet naar pure wetenschap: Geen kleine…..maar een héééle grote stap…..…

De straat is leeg geen zichtbaar licht dat tussen stap en donderklap mijn gebeden verhoort. Onzichtbaar tussen momenten groot en klein op de grens van reiken mystiek te zijn.…

Oh ja... jij MIJN LEVEN, laten we nog lang samen dansen, samen wandelen het ritme doet er niet meer toe , samen gewoon naast elkaar elke dag het licht begroeten elkaar ontmoeten, samen stap voor stap de rest van dit pad nog gaan .…

De zee is lachen en stoeien, zonnen en wandelen. De zee is ook kijken naar de zonsondergang, genieten van elkaar. Jij bent mijn zee. Mijn mooie, blauwe, grote zee waarin ik kan verdrinken.…

ik reis veel liever op de vleugels van de taal dan dat ik in de trein stap naar pakweg Nergenshuizen in deze onmogelijke wens schuilt een verlangen naar tedere woorden die gedragen door het timbre in mijn stem zullen stijgen tot grote hoogte...tenminste dat hoop ik dan maar want vooralsnog sta ik met beide benen op aarde en stap…

Wespennesten, slangenkuilen Oordeel, uitspraak, achterklap Heksenjacht, een foute grap Nergens schaduw om te schuilen Massa, maaiveld, grote muilen Buiten dat, behoorlijk slap Wespennesten, slangenkuilen Oordeel, uitspraak, achterklap Tal van dingen die ik schrap Vrede stichten, stap voor stap Leugens voor de waarheid ruilen Wespennesten,…

Aurillac In de spelonken van de Périgord In grotten van Dordogne en Cahors Waan ik mij even mens van 't oudste ras En stel mij voor hoe bang de jager was Gevangen tussen hinderlaag en prooi…

jij voor mij hier in een mist van twijfels liet, met elke pas met elke stap word jij herboren, met elke golf weer uitgewist.…

De nacht is zwart ik wandel over de verharde paden en de grond doet veilig aan lantaarns die ontbreken elke stap is leren staan. Donker alles voor mijn voeten is het tasten waar te gaan verderop daar zijn de huizen nu verlicht mij slechts de maan.…

groetend stap ik de ochtend in en tover vele vraagtekens op gezichten die 't huilen nader staat dan een ontwapende glimlach steevast wandel ik verder alwaar hondenuitlaters een vrolijker humeur bezitten groeten zij spontaan terug vol groeiend enthousiasme kuier ik naar de uitgestrektheid waar zand tussen m'n tenen kriebelt golven het…

ik keer mij naar de zon toe stap de lichtkegels in terug naar wat is vastberaden vasthouden beukennoten, kastanjes, mispels houtvuur, appel en kaneel ik ben de vrouw die ik kan zijn…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een trap heeft een aantal treden je kunt naar boven of naar beneden Soms wordt een tree overgeslagen dan wil je té grote stappen wagen Maar worden de treden vlug genomen zul je té snel beneden komen Dan is de stap te groot geweest je billen voelen het 't meest Pijnlijk zittend op de grond kijk je verdwaasd in het rond Waarom dat hollen…

Daar sta je dan: Achter het witte licht van de dood, het was 'n kwestie van één stap, die stap was groot. Ik ben hier achter gebleven, ik bleef achter... alleen, en Ronald is de naam die gebeiteld staat in wit steen.…

gaandeweg ontvallen ze mij meer en meer met elke stap die ik zet lijkt het alsof ik een dans ben aangegaan met hen die ervoor kozen, of toch beduidend jonger dan ik vallen ze in grote getale nu de verkleuring is ingezet…

zij kansen keren Geduld en liefde in het groot noodt hij op zijn wegen dan wordt misschien wat een probleem was uiteindelijk een zegen.…

voor stap…

Ik weet het vaders falen als de grote man die de buitenwereld kent bij wie je veilig bent, en blij wanneer hij trots op je is die je meeneemt en wegwijs maakt in zijn domein, en stap voor stap ga je zien dat het anders is In het begin telt dat niet maar ineens is het over Dan luister je niet meer naar je koosnaam, vecht je krassen…

hongerig hang jij aan mijn lippen speels wandelen nieuwsgierige vingers over mijn warmte ondeugende ogen ontmoeten de mijne ze beoefenen geduld met grote passie wachtend tot 't moment daar is, en het feestmaal kan beginnen…

Uw dichter is in Frankrijk op vakantie Vandaag een wandeling op grote hoogte Wat opvalt is de de warmte en de droogte Ik ben dus blij dat ik hier nu geen brand zie Tienduizenden hectares droog Frans bos Zijn dit seizoen door brand al total loss…

De grote doelen wachten haar als de weg al beter zichtbaar ligt. Hopelijk valt het haar niet zwaar, de worsteling met wens en plicht. Zo lang de horizon onzichtbaar is, telt nu alleen het stap voor stap, vooruit op de vertrouwde grond. Bewaart ze deze beeltenis, als het wenkend vergezicht haar wegtrekt van alles wat haar bond?…

Ineens ben je dertig alsof het zo moest ineens ben je groot, ineens ben je… plotsklaps een sprong van tien naar dertig. in een handomdraai. Als ik na kon vertellen wat er in die jaren tussen tien en dertig voorgevallen is als ik precies kon verwoorden hoe groot die stap eigenlijk is, van tien naar dertig.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Misschien verloren voor de toekomst vergeet ik het geleefde verleden en zoek mijn weg naar de overkant daar waar het licht op mij wacht en mij zal begeleiden naar mijn eeuwig zijn, vrij van gedachten over liefde en haat, zonder pijn en verdriet, begeleid geven maar ook ontvangen mijn eerste stap naar vrijheid…

Je deed het moeiteloos, je was al continenten ver, voordat ik je ging missen, te gretig ingehaald, te veel gevergd, jij was alweer een klip voorbij, wuivend, leek zorgeloos, keek vanuit je hoge plaats op mij neer, ik maande je stil te blijven staan, wat je beantwoordde met nieuwe vragen zonder een stap te vertragen, verkoos je de…

Het raakt het hart van een innerlijke wetenschap zonder dat we alles zal kunnen meten, de kracht, of de deugd ervan, de intuïtie dat alles ertoe doet, de overstijgende stap naar de werkelijke schoonheid.…

Maar op het moment dat je je eenzaam gaat voelen zet je toch die eerste stap. Immer maar weer die weg omhoog. Bij iedere stap iets meer bezonnen. Maar op het moment dat jouw vordering lonkt, moet er nog zoveel worden gewonnen.…