Alle inzendingen over haan OR vernuft OR borst

op de grenspaal van mijn erf staat een suffe haan met ogen van mat glas zijn keel is lelijk opgezet ik houd hem een handpalm voor waar vier maïskorrels glanzen maar zijn krop, het speeksel weigert zijn kop keert schichtig op een gladde toren van wervels hij zoekt het minste gerucht het koper van zijn veren het rood van kam en lellen…

Hassi, Hansipansi uit het oog verloren broertje, teruggekomen kwam ik een wereldgozer tegen Bolknak, maar niet de sigaar Gevoel met handen gegeven Vanuit zijn tenen Ik groet je, Hamol, En jij begrijpt wat ik voel.…

zondagmorgen vroeg meeuwen drinken aan een plas de iepen zwijgen ik stap langs holle wegen er kraait een haan oproerig…

OVER EEN HAAN Een haan, verminkt tot een kapoen, was daardoor niet in goeden doen. Zijn carrière bij de kippen was stuk, gelopen op de klippen.…

Wanneer het gaat om dingen te doen, die niemand leuk vindt, wacht iedereen op de ander, echter: wanneer er leuke verwachtingen zijn, barst het van de haantjes!…

“Daar kom je weer aan “, Zei de kip tegen de haan. “Doe mij een lol, Mijn ei zit al eivol, Ga maar ergens anders staan”.…

haan in de wolken waait met alle winden mee er is geen keuze was het kippenhok zijn thuis zette hij kip naar zijn ha(a)nd…

Halverwege het strand onder De wijde hemel blijft zij staan En peinst als uit marmer Gehouwen naar het water Alleen de maan zwemt nog In rollende golven: verstomd In haar vertrouwen wie zal om pijn In borst van een dichter rouwen Waar golft het graan en kraait de haan Kukelt een hemelse vonk in de harten Boven dat wat verlaagt opgejut…

de haan ging hem bezoeken deze zocht in zijn boeken en dat heeft succes gehad Als u eens door Haarlem rijdt onderbreek dan uw reis want dan hoort u het bewijs de haan is zijn frustraties kwijt Haarlem heeft weer een trotse haan de logopedist is beroemd en blij dat zijn naam wordt genoemd de haan is weer aan het werk gegaan…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

hartstocht lucht in buizen gedwongen hun volumes zijn op diverse scherptes gestoten die tonen floten op verschillend niveau pas later kwam de moederpomp die buizen van verschillende materialen vulden in onderscheidenheid trompetten en bazuinen kenden het orgel als hun vadertoon samen in fuga’s op moeders lucht een muzikaal vernuft…

tanden en kartels waarin beschavingen huizen in strakke banen zoeft verkeer filegewijs naar zijn bestemming ongeacht de prijs voor mensen en milieu de crisis is bedwongen terreur en aanslagen zijn alweer begonnen op het leven om ons heen primair telt macht en geld vooruitgang kent maar twee gezichten het lachend blond in technisch vernuft…

zicht van vogels, ik nestel me op het balkon en luister met een hart dat tegen eigen ribben slaat alles zingt stijgt op naar boven met warmte binnenin dat uitstraalt naar de mensen in 't volle zicht van vogels in het openluchtconcert uit pure liefde voor muziek, ze kwinkeleren er op los, de merel en de mus, wanneer men kijkt naar het vernuft…

In deze dagen vertonen heel de wereld en het nabije luchtruim zich op sprekende schermen in huiskamer of zakengebouw boodschappen snellen onvoorstelbaar door stroom geleid over de aardbol het streven der mensen de meer dan weergaloze kunst van het Hemelse Rijk te willen achtervolgen wellicht ontdekking verwachten achter de verste…

je bent niets meer dan een infiltrant die wandelt door mijn gangen zijn oor tegen mijn muren legt om woorden op te vangen het is moeilijk zoeken in dit vernuftig systeem maar heus ik zal je vinden dan sluit ik de poorten en maak zo een eind aan dit storende probleem…

was een vernuft schooiersmentaliteit zie je in Vlaanderen nog zelden ik woon dan ook bij "Oude Belgen" en gratis geven blijkt hier wel rariteit in Stress Time van hollen en rennen waar spaarboekjes geen stuiver opbrengen…

Ontmoetingen zijn het klokkenspel regelmatig laten donderen bij de tijd blijven zonder angst tijdig zijn om bij de eerste klepelslag dekking te zoeken achter de wijzerplaat verstrikt in raderwerk van vernuft. portret gemaakt door E. van Stokkum…

betoverend, vernuftige creatie.…

De Springhengst in de klaverwei Is in zijn amourettes vrij, De kater ’s nachts op ’t hellend dak Een gade zich kiest op zijn gemak De wakkere haan steekt nooit zijn neus Dan in het kipje van zijn keus, Terwijl de weegluis aan de wand Slechts Haar zijn woord en hart verpandt Wier beeld, als hij de sterfling beet, Zijn borst van wellust hijgen…

De ziel was zo schoon bleek en blijkt o zo schoon te zijn om haar schoonheid voortaan maar ...te laten uitkristalliseren... áls een grote en grootse waterval vol van glinsterende waterdruppels: met elk van ieder een kristal! De kracht van water dat alles schoon wast. De kracht van de ziel mijn ziel verviel niet met het verval van…

Enfin, wie denkt dat hij 's morgens geen raad met zijn tijd zou weten, Kan gerust zeggen: "Ik ben mijn Natuurlijke Historie vergeten." Want integendeel vóór 't ontbijt Is 't een haan zijn aangenaamste tijd. Volgens Grotius en Puffendorf is de haan Eigenlijk gezegd een Mahomedaan.…

Er zijn van die dagen dan roep ik mijzelf bij naam om mezelf te vermannen Zo riep ik naar jou, want ik zag, dat je weggleed in zwijgen en niet in de stilte, die goed doet die neerdaalt zo langzaam overgaat in de veilige nacht Het was niet je droom tussen slapen en waken die soms ook voor mij de beelden van heden en vroeger verfraait…

zo'n hanengekraai hij belandt nog in de pot wegens buurtlawaai…

achterhaald bestaan leiden de zwierige zuidenwind ongekende luchtstreken meevoert en de vale zon tinten tovert de IJssel meandert langs zware en ijle dijken het grijze water graast oeverloos wil het vuur beteugelen op frêle vleugels aangebracht een uithijgende ranke twijg als een kunstig dansend koord in de verte kraaien vol plezier alle hanen…

vurig rood gekamd wakkert hij de wereld bij het sterven van de nacht met gekraaide boodschap over weer de geboorte van een nieuwe dag majestueus deftig de veren schuddend poot hij vinnig dan zijn territorium doorheen zegetochtig klokkend de hennetjes lokkend zijn doen noch zijn laten sporen het vermoeden van diep verlangen naar…

Ziet gij hem op de mesthoop staan De fiere haan? Zijn staart, - hij schittert als een vlam; En rood als bloed, - zo is zijn kam. De lange sporen Zijn scherper dan een doren; Zijne ogen branden in de kop, Hij zet een krop, Als wou hij zeggen: "Pas hier op, Of: klop!"…

Na de klap schrikken we Van zijn ononderbroken gebrul En moeder die ogenblikkelijk toeschiet Om haar kind te ondersteunen Kreunend op het asfalt Ligt hij met gebroken been Verbouwereert voor de auto Door een mensendrom bekeken Wij gestald bij vrouw Kooi Nadat de ambulance sireneschallend Ons broertje per brancard Afgevoerd heeft naar…

de haan zal kraaien noch draaien wanneer de meid zich stille houdt hoe hoog haar rokken ook zwaaien de haan zal kraaien noch draaien lust doet harten feller laaien dan het opgepookte kachelhout de haan zal kraaien noch draaien wanneer de meid zich stille houdt…

Wat bracht de man ertoe zo af te glijden, Vernuftig als hij is, extreem briljant. Maar waarom maakt ie dan Kim Wall van kant, Om ook nog eens haar hoofd en romp te scheiden? Bewezen heeft dit monster, dit Gespenst, Dat genialiteit aan gekte grenst.…

Het is alsof ik dichter bij Hans kom en bij de redacteur Hans Polak, de woorden trekken minzaam krom, worden stofvlinders uit een strak pak.…