Alle inzendingen over haast OR leven OR delen

lentelied als het gras mij groet voel ik dat het moet liggen met mijn lief die mij minnen doet als de wind met bloemen wuift mij verandert in een bij die altijd zoekt en zoemt en zo ’t leven kruis bestuift als de zon mijn geest verruimt en mijn blik verdwaast raakt mijn ziel zeer zoet gepluimd vertraagt natuur mijn haast als ik…

een handvol zand glijdt door mijn hand de steen er naast die warm voelt heeft even nog geen haast…

recht Waar liefde is is vrijheid En vrijheid kent geen angst Als wij de wereld delen Dan leven wij het langst…

Maar ik heb de tijd niet nu duurt al een eeuwigheid zal mij moeten schikken raak daarom mijn haast niet kwijt…

je kus is een zon een zonnebloem in het licht ontluikend middaguur een beetje afscheid van je blik, verrassend weer ik zing het gedicht dat je streelde mijn borsten iets mooier lieflijk langzaam van vinger tot duim…

Mensen hebben haast Een goedendag, en men kijkt enkel verbaasd Mensen hebben haast Alleen hun naasten hebben ze lief Hoor je daar niet bij Dan word je nog slechter behandeld als een dief Mensen hebben haast Ligt men rottend op straat Dan is er het excuus Ik heb haast…

Mag ik even voor dat is waar ik mij aan stoor misschien vind u dat raar maar ik maak bezwaar heb gewoon een beetje geduld ieder zijn tijd is zo gevuld men heeft tegenwoordig alleen maar haast dat is iets wat mij niet verbaasd nog even dit en nog even dat hollen en draven het is niet goed voor je hart nee, bij mij krijgt u geen gehoor dus…

Niet op de voorpagina er zit een brok in mjn keel de herfst haast voorbij…

De tijd raast wij hebben haast nee, nu even niet en dan heb je verdriet want het is te laat als de klok voor eeuwig stil staat.…

Hoor de kreet die niet wou huilen zie de tijd dan ook vóór want achter is sowie- so echt minder mooi Haast, ingehaald door passie hoe snel ook ingepland rust nu weergekeerd…

Het is haast niet te geloven Dat God mij helemaal kent En bij mij is, ieder moment Het is haast niet te geloven. Het is haast niet te geloven Dat God mijn hele leven leidt En dat Hij mij overal begeleidt Het is haast niet te geloven.…

Waar vind je hem, de weg ten leven; de weg die leidt naar echt geluk? Veel zekerheid is niet gegeven, je denkt soms haast je hersens stuk, en toch wil je niet enkel dromen, het leven is daarvoor te klein; soms schijnt het licht doorheen de bomen maar vaak ook kan het duister zijn.…

ik ben alleen heb de wereld buiten gesloten warm sla ik de stilte om me heen nog jagen vragen op een antwoord maar de puzzel van vandaag wordt traag ik hoor mijn hart voel het bloed in bewegen eindelijk kom ik in ontspannen zijn mezelf weer tegen…

geen verdienste doch tijd van leven zoals men dat nu eenmaal van je verwacht als spoorman echter op de hielen gezeten door de klok wist ik mij gehaast door telkens weer een andere trein zo gingen jaren als stations aan mij voorbij waarbij de vertraagde tijd geen naam mocht hebben...…

ik zag je leven in enclaves van rust die in noodzaak geboren waren uit een snelle noodzakelijke bevalling wereld had een hogere gebeurtenis- frequentie ingezet en de vereiste meegaandheid kostte energie zo achterblijven kon helemaal niet gelukkig ontbrak het jou niet aan overzicht en op de lange termijn bleek jij…

daar deel ik, mijn leven mee! kus oma…

Ik adem onder loverdaken een herfst die nu niet ver meer is de ziel laat rust heel zachtjes luiden en jaar na jaar verwijdert zich mijn strijd ’k Drijf weg - waar niets mij nog kan raken op ’t mos verdampt het laatste restje tijd de besjes smelten vaal als winterbruiden mijn herfst staat voor mij al bereid Hoe oud en moe lijken de bladeren…

meeuwen knopen tapijten uit lachen en nevelsluiers liggen vermoeid op de pier terwijl de geur van hete koffie nog door steegjes drijft aan flessenpost hangt zeeluigaren en de bakstenen van de mansardestad kleuren rood als een roestige dag de zweetnaad tussen horizon en zee is lekgeslagen en laat de zonnestralen diep oranje in de…

er is geen pijn meer in dit land geen angst en ook geen leed maar ook geen lach, geen warme liefde geen leven noch vereenzaamd sterven (wij zijn tenslotte allemaal wel ergens Calvijns erven) die Jezus spelen, minimaal en zelfs voor God en elke ooit gekende dader redden willen, liefst uit de goot (slachtoffers?…

Turend door de luiken van mijn eigen zijn zie ik je daar bovenop de berg. Je wuift rustig met de zon op je huid en het grappige is op mijn lijf valt de regen.…

Er is een tijd van komen ben je al gegaan? Ik voel niets meer bij je woorden geen vriendschap of iets dat er op lijken moet. Ontvlammen zal mijn geest door wijze lessen die gestoken werden met eeuwenoude wijsheid verstoken en nu blind ik ben er klaar mee.…

Dilemma's overwogen is de liefde onbewogen maar verleden tijd hoe ver is dat nog weg en de toekomst begint wanneer? Of was die al begonnen en schrijf ik geschiedenis nu op dit moment ik lees je in het heden ben ik nog tevreden en ga je met me mee? Als elke glimlach die jij me brengt staat voor een rode roos neem je dan de volgende…

Schaduw verlicht mijn ziel waar het zwart van gal onzichtbaar blijft tot het moment dat de bom barst.…

Omdat met haast en met spoed zelden iets goeds in het leven kan bestaan.…

'We gaan allemaal dood, maar die oen had weer haast.'…

Haast je mensen, ga op pad Zoek de rode draad Laat achter wat je vroeger had En vind een surrogaat Haast je mensen ga op weg Het is nog niet te laat Wees maar nooit verwonderd Als je in de file staat Haast je mensen recht vooruit Er zijn nog gaatjes vrij Leef sneller korter efficiënt Zo is de maatschappij Haast je mensen doe gerust…

De morgenvogel opent mijn gemoed met een zwierige zwaai fluit het gazon zich ontvankelijk naar de vroege ochtendmens. De tranen rollen van het raam het glas half doorzichtig als benevelde gedachten zich trachten te schikken voor het ontbijt. De wekker hoeft niet meer te gaan maar de ogen zijn uitgerust klaar om wakker een nieuw hoofdstuk…

Pak hersenspinsels in dik touw en rollen bruin papier, en nu je spullen in een tas, vooruit, de deur staat op een kier. Sluit alles af of berg het op dat is van later zorg en neem je toekomst bij de hand, vlug, onderweg naar morgen!…

Ik heb geen haast meer in de liefde Niet meer in de dag noch in de nacht Dat jaren herinneringen dragen In de geest wat ouder wordt Is mijn hart niet meer zo jong En het lichaam minder mooi Lichten sterren in mijn hand Zijn mijn ogen transparant…

wel zingen en dansen in het frisse groen Ik heb geen haast, ga niet opzij doe net als ik en neem je tijd geniet ervan met volle teugen want de lente is nu echt een feit.…