Alle inzendingen over handen OR fluisteren OR de wind

In twee paar donkere kijkers lag verlangen lichaamstaal sprak boekdelen maar de fluistering van de wind liet haar weten de tijd is nog niet rijp met een warme glimlach in beloftevol zwijgen liet ze hem gaan wellicht ooit wellicht nooit vertelden haar handen…

misleid door de razende wind die fluistert in mijn oor dat ik alles écht alles verkeerd doe dat duivels goed zijn en engeltjes slecht zijn ik geloof het niet… gevangen in de handen van de koude en razende wind die van alle richtingen vandaan komen… ingesloten in mijn gedachten lijken vuurrode ogen mij aan te kijken… alleen…

Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon. Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.…

Voor het open raam voelt ze de wind in kleine gedachten, die als bladeren fluisteren in de ochtendzon. De bladeren spelen en dansen en schrijven haar handtekening in tranen met woorden............... Liefde voor altijd.…

Nachtstille ruimte in de wind een fluistering waar ons kindje droomt…

met in haar ogen en op haar lippen het geluid van de stilte gedragen door het fluisteren van de wind…

Als ik bij je ben, hoor ik de wind met de bladeren spelen. Het lijkt alsof de bomen fluisteren. Ik probeer mee te fluisteren. Het is in een taal die ik niet begrijp. Alleen de zielen, s’nachts bij maanlicht. In afwezigheid van hun geliefden. Fluisteren zij, over het leven, dat zij ooit hebben geleefd. © avriends - 2007…

haar handen boetseren zijn gelaat hij is haar droom zijn ogen zijn groen als van de poema de scherpe blik er in van de havik zijn lichaam van de krijger zwarte schaduw is zijn naam ze lieft hem geeft hem de vleugels van de adelaar en hij neemt haar mee in zijn vlucht zij worden gedragen door de wind als in zijn fluister zwevend…

haat niet past bij de dochter van de wind…

hoor de wind jouw woorden fluisteren…

De wind door mijn kop vlagen doen het knallen de blauwe lucht geeft lucht De zon lacht en schijnt over mijn gezicht zij straalt mijn naam De letters bewegen ritmisch en geven mijn hart een lopende hand De glans bereikt heel langzaam mijn mond en fluisterend zeg ik de woorden “ik houd van mij” Tranen retour afzender met een glimlach…

Het zijn niet alleen dromen die het gebrokene helen in je gedachten gestrand: vlucht weg uit die nevels en reik me je hand Er is een binnenkomen in dit teder strelen een fluisterende wind: je bent weer thuis herinner een spelend kind Er is nog aarde in dit zwijgend dal dus luister nog even binnen is het warm hier huist nog leven…

in de gouden glans van regendruppels weet het fluisteren van de wind elk verhaal van “leven”…

(haiku) Fluisterend geluid Blazende wind door bomen Zacht wervelend blad…

(tanka) bomen hebben veel verhalen te vertellen door te luisteren naar het ruisen van de wind hoor ze toch eens fluisteren…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

ik fluister de wind het ochtendgloren huil de regen bij invallende nacht voel hartsverlangen in mijn zoektocht naar dromen ademloos de eenzaamheid verdwaal steeds weer waar de fluistering daagt mij zachtjes vragend wat vandaag vermag…

doosje in en zachtjes fluister je in mijn oor wil je met mij trouwen…

De wind is koud en winterdagen dwarrelen, fluisteren als droge bladeren.…

Vraagt de dromer- hij die leeft in het eens, het ooit, het heel misschien De wind maakt hem zacht fluisterend wakker.…

"alles is liefde" je omspant de heuvels en de grot met zacht blauw als van satijn dartel dansen benen dragen voeten zand tussen de tenen heldere ogen stralen liefde warme handen vingers spelen lippen strelen voelen elk zuchtje van de wind als een tedere fluister luister, luister luister…

Luister naar het fluisteren van de wind, gedrapeerd liggen bloemen in een kleurig lint. Steek mijn hand op voor een laatste groet, denk aan vroeger, denk aan morgen, put hieruit……nieuwe moed.…

Hoe fluister ik stilte in lang vervlogen tijden, waar letters waarheid lazen in geschreven zinnen hoe fluister ik liefde in tedere gedachten waar opengevouwen handen mij niet meer kunnen bereiken hoe fluister ik dagen vooruit naar jouw armen, als nachten zwart en eenzaam zullen zijn hoe fluister ik een toekomst zonder schreeuw…

Als je eenzaam bent, vannacht fluister dan zachtjes door ‘t stil Je hoort mij dan wellicht zacht zeggen dat ik je weer terug wil Als je je eenzaam voelt o schat fluister dan zachtjes uit ’t raam Tegen ‘t stil en fluister dan dat je verdrietig bent plus eenzaam Als ‘t eenzaam voelt, mijn lief fluister dan stil tegen de wind Dat je spijt…

emoties geef mij je handen, voel mijn liefde, geef het recept de compositie van deze slopende ziekte fluister mij voel mijn genezende wil samen zoekend naar een compositie met helende noten…

In de stilte van de nacht wordt mijn slaap verstoord door fluisteringen van lichaam en geest in verbondenheid heel zacht Dan val ik toch weer in een diepe slaap tot aan het ochtendlicht geen besef van tijd Totdat ik liefdevol door de stralen van de zon wordt wakker gekust en dringt het langzaam tot me door dat ik voor jouw zachte fluisteringen…

De grote stilte weet van de fluisteringen: ik hou van jullie. Zalig die zijn die ze zijn in huis, in tuin en keuken.…

Loom loop ik Door de late Avondzon aan Het einde van Wat een dag Is geweest, Een dag in mijn Leven waar ik Moe maar voldaan Op terugkijk - Boven mij het Ruisen van Blaad'ren die Zachtjes zwijgend Mijn waarheid Fluist'ren van Eeuwige geborgenheid…

samengaande zonnestralen schijnen als een laatste overblijfsel in mijn toegeknepen ogen en rijgt zich dan in mijn hart de dag sluimert in als de zoveelste dag en nachtvleugels settelen zich in de sluier van het sprankelende gebroken wit van de maan ze neemt de dagelijkse zorgen weg in een brede hemelse lach en in een fluistering een…