Alle inzendingen over handjes

ze vliegen in het rond je wilt ze pakken en graait ernaar en stopt ze in je mond Je knijpt ze tot een vuist je kraait vrolijk en bent opgewekt ik geniet, en zie hoe jij zojuist je handjes hebt ontdekt…

Ik zou zo graag je handjes nog eens pakken en je blonde haartjes willen strelen. Je brabbeltaaltje nog eens horen nog één keer heerlijk met je spelen. Je was zo'n heel lief knulletje en je week nooit van mijn zij. Je was met alles veel te vroeg en leefde altijd vrij en blij.…

Handjes thuishouden Moeilijk is het niet Je denkt er niet over na Maar je doet veel verdriet Handjes thuishouden Ik zei misschien geen "nee" Maar ben ik daarom schuldig Ik was er niet akkoord mee Weet je nog wie ik ben Weet je nog hoe ik heette Ik weet één ding Ik zal je nooit vergeten…

hoe schoon de handjes in het wit de eerste sneeuw dwarrelt stapkes zijn zichtbaar heen en terug en we lachen, we rennen om de witte bollen blauw breekt door grijs glinsterend zijn oogskes ineens is alles grootser donkere dingen zijn bedekt efkes dan smelt alles weer ineen…

het middenschip brak uit in luid applaus binnenin een glimlach bloeide lof om vrouwenstemmen die hun tongen zachter maakten want we raakten niet alleen onszelf ik zag ontroering in een oog uit een mond zong de beleving van een warmgezongen lied een wit-met-roze groet vertelde liefde zij vergat de zomer niet en alle mensen zweefden…

scheef weggezakt voor de pc verdwijnt de echte wereld neemt me mee we gaan weer koppie onder in de virtuele zee zien maskers die gezichten zijn touwtjes die ze trekken handjes van hout een enkeling van porselein het lichaam kan verrekken ze spelen het spel van doden en vermisten mensen koud als ijs die liefde en de goot verwensen…

Kleine handjes grijpen krampachtig Naar het rood bevlekte gras Zoeken houvast tussen de stenen Slaan in doodsangst van zich af Kleine handjes, gebald tot vuisten Ogen dicht om niets te zien Mondje heel stijf dichtgeknepen Als ze stil is, heel misschien… Kleine handjes, rapen voorzichtig De resten van een rok bijeen Mond nog steeds stijf…

Wensen geboren in zacht strelende handjes hartjes gaan stralen…

handjes achter glas ogen zoeken meer contact dichtbij op afstand…

Heel even weg jouw handjes om mij heen nu bij de begraafplaats helemaal alleen..........…

Z'n handjes grepen; kom maar hier. En voordat ik het wist, had hij alles uit m'n hand gegrist. Geen vieze handjes,geen vieze snoet, maar vol goede moed, had hij welgeteld. Al dat chocoladegeld, niet in z'n mondje gepropt, maar alles in zijn spaarpot gestopt.…

liefde is kwetsbaar als een vogeltje dat koesterende handjes niet overleeft ik hield te veel van je en bleef achter met een dode mus…

dit dwergkonijntje laat zich bibberend bekijken ...waar zijn je handjes dan? volk stuift op platte gympen uiteen zo'n hoofd is een hard ding -weg uit deze dimensie!…

Met haar handjes het poesje omklemd werd wel zijn adem sterk afgeremd hij kreeg het benauwd ze was te hardhandig het deed zelfs pijn hij werd opstandig. Hij krabde haar handjes beet met zijn tandjes ze gilde en hij viel op de grond ze keek naar haar handjes ze was gewond!…

het kind kijkt beteuterd naar zijn wapperende handjes zwaaien, had oma gezegd pappa en mamma verdienen een vakantie…

Knalrode lipjes die amper een woord uitbrengen kleine handjes vingers zo klein geen woorden voor alleen kijken en lachen…

Terwijl je neusje lachkriebelt grijpen je handjes de wereld beet Je bijt de randjes van de dag en blaast mijn twijfels weg…

voor velen, wetend dat jij mij troost biedt met jouw handjes in de mijne…

Knokige vingers worden mollige handjes, Ingevallen wangen blozen als appeltjes plukrijp, ze zweeft als een veer gedragen door de wind, voor altijd kind…

Zeven tandjes, Kleffe handjes. Gesabbel, Gebrabbel. Wiebelend teentje, Sabbelend speentje, Leeftijd nog nul, Oma's kleine knul.…

oogjes zien het levenslicht handjes pakken moeders lichaam een glimlachje tekent het geluk liefde gloeit tussen moeder en pasgeboren kind…

Je handjes zwart, van papa helpen, in de bloementuin. Je oogjes staan zo vragend. Je hoofdje naar mij opgeheven: 'Mama, ben ik lief?' Je handjes wroeten in het zand, jij, papa's kleine hulp. Je kijkt omhoog, nee, niemand ziet het. De roos is nu van jou. Langzaam loop ik door het mulle zand.…

Twee kleine voetjes en twee kleine handjes klein hoopje mens nog zonder tandjes Samen acht kleine voetjes en acht kleine handjes één nog een baby en drie bijdehandjes. Vier kleine kindertjes kleinkindjes van mij drie kleine jongetjes en één meisje er bij.…

Verwarrende schreden Vertederend verwoordt Stamelend zonder reden Voor het eerst gehoord Zoekt hij naar woorden Treft mij een diep verdriet Nerveus friemelende handjes Praten wil en kan ik niet…

Kleine handjes Kleine voetjes Langzaam naar het licht Kleine armpjes Kleine beentjes Langzaam naar het licht Kleine baby Klein gezicht Je bent geboren…

Dat wisten baby’tjes al bij het zogen, De borst wordt met twee handjes beetgepakt. Toch trek ik hier nu even aan de bel: Van huidcontacten krijg ik kippenvel.…

voorzichtig tasten handjes in de rondte kleine vingers die naar alle dingen graaien kruipen lachen rollen stiekem lachen met een duimpje op en in de kamer is de wereld een draaimolen van avontuur…

teder het mensje in jouw armen knuffeldicht geborgen samensmelting goud om rozenrood nieuwgeboren morgen broderiekantjes vragende handjes ontwakende glans brabbelbabbels zoeteliefjeszingend wiegend een slaapjesdans…

Het jeugdig volk kneep angstig in de handjes De begeleiders gingen keihard staken De leerling vreest zo achterop te raken want zonder onbevoegde surveillantjes komt deze slechts, zo wordt verondersteld tot het niveau van haar Van Bijsterveldt…

Ik keek in twee onschuldige kinderoogjes en zag twee bruin besmeurde handjes hij had stiekem van de chocola gesnoept ik zag het aan zijn niet meer witte tandjes toen ik vroeg of hij stiekem had gesnoept zei hij : ikke ?????…