Netgedichten

netgedicht (nr. 43.933):

handjes samen

het middenschip brak uit in luid applaus

binnenin een glimlach bloeide lof
om vrouwenstemmen die hun tongen zachter maakten
want we raakten niet alleen
onszelf

ik zag ontroering in een oog
uit een mond zong de beleving van
een warmgezongen lied

een wit-met-roze groet vertelde liefde
zij vergat de zomer niet

en alle mensen zweefden
even boven de verheven grens waardoor
je slechts geniet