12477 resultaten.
Haren
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 653 Een harige dame in Laren
Ging met haar vriendinnen laatst varen
Men sloeg overboord
Niets is meer gehoord
Van deze mevrouw en de haren…
Door je haren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 157 jij wilde
als kind
altijd de wind
door je haren voelen
krullen dansend
langs je voorhoofd
in opperste verwarring
met de ogen dicht
dan in de
stilte eerst met
je vingers voelen
of alles er nog is
met licht zo
kammen dat
kleuren weer in
zon kunnen vlammen
dan pas kijken
en spiegelen in
de winkelruit hoe
zie ik er nu weer…
Haren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 529 Zie in het grijze Haren het bewijs:
Wie daar nog haren heeft, heeft ze nu grijs.…
Haren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 Het nieuws van de rellen in Haren is de hele wereld rondgegaan.
----------------------------------------
Geregeld trof hij een verbaasd gezicht,
Omstandig moest hij menigeen verklaren
De ligging van zijn fraaie woonplaats Haren,
Maar iedereen weet nu waar Haren ligt.…
HAREN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 181 leve het facebookfeest!
brandstichting plundering
drankmisbruik relletjes
zetten de toon!
prof van den Brink mist vast
moraliteitsbesef:
“speels” waren jongeren
o zo gewoon –
© Inge Boulonois…
Haren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 50 In Haren ging verschrikkelijk veel mis
Toen vorig jaar dat feestje werd gegeven,
Maar mensen willen graag in Haren leven
Omdat het er fantastisch wonen is.
Natuurlijk is dat óók een feestje waard,
Maar Haren staat al stevig op de kaart……
het is de hare
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 hoe haar landschap kleurt
in een valwind waar schaduwen
worden weggehoond en wolken
geletterd de toekomst herschrijven
in de muze die alle facetten
van mijn reuze raderen kent en
kloksgewijs mijn wijzers richt
wanneer ze als gebogen fruit
de appelhof die mijn gaard
bevlekt ontdoet van valse
overtuigingen met een gloed
van een getuigde…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 439 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
Kou
netgedicht
2.0 met 97 stemmen 9.164 Als de regen langs mijn haren druipt
En de wind mij in mijn jas verjaagt
Als mij langzaam het gevoel bekruipt
Dat de kou mij persoonlijk heeft uitgedaagd
Als mijn haren druipen in mijn nek
En ik huiverend mijn jas ophang
Bedenk ik tevreden, en dat is gek
Dat ik steeds vaker naar dit weer verlang…
Iets nieuws
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 915 Met de wind in haar haren,
steeds verder van huis
Loopt zij weg voor haar problemen
Op weg naar iets nieuws
Waar ze zich aan vast kan houden
En alles kan vergeten...…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.650 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.700 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.651 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.459 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.733 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.078 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.394 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.102 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
zonder titel
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 736 wat vindt de wind van mijn tegenzin?
briest hij me tegemoet of
stormt hij me tegen de haren in?
hij zegt: kop op, jongen
sterk je spieren en
maak van je ziel een zeil…
zeg maar samen
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.029 Verder niets te zeggen
Behalve dan,
dat de wind zomaar je wilde haren door mijn gezicht blies…
Liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 327 Waar de taal
van het hart
in woord en beeld
gesproken wordt
daar vind ik jou
met intense bewondering
fluistert de wind
jouw haren in de krul…
Wolkte jou dichterbij
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 346 zag de hand
van de wind
in je haren
het zand aan
je voeten de zee
herfstig grijs
maar je ademde
mijn geuren de zon
wolkte jou dichterbij…
Windrichting
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 726 Ja en dan is daar
die weg, het loopt
over in oud, jong
en lach, net op het
moment dat ik lijntjes
in jouw gezicht tel,
zucht de wind door
wilde grijze haren,
fluistert zacht dag
tegen de nacht en
rijdt met de wind mee
naar het noorden…