6165 resultaten.
De pop
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.193 Gelijk een spelend kind, in zoete waan,
Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt,
Van 't zielloos mondje menig kusje plukt
En meent haar kindjes hart te voelen slaan,
Het vlassen haar met bloem en lintje smukt,
De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan,
De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt,
Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Rijp
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 11.621 Mijn zomer klinkt als
rood rijp fruit
de kleur van deze
liefde klinkt luid
jouw vingers
op mijn huid
jouw hand
op mijn plekje
kijk, zeg je
ik ontdek je.…
Rijp
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 voor het eerst weer op het gras
de eerste rijp van koude adem
drie planten met witte bloemen
lijken verwijtend buiten te staan
vier merels met gebolde veren
trippelen zoekend naar een pier
nóg hangen laatste vlierbessen
nóg zoemen trage muggen…
Rijpen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 111 Ik weiger te dansen naar hun pijpen,
keer me om met het gezicht naar
de zon, en af van hun grillen, ik zal
een oogje dicht moeten knijpen, om
daarachter het vuurtje te laten rijpen.…
Rijp voor...?
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 320 Het sluipt nabij, ik leef
maar door, wacht af wat
komt, wat nader kruipt
grijpt naar de keel, waarmee
de klop verstomd, de dood
in eindigheid vermorst, komt
na het dagelijks brood, groeit
liefde aan tot aangename korst,
bloesemkuur in late jeugd, waar
in wolken adem van de vreugd
de aangeboren rijp ontdooit
in het vuur van ouderdom…
Rijp
gedicht
2.0 met 19 stemmen 6.547 Ik had die winterdag, twee jaar tevoren,
het bos bezocht. Tegen het strakke blauw,
scherp zichtbaar, was van waterdam en dauw
een groots, stram woud van beelden ingevroren.
Verstijfde arenden, met kop en klauw,
gedrochten, vlerken, hertshoorn, duivelsoren.
Toen, bij een berk, als uit zijn stam geboren
en daaraan vastgegroeid, iets zwarts. Een…
Rijpen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 204 we hebben het warme zomerse rijpen
en plukken nagenoeg achter ons gelaten
we mochten de zon in druiven vastgrijpen
opdat zij in hout en met veel geduld
al gistend tot een nobele drank kan geraken
en op een zeker moment het glas
naar eigen geaardheid toont en vult
zo laten de bomen hun blaren gaan
nadat de stam iets is uitgedijd
een ring…
Rijp
poëzie
4.0 met 2 stemmen 791 Nu glinstert alles van de witte rijp.
De dunne berkentakjes zijn bedekt
Met wollig dons, dat wonderbaarlijk blinkt.
Het groene koolblad, dat zoo sierlijk krult
Aan lange stengel, vonkt van diamant.
In schaduw van de doornenheg hangt, laag
Er tegen aan, in 't windje wuivend, rag,
Dat door ijspluimpjes dik omsponnen werd.…
Rijp
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 61 Rijp over de velden
Boomstronken en takken
Handen in de zakken
Gaat voorheen beknelde
Onbekende wegen
Kruist verbeelde degens
Tot Holle haar bed schudt
Hoe ongerept kun je zijn
Al je voet nog boven
Onaangeraakt terrein zweeft
Kort voor het zwartijs scheurt…
RIJP
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 wat gaat komen
over het gewilde plaatje
waarvan velen dromen
het land gehuld
in zuiver wit en zilver
zie het niet als een vergrijp
dit gehuld zijn in dun engelenhaar
ben slechts de voorbode
van wat gaat komen
van dat wat verscholen ligt
al lang verwacht en klaar
de winter de kerst met hun dromen
ik ben die soms zo wonderschone rijp…
Bloemen plukken
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 68 Als ik bloemen plukken mag
pluk ik ze midden uit het rijpe graan
hun blauw verwoordt de hemel
het wit een stille traan
waar sterren bloeien in de nacht
en rond de maan waar zonlicht lacht
pluk ik een wilde edelweiss
daartussen laat ik de klaproos stoeien
in een jodelblij bestaan
zal ik de mooiste bloemen plukken
want liefde mag uit vreugde…
DE LEZENDE
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.156 Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen.
Zij laat zich leiden naar het dromenland,
schier ademloos, met vonklend oog en wangen,
waarop de blos der rode rozen brandt.
O zomerzon! o gloed der minnezangen!
Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand.
Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen,
haar rode lippen op de rode band.…
De weg in 't woud
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.881 Indien gij weet wat leven is en lijden,
en welk een zee van weedom in een traan ligt,
laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!
Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
O laat geen lach die stille plek ontwijden,
geen ruwe spot…
Janna
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 zodra zonnen de hemel aanraken
van diep blauw dat nooit ophoudt
bloemen in de vrucht ontwaken
zich hullen in weelderig maïsgoud
de rijp van verse weiden smelt
zodat druppels als parels blinken
zodra lessend water tintelend opwelt,
dan kan er maar één naam klinken…
Kleurverloop
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 447 schakeringen wringen
elke volgende lente
tot in het transcendente
dringen ze verder door
en telkens dommelt ergens
een verholen bloem in knop
droomt alweer een meisje
haar allermooiste doek
ze wil nieuwe kleuren
grijpen in het ijle
en met felle vegen vatten
tot nogmaals vruchten licht
naar donker rijpen…
Onvoorwaardelijke liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 liefde
tot schoonheid kan rijpen…
Een bloemetje
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 900 Denkend, dit komt van een buur,
zegt die, nee hoor veels te duur
en ik denk verder wie oh wie,
schenkt me bloemen op deze
( eerst) nare dag?
Een berichtje naar een andere buur,
brengt de oplossing wanneer ik app,
heb jij die bloemen bij me neergezet?…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 661 Oktober strooit, bij wind en vlagen,
De gele blaadren langs de grond;
Reeds koud en huivrig zijn de dagen,
En vliegt gij, Zwaluw! hier nog rond?
o Vlucht, geliefde! vlucht dees streken,
Door al uw zustren reeds ontweken;
Zet u in betere oorden neer,
De lente is hier al lang verdwenen,
De lieve zomer ook is henen,
Hier zijn geen schone dagen…
Gepikte kleuren
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 103 En liet haar gaan, met haar gepikte bloemen
die agent, kan zich op karakter laten beroemen!…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 146 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
Sneeuwklokjes en meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 De mensen ogen blij, blijer dan met de kou
gelukkiger met nu, de zon
stappen we allemaal de paden op- de lanen in
op gepaste afstand dat wel
langs de velden met:
De tere mooie bloemen!…
Vogelveertje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Bladgoud op het ochtendsplijten,
het voorschrift van de schepping
wappert als ‘n verscheurd kasboek
haveloos in de schrikdraad.
Bomen stil als marmerbeelden
trekken theatraal de wangen strak,
aan hun enkels gevallen seizoenspruiken
en boomvruchten als oudejassenknopen.…
Bevroren rood
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 372 neem mijn winterrozen
bevroren rood met
druppels koude dauw
ik heb ze voor jou
uitgekozen omdat de
herfst niet rijpen wou
haalde me open
aan de dorens in het
plukken van jouw bloem
mijn bloed vloeide
in het warm herkennen
van de kleur van toen
ik hoop dat zij
zal bloeien in het
ontdooien van haar pracht
de vorst zal overgroeien…
Tot vrucht gekomen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 uit samenvloeien
mocht ik groeien
bloeien tot volwassenheid
maar nog
was ik niet rijp voor
het boeket des levens
pas toen jouw bloem
frivool bleef wuiven
mocht ik haar bestuiven
tot vrucht gekomen
wisselden de dromen
verwelkte de kleur
wij konden nirwana bereiken
waar ons jong leven al vaste voet
aan wal probeert te krijgen…
we gaan nu herfsten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 316 mag ik je
nu eindelijk
mijn bloem gaan geven
je kent de kleur
en geur het komend
groen uit vroeger leven
neem maar mijn lente
in een nieuw begin
en groei naar voorjaarsbloei
samen wiegen in de
warme zomerzon, er komt
geen winter meer die is al om
we gaan nu herfsten
ons volgend leven zal de rijpe
vrucht weer vreugdevol…
Kom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Sta daar niet te kwijnen
zo eenzaam in je vaas
laat je kleurige bloemen
liever heerlijk bloeien
in mijn geurige wilde tuin
Vlinder om je heen
geniet zolang we bloeien
kom in je tuin
en proef je
de zomer is zo kort
Pluk het rijpe fruit
met zachte vingers
en lik het zoete sap
kom in mijn tuin
en voel me
de winter is zo lang…
in rijpen en begrijpen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 476 ik kan
geen blaadjes breken
van de bloem die
voor ons samen bloeide
zij kleurt het uur
waarin we groeien
geurt een koele wind in
ons lachend samen stoeien
lente bracht haar knop
in zomers openen
vergaten we de dagen
en het tikken van de klok
liefde geeft de oogst niet op
die deze herfst heeft te geven
in rijpen en begrijpen…