6624 resultaten.
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
Wiegend in de oktoberwind
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 280 De wind heeft warme gedachten
in je haren gesponnen
En hangt een nevel
aan rood gebladerte
Vallend van tak tot tak
op de aarde,
in het nat
van een bloeiend najaar
De eerste grijze haar als
een teken
van de tand des tijds
Geronnen in
smalle wateren,
van fluisterend tot
tierend
We vieren de herfst
met wervelende melancholie…
De milde herfst
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 170 Ik weet het niet, er is zoveel
wat ik niet weet, zoveel melancholie ook die de dagen kleurt.
Maar laat de herfst maar mild zijn, zonnig even ook.…
Herfst in de Campo
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 785 Kleurige bomen sprankelen
als een vuurwerk
op het doek van de avondschemering,
uit velden glijdt
gedragen door nevelslierten
de geur van een oude zomer.
Een eenzame schimmel draait
het hoofd naar de hacienda
waar in stallen een jongen
de snaren van zijn gitaar beroert.…
green velvet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 84 de tedere glans
van 't intens groen fluweel
maakt herfst aanvaardbaar…
de blaadjes vallen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 de blaadjes vallen
en ik blijf maar opgewekt
niet normaal toch?…
nu is het herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 161 neergeslagen
in de regenbuien van de toekomst
zoveel regen hadden we nog niet gehad
sinds 1947 en zeker weten komt er nog meer
nog meer melancholie nog meer
murmeling van onze stemmen in de regen…
melancholie in herfsttooi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 112 melancholie is de
zachte treurnis
om het gemis
dat nog zal komen
ginds in een zweem
van mist hangt het
al pijnlijk in de bomen…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 98 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
reiziger door de seizoenen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 734 ons juist
kopje onder laat gaan
in een poel van melancholie
op het tableau van mijn gemoed
zijn de seizoenen nooit eender...…
De kracht van melancholie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 115 Zowaar verloren
de herfst staat op en groet mij
melancholie vloeit
Hoe herfst eindelijk is tevoorschijn gekomen dragend
in allerlei vormen, geuren en kleuren maar ook de herinneringen die
mij vervullen met een bezorgdheid, rusteloosheid en overweldigende droefheid
Uitdagend maar toch wel onzeker daar het geheel onverwachts op mijn pad is…
Oktober
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 Nu is weer een ander duren
in de plooien van een tijd
met vroege schemeruren
en dakloze bomen
in hun houterige pose
ben ik weer gevangen
in een vreemd verdriet
om dat achterlaten
van wie of wat ooit kwam of ging
in vreemde traagheid
sluit ik ramen en deuren
de avond kijkt me aan
met koolzwarte ogen
ik moet met het donker
de herfst weer…
Legioen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Langzaamaan zie je meer tak,
donker afstekend tegen de lucht
De geur die de herfst ons brengt
is er eentje van: geluk!
Immers, de winter komt eraan,
maar voor ‘t zover is
moeten alle blaadjes vallen gaan,
en da’s om de drommel niet mis!…
De wind en, ja de wind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 160 Wat ga je tekeer, ‘t is herfst
de wind heeft een oerkracht zo lijkt
‘t is herfst, een openbaring
op naar de winter en de verwarming!…
Herfstgevoel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 163 Deur wagenwijd open
Herfstzonnetje schijnt
Mijn kat is naar buiten gelopen
Alles buiten heeft een andere teint
Ik aai haar met mijn voet,
En zie de bladeren zweven
De zonnestralen doen ons goed
Al is het maar voor even
Nu nog mijn tas koffie erbij
Schommelen in mijn stoel
Ik voel me eventjes vrij,
vrij van al het gewoel…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Zal ik nog één keer schrijven over de dag
die bijna voorbij is?
Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen?
Over het blauw van de lucht en de wolken?
Zal ik nog één keer schrijven hoe
onze stemmen weerklonken?
Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Een herfstdag
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 581 De melancholie is
elke herfstdag
alom aanwezig.
Dat mystieke
is de hele dag
met je gevoel op weg.
Tot de zon
bloedend
onder gaat.
Dan komen de
mistflarden
over de verkleurde
blaadjes op de grond.
Zij zorgen voor
een beeld
die niet van
mijn netvlies verdwijnt.
Herfst, te mooi
om voorbij te laten gaan.…
De derde eenzaamheid
gedicht
2.0 met 47 stemmen 9.365 Boven mij rusten de anderen, de avonden
Die zich met afgetrapte schoenen in mijn ziel
Planten en modder doen opspatten uit de voren
Van mijn melancholie.…
Herfst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 211 Je zei toch herfst?
Ach ja, de mooie kleuren,
het roestbruin en het geel,
het donkerrood der eikenblaren,
de wind, de mist, de plotse regenvlagen,
de specifieke geuren van november,
de innigheid der avonden.
Je zegt het wel,
maar sta me toch,
verdomme toch,
wat raakt het mij.…
Melancholie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 505 De avond ademt zwoelte tot dampen
krekels smeken een melodisch gebed
dat gevat in ‘n aromatisch bouquet
verglijdt om gittering te beklampen
maanstof sprankelt mystiek in het meer
dat – wiegend in loverbedding - gesust
in de omarming van leliën rust
en mijmering drijft in de atmosfeer
de maagdelijke nacht hult zich verlegen
in bloesems van…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.378 Eenzaam besloot mijn inner wezen
de leegte trotseerde mijn staren
en mijn ziel, kon niet meer genezen
van hen die ooit mij nader waren.
Woorden galmden tegen lege muren
zo kaal en grauw en koud en rauw
enkel nog de echo die blijft maar duren
verdwaasd bleef ik achter in mijn rouw.
Stap voor stap verloor ik de gewaden
van het leven…
Melancholie
gedicht
3.0 met 39 stemmen 18.833 Denk niet
dat ik vergat hoe 't hoorde: melancholie
kom naast me zitten, praat, laat je verstaan.
Hoe opgetogen steek ik nu de kaarsen aan.
-----------------------------------------
uit: 'Omtrent het getij', 1985.…
Melancholie
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 674 De oranjegele straatlantaarn fascineert mij
Hij schijnt drie kanten op een beetje vier
De straat glanst door asfalt onder regen
Ik kijk door de struiken en zie de romantiek
Daarvoor mijn tuin in duisternis wat wil je
Ik heb het lamplicht welwillend uitgedaan
Zodat het schijnsel mij in al zijn volheid
Met stralen rondom verlichtend kan beslaan…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 279 Koester
gloeiend goud
koren
huiver
zilver maanlicht
water
leef in laatste uurtjes
gedenk
die krans van margrietjes
zélf gevlochten
rond de tere kinderziel…
Melancholie
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 427 Melancholie... ze wordt groter.
Herinneringen sterker...soms!
Onzichtbaar heimwee glijdt, klimt
door mijn nachtelijk duister.
Tranen stromen als douwdruppels
naar ruimstes kil gevuld met bitterheid
tot in de kelders van mijn ziel!
Alsof tijd onbestaand is
dwaal ik in gedachten,
door de sterren-loze nacht.…
melancholie
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 308 het dorp waar ik kort na de oorlog geboren ben
is niet meer wat het ooit was, verloor van jaar
tot jaar zijn vertrouwde glans
oude huizen lijken nu droefgeestig gestemd
alsof zij moeizaam leunend tegen elkaar naar
lang vervlogen tijden te hunkeren staan
naar geluiden van rinkelende flessen op de kar
van de melkboer achter zijn stapvoets…
Melancholie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 224 Geef mij de stemmen
van die hier waren
de lach van hen
die nu niet zijn.
Gedachten waar wij
naar konden raden
of lezen in spiegel
van hun ogenschijn.
Zachte bries die wij voelen
als nog strelende adem
die ons bemoedigend troost
verzachtend leed en pijn.
Geef mij hun beeld
alsof ze naast ons staan
zodat ik kan vertellen
hoe graag…