187 resultaten.
Mijn Liefde voor de Herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Bladeren dansen
op nummer kleurrijk ballet
laatste pirouette
Hoe ontspannen en vrij het kleurrijke gebladerte
als herfstvlinders wervelt op de verstilde tonen van een wind
waarin een voor een woorden van verliefdheid en vreugde fluistert in ieders
oor zowaar geordend en verweven met elkaar in een zacht aanvoelend tapijt op lapje grond.…
samen wachten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 193 wanneer men
in de ribbelende velden
ons fronsende herkent
omdat het wijds zicht
geen enkele bloem
kan verzinnen
dan heeft het herfstige
het leven de diepte ingedreven
zullen wij koukleumend
samen wachten
tot het zich terug
naar boven zal trachten…
4 seizoenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 214 Vleesgeworden lentekriebel
springt en dartelt het lam
Een schattig schaapje nog
een half jaar tot de slacht
Een schaap bekijkt het
herfstig blatend
Haar zomer is voorbij
Haar winter komt eraan
Het is volgend jaar
weer te lammeren…
De verlaten akker
netgedicht
3.0 met 42 stemmen 1.128 als de dag
buigt naar de zon
en de aarde
de hemel kust
zoekt de schaduw
traag haar weg
over reeds
gerooid veld
dat verlangt
naar stilte,
een geborgen rust
en vormt de herfstige kilte
in de groeiende duisternis,
langzaam spreidend,
een deken van droefenis…
Goudgeel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 369 Goudgeel, de zonnige lach
Onder jouw vrolijke sproeten
Goudgeel ritselt het zacht
Onder mijn dansende voeten
Goudgeel, hoopvolle toekomst
Somberen was eens, ooit, toen
Goudomrand schittert
De warm herfstige dag
Beklonken door het zonlicht
In dit goudgele seizoen…
Ligt star in het wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 247 het vallend blad
is gehard onkreukbaar
door regen en vorst
wat in een
speelse lente begon
volwassen werd in zomerse zon
tot vrucht kwam
en rijpte in kleurrijke
herfstige dagen
ligt star in het wit
bevroren maar haar sporen
worden weldra geboren…
Voelde ´t op m´n klompen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 501 De populieren
zijn van gisteren
Vandaag zijn ze
geveld met
´n ongekend geweld
Gezaagd, geduwd
en getrokken
stam uit een stuk
Takken
te beginnen
uit ´n herfstige kruin
De populieren zijn
van gisteren geworden
hand in hand
stonden mens en machine
Wie is hier held?…
vluchtig
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 1.260 voel ik nu
een druppel zakken
over mijn
ongeschoren wang
een traan
die afscheid vertaalt
in vluchtige vochtigheid
van innerlijke treurgezang
ik kijk nog omhoog
alsof ik de waarheid
verwacht van boven;
het gevallen leed van een blad
met uitzicht op herfstig sterven
ik hou me van de dove…
Een herfstig hart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Een houten kleed
in gebaren slechts wat wijn
alles lijkt gebroken in een oud
herfstig hart
tegen het raam plakt een
stukje opgewaaide dood
het terras staart groen
het is mos, het zachte
van het geniep dat
me laat vallen
in de herinnering
van een vergeten zomer…
Als we Opa niet hadden
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 352 Herfstig bezoek komt stijlvol langsgedruppeld.
Maar daar komt Opa alweer aangehuppeld.
Hij lacht ondeugend, slaakt een harde gil.
Eerst dansen op de bank, dan glijden van
De leuning van de trap en dán, en dán..!…
ontgroening
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 227 in één herfstige nacht
vol onrust voor het hoofd
hebben heftige stormen
mij den kool gestoofd
alle groene bomen
bij avondlijke scheem'ring
vol nog in hunne pracht
alle blaad'ren ontnomen
het is weer kaal
op mijn plein…
Lichtende herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 Het herfstig licht
van druppels dauw besluierd
vernevelt
en verlicht
het zicht.
Dat zoete licht
van dotjes dons doorweven
koestert
en verzacht
het einde van de zomertijd.
Het warme gele licht
van gouden bladeren vervuld,
verstilt
en nodigt uit
tot peinzen over eindigheid.…
In herfstig rijpen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 460 mag ik je
een bloem geven
gewoon een bloem
waarin het groen
ook nog kan leven
ze bloeit nog
in mijn geuren
maar jij bepaalt
hoe zij jouw dagen
in gaat kleuren
we wachten
samen op het zaad
van zomers dromen
in herfstig rijpen
zal onze liefde blijken…
Herfstige ogen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 702 Een gouden regen dwarrelt neer
tussen de laatste stralen
van een kostbare dag.
De zon probeert nog de
aarde te verwarmen
met haar dalende kracht
De herfst breekt elk blad
aan rusteloze takken,
ontveld door een koortsig snakken.
Ik spreid mijn handen uit
naar roodbruine tinten,
dansend door wolkwitte labyrinten .
Dit seizoen brandt…
Dit herfstig landschap
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 418 Dit herfstig landschap en de wijde voren
die achterover vallen onder 't blinken van de ploeg,
ze maken heimwee wakker naar de dagen
dat ik je voor het eerst ontmoeten mocht.…
Herfstig gevoel
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 511 Kijkend naar ganzen op de vlucht
in de verbleekte blauwe lucht
terwijl ze na enige tijd
verdwijnen in de eeuwigheid
Rimpels volgend in het water
steeds verder op zoek naar later
naar hun einde aan de horizon
of terug naar waar alles begon…
Herfstige beukendreef
gedicht
4.0 met 11 stemmen 6.611 Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar
kalere kruinen achteloos door. En deze
vreemde droefheid: ook bij bomen hoort
ze blijkbaar bij de kleine dood want zo
kwistig wordt leven zelden rondgestrooid.
Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt
en knapt. Al die geduldig opgeblonken
minuskule houten kistjes met binnenin
rantsoen voor onderweg…
Je herfstige dromen
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 279 jij liet iedere herfst
jouw bladeren vallen
schoonde losse gedachten
in het nieuwe verwachten
maar dit jaar
braken de takjes
kwam er ruimte
in de verfijnde structuur
nog toon jij kracht
in de stormen van heden
maar wij merken al
hoe je geest heeft geleden
de knoppen zijn weg
in het kaal dat nu rest
alleen in je herfstige dromen…
In herfstig bloeien
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 238 Mocht je iemand zoeken
die geen genoegen neemt
met de oude horizon
de vragen reeds gesteld
tijdens een leven zonder geld
ik zal het zijn
nabij jouw nieuwe grenzen
ik zal het worden in jouw wensen
ietwat weemoedig in het veld
en in het duister van jouw dromen
waar demonen wachten op een kans
teken ik spontaan de groenste bomen
voor…
Herfstige overpeinzing
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 114 Het jaar
en zijn getijden
elk seizoen
weet mij te
verleiden
tot overpeinzing
en verrukking
die beurtelings
strijden
om de vreugde
in mijn ziel
dit volledig
te ondergáán
ónder gaan
in dat palet van kleuren
en geuren,
in die
seizoenen
van koude, lauwte,…
Na een herfstig voluitgaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 grijs kamt
winters hand
nog witte sporen op
een bijna vlakke zee
de noordooster
dempt de kruinen
temt in koude nevels
zijn gevreesd bestaan
dat uitgewoed is na
een herfstig voluitgaan
verlopen zijn de hoge
golven uit de verre oceaan
toch krabbelt zij aan kusten
de ondergrondse stromingen
zullen strand en land
nooit laten rusten…
herfstige regens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Soppende en sompende regen,
druilige driezelige regen,
mottige, mistige, muizenissende regen,
striemende en stromende regen,
vuig vlagende regen,
harde, hevig huilende regen,
koude en kleumende regen,
droevig doordringende regen:
allemaal zo vreselijk nat.…
Herfstig is mijn tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 231 Ik sta nog wel in zomertooi
maar herfstig is mijn tijd.
Mijn stam, eens rank en glad
is knoestig krom.
Het bos waarin ik groot geworden ben
dunt zich steeds verder uit,
mijn takken reiken nog omhoog
maar raken nauwelijks andere meer.
Wat schaduw geven doe ik nog
maar vruchten zoveel minder dan voorheen.…
een herfstige zonsopgang
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 157 oostelijke horizon in vuur en vlam
het nachtelijke donker verdwijnt…
een piepend stralend licht verschijnt
zonnetje lief verstuurt een telegram…
reeds vele vogels zingen hun mooiste lied
kom op mensen… uit de veren
want natuur en dier zullen het ons leren
vandaag is er geen plaatsje voor verdriet
dus open je ogen en tover een brede lach…
winterslaap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 156 zelfs al lijken de bomen
in herfstige tooi
zich te schromen
om hun naaktheid
diep van binnen
kennen ze rust
sust een geleidelijke groei
hun onzekerheid weg met dromen
die hen een lente tonen
waar ze in volle omvang
hun eerdere gratie
terug zullen verwoorden…
Onstuimige geesten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 Novembermaand al stervend
in bijzonder avondlicht
ontlokt een herfstig diepe toon
nu 't winterse zich neervlijt
in duister en in kou.
Onstuimige geesten
jagen mijn gedachten
vluchtig door 't heelal
als rijkelijk gekleurde bladeren.
Nieuw leven ontstaat
weerspiegeling in evenwicht.…
Herfst in zomer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 164 Het Ankeveense pad
is herfstig, stil en nat.
Ik ga langs zwarte plassen.
De wolken zijn gewassen
en stevig uitgewrongen.
Een lied vult nu mijn longen.
De vogels gaan mij voor.
Neuriënd loop ik door.
(Fiets-variant van dit gedichtje:
regel 3: Ik fiets ...
regel 8: ... rijd ik door.)…
Peer
gedicht
3.0 met 39 stemmen 19.352 De rozen zijn uitgebloeid, het is geen zomer meer
Ik ben alleen en heb een peer
De avond valt ook steeds vroeger, wat ik ook probeer
Ik schil de peer en snij de peer
In weemoedige, herfstige sfeer
Peuzel ik mijn stukje peer
De koude sluipt nader en de regen druizelt neer
Ik ben alleen en zonder peer
----------------------------------…
Schelpen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.414 Ik kreeg
Uit zijn kinderhand
Zilt ruikende schelpen
Kostbare schatten
Uitgestrooid over
Mijn levenspad
Gulle giften
Zodat ik zal weten
Geleefd te hebben
Met de kracht van
herfstige stormwind
Met helder spetterend
golvend waterblauw
Met gouden zonlicht
Diamanten regendruppels
Ik kreeg
Uit zijn kinderhand
Het vermogen om zelf
Weer kind…
Herfst in de stad
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 504 Boom in de stad
Verschiet van kleur
Het herfstig blad
Ligt voor de deur
Daar waar jij bent
Daar wil ik zijn
Er piept een tram
Over het plein
De markt is leeg
Ik haast mij door
Een stille steeg
Nadat ik hier de weg verloor
De zon is uitgebleven
In de beslagen ruit
Zie ik jouw naam
Geschreven…