66 resultaten.
Herfst van haar leven
netgedicht
2.0 met 172 stemmen 44.696 dacht ik
aan haar terug
Haar overlijden
al vier jaargetijden
achter de rug
Herfstblad ligt
op
haar zonnewarme steen
Ik ben even
herfstwind
de baas
Helaas
gaat haar naam
weer schuil onder herfstblad
Door de aders heen
zie ik haar handpalm
ze zwaait.…
Jas van onverschilligheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 Het najaar nadert
Met forse schreden
Herfstwind die het
Overneemt van milde
Zomerbries - stormen
Zullen ongetwijfeld komen,
Ik trek mijn jas van
Onverschilligheid aan,
Doe de knopen dicht
Die niets meer van dit
Leven moeten hebben,
Slippen die meewarig
Het zielloze leven
Om zich heen bezien,
Ik zet de kraag hoog op
Die alle…
Aan wie seizoenen ook horen kan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 In mij zwelt de herfstwind aan
en fluit aardse kleuren,
door de krochten en kieren
van dit alles hier.
Zij weerkaatst schraal
van gleuven,
om golvend neer te gaan.
Het stormt in mij, maar vederzacht
resoneert het rood,
hoor je de kracht,
van noten, guur gestreden,
in de tragiek van
toon verslijten?…
Zal ik ooit?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 Zal ik ooit zo warm zijn
dat de herfstwind me niet meer
kan afkoelen tot zwijgzaamheid
omdat ik me geraakt voel?
Zal ik ooit zo wijs zijn
dat ik de dingen kan aanvaarden
ook als ze niet zijn
zoals ik zou willen?…
Dodenbloemen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 Ik ben
zoals de dodenbloemen
op jouw graf
ik zwijg wanneer er stilte heerst
waai mee met de melodie
van de herfstwind
als er ergernis is
laat ik mijn kleuren vallen
ik verlies mijn hart
mijn meeldraden
trillen in leegte
mijn kromme stengel
bedroefd zijn lengte
in bekentenissen
die zich verlaten
zoals de dodenbloemen
op jouw…
ze rijmt niet
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 548 Hoe ik ook probeer:
op haar rijmt precies niets
haar zinnen zijn niet te vangen
haar ogen dwalen van je af, haar
jasje in de herfstwind
waait de zomer tegemoet.
wat ik ook bedenk, hoezeer
ik zou willen dat haar fiets
rechtdoor ging en ze haar gangen
liet doorgronden, ze gaat haar
eigen weg en vindt
dat ik niet zeuren moet.…
overlevering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 220 de herfstwind haast zich
door de brede boulevard
trekt een wervelend spoor
in het verlaten afval
schuurt meedogenloos langs huid
en opengewaaide jas
knarsend, razend, oogverblindend
slaat hij een bres
in gedroomde zandkastelen
over de barre vlakte
hinkelt een opgejaagde plastic stoel
het kind snakt naar adem
zijn schreeuw bedolven…
Van heden naar verleden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.388 liefde steekt de weg over
het strooit gevoelens in onze herfstwind
het wiegt om een plek te geven
in ons sluierend verlangen
en het weeft woorden
in ons samen denken en voelen
en beschrijft tekens in ons houvast
het verlegt de koers van een schimmig verleden
naar een blijmoedig heden
niet meer ingeperkt maar ontwakend
in een…
Allerzielen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 827 Als de boom zijn bladeren verliest
en herfstwind waait doorheen de doodse kruin,
dan is dat niet het einde
want eens ontluikt opnieuw de lente
bruisend van nieuw leven.
Als dan de avond valt
en duisternis de hemel vult
dan is dat niet het einde
want morgen komt een andere dag
vol nieuwe mogelijkheden.…
Weemoed
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 181 zomer voorbij
droef stemmende herfstwind
een lange winter voor de deur
mijmerende avondwandeling
over schone larie
en duister zeer
vanavond geen maan
de schijn ligt ergens verscholen
in 't glimmende gras
ook als 't lichaam rust verdient
is het voor het hoofd
vaak moeilijk wennen
het is nacht en donker
ik denk niet dat hij het merkt…
DE BLAREN VALLEN
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.240 De blaren goud, de blaren geel,
De herfstwind doet ze vallen,
Zij zinken na wat wild gespeel,
Zij zinken, zinken, allen.…
VERLATEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 115 alles zal je ooit verlaten
het voorjaar dat plaats maakt
voor de welkome zomer
die weer verwaait door
de onverbiddelijke herfstwind
zoveel verlaat en komt ooit
en soms nooit weer terug
vaders moeders
zusters en broeders
gaan hun eigen weg
maar wat je er ook van vind
het verlaten uit het nest
van je laatste kind
bezorgt je ook weer…
Vier jaargetijden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 592 klokslag acht, dag in dag uit
schaduwen scheren langs elkaar
schuw als zwaluwen - hij smacht
herfstwind slaat haar ogen neer
waait hem pardoes opzij - even
kijkt ze op, laat hem zweven
glimlacht bij vrieskou - hij stamelt
wat hij haar almaar zeggen wil
ademwolkjes vervliegen samen
een regenpak sloft peinzend voort
de oude route, maar…
Alles op z’n plek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 Dromerig zie ik uit over groene landerijen
door ochtenddauw bezaaid met parelen
omzoomd door bos in blauwe nevel
overgoten met stralen zonnegoud
en als luchtkastelen zweven witte wolken
door azuren blauw diepe herfsthemel
frisse herfstwind waait over velden
zacht huilend om de zomer
maar in vochtig bos vullen de bladeren
dit seizoen nog…
HERFSTLIED
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 114 Midden de nacht
Wakker gemaakt
Door de herfstwind
kermend, kreunend
beukend tegen het raam
Gezwoegd had hij
Om de bomen
In hun naaktheid
Rillend van kou
Te laten staan
de regen deed mee
aan zijn verwoed spel
met loodzware tranen
liet zij de moede blaren
neerdwarrelen in het rond
ook ik voelde de pijn
van mijn geliefd seizoen…
Een nieuw begin
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.282 Het cirkelt rondjes om mijn hoofd
krijgt zelfs een gouden glans
door herfstwind is de torenhaan gedraaid.
Die heeft misschien uit eenzaamheid
een kip omhoog gelokt -om haar het hof te maken-
waarbij hij drie keer heeft gekraaid.…
Fall [in love]
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 bruine bladeren fluisteren tegen
mijn oude schoenen het verhaal
van verval vermengt met regen
terwijl ik langzaamaan verdwaal
in mijn gedachten snijdt met vlagen
de grijze herfstwind, streng en guur
de twijfel los, stil valt het jagen
op het geluk van korte duur
de omhelzing van mijn wanen
zo verstikkend en doorvoed
wist jij tot kalmte…
Wenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 116 noopt tot wenen
omdat alles eenvoudig weg tegenzit
een mensenziel op drift
en er zijn ook geen vrouwen
die beweren dat tranen oprecht zijn
zoals een rivier van emoties
alleen op weg naar de woordenzee
waar alle zinnen in melancholie verdrinken
omdat de dichter een fijngevoelig mens is
en zijn dorst probeert te lessen met passie
nu de herfstwind…
Gestript
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 Ingeleid door het seizoen
door de herfstwind gestript
staat het frame
achter het staketsel
fier tegen de dijk
Rijp vereent de krachten van
koning winter.…
Nachtwoud van het oeverland
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 127 Het licht van rust scheen
op gevallen herfstbladeren
alsof ik iets wilde zeggen
voordat je weg zou gaan
te lang had ik gezwegen
bij wijze van eerbied
nieuwe verlangens kwamen
naar het nachtwoud op het oeverland
in mijn verbeelding was het anders
in droeve herfstwind van toen
vreemde geluiden hoorbaar
kalme echo van de nacht
er werd…
Flarden van Vivaldi*
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 3.347 Flarden van Vivaldi in de herfstwind
doen mij goedheid in de mens ontdekken.
De zon die mij aan het Retiro bindt,
weet slinks het mooie weer op te rekken
en even de illusie op te wekken
dat de tijd echt stilstaat, mij niet verslindt.…
De zelfmoordenaar
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.731 Het helse dwaallicht aan de kim
splitst zich uiteindelijk in twee:
‘k ga met die lichten mee,
verdrink om nooit meer op te komen
en word tot stof en as
in ’t huilen van de herfstwind opgenomen.
De allerlaatste droom,
gehuld in wolken van vergetelheid,
daagt aan het einde van de nacht.…
Het lege nest
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 Herfstwind houdt huis in weerloos volle bomen
En neemt de kleuren van de zomer mee
Ons hart is veel te ver geopend
Nog eenmaal fietsen wij naar zee
De lage zon legt heimwee op de wegen
De kinderen zijn gelukkig groot
Ons leven is voorbij gevlogen
Een trein die voortraast naar de dood
Straks mogen we het glas gaan heffen
En toasten op een…
Het verbreken van onwetendheid
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 236 Vol ongeloof ritselend en dwarrelend
Jaagt de herfstwind de gevallenen voort
In het zachte mos lag zowaar ‘t end
Opeens was daar de hemelpoort
De zomerwind had speels aan ze getrokken
En nooit hadden ze vermoed
Dat ze spoedig zouden ontvallen
Om gedragen te worden in de stoet
De lentewind had mooie beloften gebracht
en ’n ruisend…
Vallend boomblad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 200 Nu de herfstwind de geheimen
van ritselend boombladeren
heeft ontfutseld
en ze neergedwarreld zijn
soms bijeen geveegd
door nijvere handen
maar veelal in bossen en parken
als beschuttend bladtapijt
voor moeder aarde neergevlijd
begint hun tweede leven
bedekken en verwarmen
ze alle geheimen
in de grond
waar kleine diertjes leven
waar…
Landweg
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Dan, een zuchtje herfstwind neemt het mee,
dwarrelt, draait en keert en vleit zich neer
op het tapijt dat vergane zomer toe zal dekken.…
van lentezonnen tot ijsbloemen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 als alles in de lente bloeit
de zomer binnenschuift en verschroeit
tot de herfstwind met tak en blad stoeit
en het winterijs ten laatste vervloeit
als de lentezon knoppen openbreekt
en later de zomerzon venijnig steekt
de herfstregen jou en mij doorweekt
tot de winter het lijf ruw verbleekt
als de lentebloesem openspringt
en een zomerbries…
Herfstfilosofie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 140 Gemaskeerd door dode bladeren en de waterdamp van paddenstoelen
draagt de herfstwind een geur van nostalgie met zich mee
Een onmiskenbaar zoet aroma met een bittere ondertoon
Terwijl krassende raven ritselen door het gebladerte
bewandel ik een slingerend pad door mijn ziel
Dauwdruppels transformeren spinnenwebben
in kastelen van flinterdun…
IJl rijzen blanke berken
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.005 En even rilt de herfstwind door de bomen
En, als een lentesneeuw van bloemen rein,
Vlindert het zilver op de waterzomen.
En 't heel tafreeltje is zó van stemming fijn
En wazig-helder als mijn najaarsdromen,
Vol bladerval en avondzonneschijn.…
Herfstgeluk
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 425 Jouw borst in mijn hand verbergt niet de hartenklop
’t is een van vol en krachtig pompende liefde
als je dichterkruipt tegen mijn lijf, warmtezoekend tegen
de herfstwind en regenvlaag aan het slaapkamerraam
Knusse knuffelheid zoekt lippen om nog intenser
in elkaar te zoeken naar hartstocht… langzaam verwordend
in haarwoelend en zwaarademende…