Alle inzendingen over herrie

Innerlijke stilte, die ook in herrie woont. Goed beschouwd zijn het wonderen. Zoals een hond die blij blaffen kan. Zoals vanzelfsprekende woorden mensen raken kunnen. Zoals druppels ritmisch druppelen uit een oude kraan.…

ruisen Van regen Niet het grijs Dat zijn deken Over de huizen legt En in stilte Mijn oren verdooft Niet het ontbreken Van vogelgeritsel Onder de pannen Ook niet de geur van stamppot Wat me weemoedig maakt: Het ontbreken Van uitbundig zonlicht Kinderstemmetjes Laat op straat Geuren van zonnebrand Geschroeid vlees Herrie…

De herfst een beetje crimineel overal een blad te veel verval grijpt om ons heen de esdoorn opulent in vreugde en verdriet een roodborstje dat geluidloos landt begrijpt die herrie niet van groen naar rood tot goudbrokaat dat stil vergaat er sluipen geruchten in mijn tuin van oudsher van her en der verhalen met een happy end lijk…

ik wil het stil ontbreken van lawaai is niet genoeg herrie irriteert me mateloos, begint ook veel te vroeg een paar uur rust is mij gegund na het sluiten van de kroeg ik houd het niet meer vol, decibellen draaien me al dol vlieg naar lagen die steeds moeilijker de tonen kunnen dragen vlucht naar een tekort aan lucht, hier…

sommigen hebben in hun bedroom een nachtdroom sommigen leven hun dagdag in een bad dream sommigen hun dag in een nachtmerrie hun dwaalschreeuw getikte herrie - hun darkroom babbelbox-idioom veilig achter scherm chattend keren zij hun kerm anoniem - wel heel ferm hun bestaan gaat ons allen aan: onbekend ongemind…

de buren klagen steen en been getverderrie rotzooi troep en herrie huishouden van jan steen groenten staan te rotten peuters doen het niet in potten de muizen lopen over wat wilt u zei de heer des huizes hoge kunst staat hier onbetwist nummer één wij zijn ingericht naar een echte Jan Steen…

Tjee wat een herrie gelach en gepraat Drukte alom terwijl ik meer van rust houd... Gekletter van speelgoed felle kleuren...en dan al die gezichten Zucht...'k sliep vandaag van vermoeidheid maar in een box... Toen mam mij kwam halen vroeg ik me af: ben jij het echt? En kom je voor mij? mmm...eindelijk heerlijk rustig slapen! Tess…

De lantaarns staan aan verder ben ik alleen in deze lege ruimte muziek vult de kamer niet helemaal, de balkondeur staat open herrie van buiten verjaagt de stilte zal ik het ooit kunnen?…

het nest was vol met leven en zo druk door herrie ben je naar de rand gevlucht in stilte gaf je je niet bloot je hechtte moeilijk miste warmte uit de moederschoot je woont nu in je dromen met de wereld in je hand het leven is je overkomen ervaring scherpt je verstand vliegt al zonder vleugels wortels ben je kwijt eens zul…

het nest was vol met leven en zo druk door herrie ben je naar de rand gevlucht in die stilte gaf je je niet bloot, je hechtte moeilijk, miste warmte uit de moederschoot je woont nu in je dromen met de wereld in je hand het leven is je overkomen ervaring scherpt je verstand je vliegt al zonder vleugels je wortels ben je kwijt…

Met boek en al op bank beland Vrolijkheid verwaait helaas Op bladzij drie en vier gestrand Buiten blowt weer bladerblaas Herrie nadert, ik krijg kriegels Om uit de ergernis te blijven Landt de kaft recht op zijn spiegels Valt ‘t besluit: ik ga weer schrijven Snel pak ik papier erbij Herrie klinkt nog uit mijn zicht Zomerblaadjes vallen…

Daar waar zwijgen herrie maakt snijdt glas de laatste tranen -zwarte onzekerheid maakt het hart zo bang- daar waar vluchten de noodstop is zijn woorden gevangen in een letterspel daar waar één bloem onkruid wieden verbiedt waar één meeuw leven tekent is de geest gevangen in een slecht gebouwd doolhof…

ach ik weet wel dat morgen komt en de herrie en ellende niet verstomt en tuurlijk slaap ik ook al is het niet lang weer een dag dezelfde pijn dezelfde gang en die dag die dag komt eraan heel snel dan gaat de gong voor de laatste keer de bel dan is het over en ga ik rusten voor altijd terwijl het leven mij met een rotgang voorbij rijdt…

trommelde gisteren de stilte aan flarden alles weerkaatste de herrie was niet om te harden ontspande het vel legde de stokken die zo wilden knokken in mijn eigen hel ooit zal ik branden in het vuur van gedachten en handen nee nooit was het spel heb aan het leven zoveel gemist pas later kon ik mijn warmte weer geven aan ogen en…

langzaam ben ik de stilte verloren bij het luisteren naar specifieke geluiden in het horen onderscheidend is de weg in het doolhof van herrie en chaos maar alleen toegankelijk voor geoefende oren uitgesplitst in geluid met menselijke component uit natuurlijke en mechanische bronnen van meerdere afkomst hun evenknie blijkt…

Hoe ík van alcohol-drinkers baal van hun herrie en brokken maken, hoor ze niet over uitlaatgassen maar jou wel af zitten kraken, zal er maar niet over beginnen want ik róók...ik ben a-sociaal.…

Water kabbelt zich uit beeld door haast en herrie overstemd om dan weer zingend te verschijnen alsof het nooit zijn loop verloor aorta van het paradijs dat als Breesaap moest verdwijnen het tempo geeft het afschot aan maar ook de plens die valt bij regen de wereld komt zichzelf daar tegen in stromen die de tijd verstaan de eerste…

De herrie is twee keer de geste. ----------------------------------- uit: Parmentier jrg. 10, nr 3, 2001.…

Had maar naar me geluisterd Hij kan het ook niet helpen hij heeft die waterijsjes nodig tegen de zweertjes in zijn mond Vergeet niet om batterijen te kopen en morgen moet je het doen zoals ik, vooral de badkamer en zet niets precies op zijn plaats dan is het duidelijk dat je schoongemaakt hebt Er zit al zoveel tegen al die herrie nat…

. -------------------- De gemeente Tilburg heeft een dwangsom opgelegd omdat de kerkklok van de Heilige Margarita Maria Kerk teveel herrie maakt. ('Lauden' en 'nonen' zijn resp. het morgen- en het middaggebed)…

Is er een vrijheid zonder herrie, in stilte, in kalmte, in rust, in vrede, in de koestering van lommerrijke schaduw. Is er de ruimte, gedeeld en ondeelbaar, gewoon om er te zijn, voor allen, als drinkbaar water, en omdat niemand zonder kan.…

Een schitterende zondag veranderde in een regelrechte nachtmerrie met een ongelofelijk kabaal en waanzinnige herrie, reed de truck het publiek in. Een aantal doden te betreuren, een aantal gewonden die vielen, de berijder van de truck zal niet snel van zijn netvlies de ravage zien verdwijnen.…

Je zult maar dromen dat je later dichter bent dat is toch je reinste nachtmerrie al die herrie in je hoofd je zult het maar zijn niemand die aandacht schenkt aan wat jij creëert of misschien word je juist geëerd krijg je alle aandacht als je dichter bent ben je een mooiewoordenfabriek je overdondert gewoon jouw publiek met de…

langzaam ebde herrie weg uit hectische uren lichtte zee op onder een halve maan lieten golven agressie gaan alleen op het strand het nieuwe jaar nog koesterend in mijn hand pas toen schelpen knersten bij de kadewand ik stilte vond zittend op zand ontsloot ik de tijd zag je stralende lach de twinkeling in ogen wist dat jij…

Ze maakten al geen stennis geen herrie, geen leven Deze ingetogen vrouwen die de stilte van klooster en hof zoeken Ze staan nu slechts afgebeeld in zwart-wit fotoboeken Staan niet... op m'n boekenplank of in de boekenkast Zelfs op dit pad heb ik hen moeten missen: De nonnen nonnen met hun kappen gaan we wissen...?…

ik zag je dansen met bliksem- voeten strijkers ontsteken en een beschaafd gedonder maakte de herrie die bij je paste wind streek cumulus wolken met kleuren uit het bos vol losse noten bladerden er op los want zonder bui als dirigent werd er niet op elkaar afgestemd bleef onweer meer een chaotisch gebeuren waarin jij…

uitgeplozen die de wind waait in tal van kleine hozen de werveling van hoge tonen komt nooit uit het ruizelen van grote bomen zij dekken alles toe met een groene plasticiteit beletten ons openheid lief en empathisch trekken ambachtelijke sporen hun melodieën door de smeltkroes van het leven daar waar de mens zijn arbeid toont is herrie…

Herrie om Harry Auteur Hans Christian Andersen verhaalt van hoge heren, zoals van ene keizer, die droeg geheel geen kleren. Nu slaat de naaktheid verder toe, Prins Harry deze maal, de kroonjuwelen wel bedekt, maar verder poedel kaal.…

ik telde omarmde ze zij stroomden genade beschenen mijn handen met cirkels vol warmte balancerend langs lijnen op een tocht zonder einde een lantaarnpaal verder viel licht kapot op de grond bomen droegen meer schaduw van struiken zonder houvast een merel ontwaakte aangeschoten door herrie van de zuipschuitenferry begon tegen donker…

gemompel in mijn kop herrie in gedachten ik schreeuw al donder op denken moet maar wachten emoties vlammen rood woede zit achter mijn ogen ik wil veel liever dood dan steeds die ruzies te gedogen nooit is het stil soms rustig aan als ik weer met mijn hoofd tegen de muur ga slaan met pijn en bloed voel ik mezelf leven dan zijn ze…