Alle inzendingen over hoop OR muziek OR chaos

Mijn hoofd is verdoofd Mijn gedachtes staan uit Mijn gevoelens gaan voort Er klinkt een akkoord Een gevoel komt naar boven Een chaos komt los Wie gaat dit ordenen Ik ben de klos Ik orden en orden Kijk wat waar past Ik geef ze een plek Maar loop even vast Blijf denken en peinzen Moet even grijnzen Ik ga weer van start Muziek van…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

is mijn bijdrage, mijn daad Subtiel Componeer Ik in een schema Waarin ik grenzen Probeer te doorbreken Ik hoop dat de mensen goed Over mijn muziek zullen spreken Wie het wil horen Hoort de kern van mijn wezen Ik hoop met mijn muziek Voor iemand in vlaag van een moment iets te kunnen genezen…

Vakantie en zomer voorbij, de herfst kleurt weer langzaam de bomen en zo komt de chaos als een sluipmoordenaar mijn hoofd weer binnen maar gelukkig geef jij mij de kracht om te blijven vechten tegen de spinsels en piekeren van slechte gedachten en hoop dat de liefde het wint van het kruien naar de herfst…

nog kleuren kapotte woorden restjes klank aan zinnen die ooit verbrijzeld zijn door dissonanten in de muziek van hun zelf gemoduleerde dramatische ondergang in beat en dance bedwingen zij adrenalinestormen met peppers en relaxers gaan zij totaal los rekeningen worden pas verstuurd als alles al is gedaan en chaos rijpt in…

ik heb mij omgeven met streelzachte kleuren maar als zij soms breken valt duister door scheuren speelt chaos zijn eigen muziek raak in paniek door dissonanten die in een macaber decor over mijn uitgebalanceerd leven dansen vecht voor mijn adem en zing in verstilling mijn autistisch lied prevel mantra’s en sluit mij af van een wereld die…

de wand met gitaren een handvol muziek on stage de chaos in ongekamde haren van een illuster publiek nog trillen de snaren en donkeren klankkasten de mega decibellen wil de leadzanger diven en koppensnellen dronken van levenselixer door jeugd en bravoure maken zij van de wereld een hemel vol komende vuur ze hebben al zo…

het was niet jouw muziek die felrood doorkwam uit de achtergrond zij lichtte op uit een palet met onbekende vergezichten geroezemoes van stemmen uit de duizend talen die eonenlang al uitgestorven zijn de mengelmoes van angst en haat vergaard in onbestemde kleuren van de dood jouw muziek gaf hoop maar verloor de strijd van het…

Bevrijd me uit dit web van onrustig gevoel Rondraaiend gelijk een wervelwind Bevrijd me je weet waar ik op doel Verward gelijk een labyrint Wees mijn redding, kom dichterbij en schep orde in mijn woestenij…

Pas als de chaos is geweken.…

halfvolle glazen, lege schaaltjes dwalend door het huis vind ik de weg in m'n leven een oranje gloed van zonnestralen dromend van de toekomst het verleden verwensend en naïef blijvend vond ik de weg in m'n leven verblind door blauwgrijze nevels vind ik de weg in m'n leven terugkijkend en me oud voelend sommige mensen noemen dit een depressie…

Een wevelende storm raast door mij heen Een chaos aan gedachten Maar ik begrijp er geen één Weg willen rennen Overal vandaan Nooit hoeven stoppen Laat me alsjeblieft gaan Oplossen in het niets Ik wou dat ik verdween Niet straks of morgen Nee, het liefst nu meteen Laat me maar dromen Laat lopen die traan Ze is een enkel bewijs Van…

Het is een chaos in mijn hoofd van woorden buitelend over elkaar heen op zoek naar volgorde een begin een eind wat is zijn slechts elementen van taal los zand verstoven in de eindeloze wereld van gedachten…

Een vroege morgen bij het wakker worden Hoorde ik de chaos razen in de stad. Ik boog mij uit het raam. Verwarde horden Vochten in de straat en boven mij had Zich een eskader tot de strijd gewend, Ik zag hun bommen in de huizen slaan. Mijn eigen huis werd nauwgezet verkend, Reeds drongen er soldaten op mij aan.…

chaos op twee benen gedachten in de wind een acajou 'k-vergeet-je-welletje dat geen enkel kattebelletje met haar afspraak verbindt zo zegt ze, zo vergeet ze zo belooft ze en zo weet ze dat geen enkele agenda haar belofte waar kan maken maar één sorry van dat smoeltje en ze meent het, want dat voel je dan wil niemand (dus ook ik niet)…

huwelijk meer blijkt te zijn je langs elkaar heen leeft, de ander niet meer kent je samen geen eenheid meer vormt een kluwen van liefde en haat je van elkaar vervreemd bent, onverschillig er kilheid en gewelddadigheid opborrelt elke betrokkenheid is weggeëbd het vanzelfsprekende niet meer vanzelfsprekend is is de ooit geknede liefde een chaos…

niemand kent de noorderzon waar de fluittoon galmt en droomt uit de trilling spoort het licht door de dalen van gebergten iemand wekt de taak der taken om de wereld neer te leggen water vuur en aarde buigen om elkaar en strijken tijd toen er brak een zwaar gelaat door elementen die het zwart van de zon met woorden weefden en een straal…

je wist me op te rapen uit de goot met handen die enkel geven kenden bedaarde stemmen in mijn hoofd zonder te verdoven mijn eigen geest kwam schuchter in de stilte boven samen hebben we de ruimte afgetast om naast elkaar te leven zonder chaos delen ze mijn hoofd dat hebben ze beloofd…

Er heerst complete chaos in mijn hoofd alles buigt krom om mij heen mijn hart voelt zwaar en ik ken mijn plaats niet meer ik ben stom geslagen in mij raast een storm en hij wil maar niet gaan liggen ik ken de uren, dagen niet meer ik verdwaal in de straten van de stad en het ergste is dat ik hun verhalen niet meer ken.…

de kleinste dieren kruipen onder de tralies van emoties door vogels reizen ongeschonden over de heilige zones van het territoriale gedachtegoed, niet gebonden aan enige orde, zelfs de sterren niet zijn te onderscheiden uit de diepten van hun stralen, want vanuit het onbekende ontstaat een nieuwe chaos van het licht, niet wetende in…

Vlagen wind waaien door mijn hoofd Van links naar rechts en op en neer Het duurt erg lang voor het dooft Maar alsjeblieft, ik wil niet meer De donder op de achtergrond De wolken alleen nog maar zwart Druppels en regen vliegen in het rond Maar ik vind dat al lang niet meer apart Het is even stil, maar dan een knal Ik draai, ik woel en lig…

niet langer in staat te voelen hoe schoonheid groeit open bloeit met liefde stoeit dwing ik mij in het alleen zijn zonder herinneringen omvat de eenzaamheid die het sombere uitvergroot…

Wie woeste avonturen wil beleven En op een kermis in de CHAOS stapt Die krijgt zijn zin als er een boutje knapt En hij een tijdje ongeremd kan zweven. De fabrikant treft uiteraard geen blaam, Gebeurd is wat beloofd werd door de naam.…

Ik ga op in de stilte waardoor ik even verdwijn uit de chaos van het moment…

Chaos het volk is van god los onzekerheid armoede ongelijkheid treft burgers in hun hart Boos op straat tot het uiterste gedreven hier wordt geschiedenis geschreven De top bewaart afstand men wil geen chaos in het land De echte mens De echte arbeider vechten vanuit hun duurbevochten moraal tegen onrecht van het machtige kapitaal…

vernieuwing wil niet komen chaos schrijft in gedichtenland omdat ieder alles van poëzie denkt te weten zijn slechts spielerei en gekte overgebleven…

in chaos en levensloze melodieën, mijn handen zwijgen zoals mijn lust om steeds weer die adem te proeven die ik verafschuw met loze beloftes…

De helft van het eten ligt reeds op de grond, het kind zit te gillen, ze houdt nooit haar mond. Geraspte kaas ligt naast de pannen en borden, hoe moet dat in Godsnaam ooit opgeruimd worden?! Sausvlekken zitten op handen en mouwen, die hadden we misschien beter om kunnen vouwen. Gesmijt met bestek Heeft de aarde doen beven, ik wou dat…