Alle inzendingen over ijdelheid OR uiterlijk

(uiterlijk een haiku, innerlijk een senryu) verrezen uit as rups ontwikkeld tot vlinder bevrijd van ketens…

in opperste volmaaktheid ligt hij verwaand in 't nest bewondert hij zijn naaktheid en vindt zichzelf het best in opperste verrukking neemt hij zichzelf ter hand ziet zijn gelaatsuitdrukking in de spiegels aan de wand in opperste verbazing blijft bevrediging lang uit beseft hij zijn verdwazing als hij zijn ogen sluit? in opperste verwarring…

Ze droeg haar kleren als een brief met kaarsvet verzegeld wachtend op de lezer het oog dat haar maten raadt Ze pruilt in dure stoffen naadloos sluitend om de leest met opgeheven pink Zij toont wat getuite lippen niet lossen willen Ze waant zich heel wat het bont van de hermelijn als een cobra rond haar hals In haar hoed zit de…

Sinep is zijn goddelijke naam. Vergeleken met zijn grote baas, is hij maar een heel klein godje. Wanneer ik moe naar bed wil gaan, staat Sinep helemaal uitgerust op. Gaat soms exhibitionistisch staan! Ik wil echt van hem gaan scheiden. De maat is nu eindelijk vol! Wie denkt Sinep dat hij is? Een overgewaardeerd lulletje, wanneer ik mij…

liefst wil je ieder vrouwtje omdat het uiterlijk zelden te wensen overlaat vergelijk maar monologen doen heel wat middels liefderijk jeugdsentiment…

Nooit ben ik om mijn uiterlijk gepest, Nu lijkt het alsof iedereen blijft kijken, En ik doe vreselijk mijn best, Alle blikken te ontwijken, Lang is het gelukt.. om alles te verbergen, Mijn woede, mijn verdriet, Op mijn gezicht verschijnen echter bergen, En iedereen die het ziet!!…

ik ween zoals de haan kraait als het ochtend wordt mijn oog een diamant zonder karaat mijn stem een klank zonder toon en rondom mij niets dan schoonheid zo ik een tak was terstond liet ik mij afzagen ---------------------------- uit: 'Gedichten', 1981.…

Er loopt een razende in mij rond te schelden en te tieren maar uiterlijk ben ik een non zo rustig en bescheiden Er stroomt een rivier van tranen door mijn hoofd maar naar buiten ben ik een zon zo vrolijk zonder lijden Ik probeer een mantra te herhalen in mijn hoofd dat soms lijkt te werken om uit het denken te verglijden Maar wie kent…

Zo helemaal niet klaar voor de opmars van pukkels van boobs van overal dons onder oksels ook op benen Oh my god wie verzint dit ik zie er niet uit iedereen ja IEDEREEN kijkt naar mij Als de dood ben ik voor I Me en Myself pimp me krimp me kill mijn aversie het komt nooit meer goed MAMA help Of wie dan ook verbeter me…

Gedachten, dwalend uiterlijk Van omhoog gesprongen eikenhout Met een drift Ja de dag zal weer gaan lengen Hoornig verfomfaaid…

Liefde van de man gaat niet door de maag maar door een nauw kanaaltje Woord liefde ijdel gebruikt voor de band in 't huwelijk…

De rode draad van mijn leven, gesponnen maar nog niet geweven, raakte diep in de knoop, door de ijdele hoop ooit aan je lingerie te kleven.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Het is het uiterlijk dat hier misleidt, Want een clown, blijft dat altijd.…

En nu je er toch bent vertel me je verhaal als jij dat wilt van wat je is overkomen en de keuzes die je maakte ik heb geen trek in poppenkast of uiterlijk vertoon - mijn tijd is gratis…

voor een intiem gedicht het innerlijk en uiterlijk blootgegeven heb ik jou naar mij toegeschreven zoals dat eigenlijk zou moeten wanneer je warm loopt voor elkaar…

IJdelheid der ijdelheden: alles is ijdelheid. Vergankelijk de vergankelijkheid: alles vergaat vroeg of laat.…

Die `t onuitspreeklijke niet leert verzwijgen, Verslingert tussen ijdel woordgekraam.…

Papier, pen Open ogen, open oren, voelend lichaam En natuurlijk, expressie, essentie, en Zo ontstaat de Waarheid Innerlijk En uiterlijk…

de dood is ijdel, ijdel in begrip maar ook in het laten lijden, de dood is als klevend rijp in een vroege lente of als de herfst die verlaten de stilte verkend in de weemoed van elk wezen dood zijn is roerloos trachten te blijven liggen, zelfs wanneer het licht zich placht te voortplanten door ogen die zich eeuwig hebben gesloten dood…

vol welbehagen jezelf beter laten zien zoveel schoonheid spreekt steeds weer een nieuw uiterlijk ik hou wel van behangen…

Gebogen bomen, zij zwichten voor de ijdele tijd. Zij wachten geduldig af, samengepakt in het bos, fort van onaantastbaar dromen. Tussen gebogen bomen.…

onnoemelijk zijn de telgetallen waar de traptreden van de getallenladder steunpunt vinden maar vatbaar is de einder niet het uitroepteken bij elk flardje nieuwe zichtbaarheid is ijdel: mensenwerk…

Wie zich in niets kan herkennen zal zichzelf niet leren kennen het meeste avontuurlijke je eigen zijn je eigen brein het meest natuurlijke blijft schone schijn tenminste als je uiterlijk meezit!!!…

Nos poma natamus Zo hopen dwaze paardenvijgen, Die, daar ze in 't stinkend stalvocht staan, In hun vermeet'le drekhoop-waan Hun afkomst onbeschaamd verzwijgen En zweren dat ze uit zwemmen gaan, Door al dat graad'loos bluffen slaan Tot hoger glorie nog te stijgen, Een eretitel te verkijgen, En, recht met 's Landsheers bruiloft…

De rechtbank heeft in kort geding besloten: Een porno-onderneming mag de naam van Shiva dragen - is dat niet infaam? Het heeft de Hindoestanen zeer verdroten. Ik zeg niet dat we met twee maten meten... ...maar als die zaak nou 'Jezus' had geheten?…

maken eigen licht en lucht pardoes vaarwel te zeggen sleutels weg te leggen dat wat je bindt zomaar los te laten hopen dat de stenen die je vindt passend zijn om thuis te komen in het nieuwe te gaan wonen op onbekend terrein ogen neergeslagen onder strakke blik hebben ooit in een veel warmere ontvangst geloofd dat bleek ijdele…

sociale verbanden samen stoken we vuur dat rookt en brandt als de hel vonken knetteren fel vlammen dansen verhalen in alle talen het bizar en grotesk streven naar overleven later smeult pijn als venijn gloeit en haat weer groeit tegen alles en iedereen verhitte gezichten donkeren weg als het vuur langzaam dooft leven blijft een ijdele…

Nos poma natamus. Zo hopen dwaze paardevijgen, Die, daar ze in 't stinkend stalvocht staan, In hun vermeet'le drekhoop-waan Hun afkomst onbeschaamd verzwijgen En zweren, dat ze uit zwemmen gaan, Door al dat gaad'loos bluffen slaan Tot ooger glorie nog te stijgen, Een eretitel…