Alle inzendingen over ik OR doolhof

ik wist in verbinden weer stukjes wereld te vinden die ik was kwijtgeraakt in openstellen zijn zij losgemaakt uit het doolhof van niet meer weten door vergeten ik heb ze verwelkomd als schepping in tweede termijn manifesterend in zijn mijn wereld groeit in verbondenheid die was ik kwijt door diepgaand segmenteren de breuken…

door de beslagen vensters van mijn geest zoek ik naar vaste vormen naar waarden en normen en hoe het is geweest door de bestofte kamers van mijn hart dool ik door honderd hoven van onwetend naar geloven en voel mij zo verward door de bedauwde draden van het web verstrik ik in hersenspinsels van waarheid en verzinsels en verlies…

ik heb woorden gevangen maar de mazen van mijn net waren te klein er bleven teveel hangen zinnen groeiden strofen stapelden er kwam geen einde aan in dit doolhof lieten ogen mij zonder vragen gaan ik wil weer klein en overzichtelijk de ruimte in mijn leefnet is aan de schrale kant vangsten lopen uit de hand wil kwaliteit dat…

Jouw diamanten ogen flonkeren door jouw kristallen geest maar is er ergens een hart waarin je soms bij toeval leest. Wordt het jou dan nooit te moede niet te weten wat je voelt op de tast toch, door jouw duister waarin het vuur van mijn ziel koelt. Doch als jouw ijs begint te breken en plots de spiegel een lach toont dan weet ik dat ondanks…

ooit de mooiste toekomst ik voelde die belofte ontsnappen totdat ik deze niet meer kon vastgrijpen weg was die mooie, maar o zo korte droom soms vind je liefde zoals een zwerfkat ergens eten vindt en wordt er gulzig gevreten of gevreeën, wordt er honger gestild of een verlangen maar niet gegeven, maar niets gegeven wie heeft ooit het doolhof…

Je innerlijk is net een doolhof van emoties die zorgen dat je automatisch dat onbestemde gevoel ervaart zoals een schip dat niet weet welke koers het vaart. Hoewel je de koers in je hoofd al vast had staan is je schip een andere kant uit gegaan. Nu nog zoeken hoe je het om kunt draaien met in het vooruitzicht een orkaan.…

Dolend volgt de mens nederig de eenvoudigere weg, die verborgen ligt, als een lange puzzel in het groen om de betekenis van nederigheid te kennen zelf wil hij de ogen sluiten, en kijkt weg..een nieuwe animatie enkel het gevoel volgend en zonder veel na te denken zoekt hij zwijgend te ontsnappen. hoe van de ingang zonder hulp naar…

In de doolhof der dialecten ben jij in je stem door mij herkend - als dan de adem op gekoelde ramen de semantiek van onze namen tot één teken ketent en tezamen voegt wat eens gescheiden was, geneest wat genezen moest alras. --------------------------------- uit: 'Van het wolkje af', 1980.…

Hoewel tijd continueert Gestaag. Zichzelf niet voorbij loopt daar wijzers, zowel fysiek als digitaal, noch tijd verspillen, noch een stapje sneller willen lopen omwille van de mens Hij is juist tegenwoordig op zoek. IJverig speurend naar de juiste code geheimschrift voor 'n oplossing slechts betreffende vele mondiale problemen vaak vastgelegd…

vroeg stapt de pelgrim met herfstzon door het doolhof en vraagt naar de weg…

Gevlucht voor mijn gevoel Weggerend voor mijn leven Een weg gezocht in het doolhof vol struikelblokken en dichte deuren De trein gepakt en alles achter mij gelaten Mijn ogen opengeslagen en nooit meer dicht gedaan Gekropen uit een diep dal Een zwart dal met maar één uitweg Mijn leven zit opgesloten en de sleutel ben ik kwijtgeraakt…

bomen trekken hun pakken aan creëren zo een doolhof waar gevleugelde vrienden zich weer veilig wanen onvindbaar lijken, daar groen de voertaal is, ritselen zij stilletjes tot de muziek aanzwelt en de dans is aangenomen leunend tegen haar in, hangen de grote jongens met wijd gespreide vledders als boven Madurodam waar zij schijt aan hebben…

ze liep door de gangen rechtdoor, linksaf rechtsaf, weer rechtdoor het voelde als een doolhof ze wist het niet meer toch was ze hier eerder geweest kon toen de weg wel vinden dat wist ze zeker de weg naar dat schilderij dat schilderij van haar met haar kinderen een jongen en een meisje de kinderen die ze nooit meer zag alleen…

Zoekend naar mijn weg in dit doolhof Ontdek ik dat de muren zich steeds verplaatsen…

Eindeloos doolhof waarvan je wenst dat je nooit naar binnen vluchtte...…

doodlopende weg in een doolhof vol vragen nergens een antwoord…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

ondergronds de veilige haven in het doolhof voor blindgangers bovengronds de gevarenzone stampvol zieners in buitenaards licht…

. ------------------------------- De bordjes Welkom leiden me de doolhof in -- Bij Prik ben ik uit.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Zijn routeplanner richt zich op het doolhof van verlangens. Vind dan maar eens de weg naar huis terug.…

Ik bezoek Ikea voor de lol al maakt hun doolhof mij horendol. Hoe ik draai of keer toch is telkens weer mijn karretje bij de kassa vol.…

Verdwaald in een doolhof vol klanken, Murmelend, dan weer uitbundig. Ach merelman, als je eens wist, Je bent een groot componist.…

Het doolhof van haar laatste leven Zij geraakte er niet meer uit Wij geraakten er niet meer in Wij hielden zielsveel van haar Dat is wat ons nog bindt Over haar plotse sprong heen…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…