7631 resultaten.
NAZOMERZONLICHT
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 141 Lange vooruitgeworpen schaduwen op een late septembermiddag
gekoesterd in het gloedvolle licht van een voorbijgaand seizoen
Wetend dat deze laatste wijkende zonnestralen
de aankondiging zijn van een naderende inkeer
In de zon gerijpte aarde
vrucht van de jaarlijkse kringloop
Het moment van oogsten is aangebroken
van wat ooit gezaaid…
Zeewierdans
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 128 Een hemel als een hangmat,
met één enkele vingerknip
baarde de ochtend
een woordeloos bestaan
de zuiderse tijdsbeschouwing
is uit de wandelgangen weggewarreld,
seizoensgeschiedenis
uit de bomen geschud
zwijgplicht
formele roerloosheid
toverspreuken van stille inkeer
is alles wat rest
en jij
in je vermiljoenrode…
De kleuren van de regenboog
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 613 De kleuren van de regenboog,
de stilte en het binnenhof,
beslotenheid en inkeer.
Maar ook het gaan en spetteren,
het klinken en de lach,
de dynamiek van alle worden
in openheid en transparantie...…
Inkeerregeling
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 588 Een Nederlandse Marokkaan had een geweldig idee
Examens die er aan komen zijn voor mij een te zware last
Nu weet ik toevallig in welke kamer op school, in welke kast
Ze opgeborgen zijn - vooruit, ik neem er een mee
Na het klappen van de zeepbel kwam hij tot inkeer,
Deed z'n examen opnieuw en dacht 'Dit nooit meer'…
De kleuren van de regenboog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 566 De kleuren van de regenboog,
de stilte en het binnenhof,
beslotenheid en inkeer.
maar ook het gaan en spetteren,
het klinken en de lach,
de dynamiek van alle woorden
in openheid en transparantie...…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 157 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 181 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
kwetsbaar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.592 Kwetsbaar
dun als een kristallen
glas
niet laten vallen
ik was
niet daar
om je te vangen
breekbaar
en broos
niet bestand
tegen een sfeer
vijandig en boos
inkeer
keer op keer
gevoel
versus verstand
je doel
heeft de overhand
je gevoel
heeft je overmand
mijn vingers strijken
over het glas
indien ik de juiste toon…
Rouwt afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 171 waar stilte
ademt in de
laatste tekens leven
rouwt afscheid
in het alom
aanwezig zijn van pijn
er is geen strijd
maar een serene rust
van overgave
de hand
voelt warm in
bevestiging van samen
nog klonk je naam
in de herkenning
van zijn laatste blik
inkeer ademt stilte
heel zachtjes
sluit ook zijn gezicht…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
Dikste stapel, nooit meer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 201 De dikste stapel stond
regelmatig voor mijn neus
Nooit meer zal dit gebeuren
Het lot heeft beslist dat
ik voortaan slechts klún in
plaats van glijd, schaats en
rijd
Echt nooit meer zal de tijd
serieus tot inkeer
komen, zodat 't verblijdt
Helaas zeker echt nooit meer
zal de dikste stapel
mijn uitzicht belemmeren…
Hestia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 we kruipen richting wintertijd
de grote inkeer kan beginnen
buiten vallen bladeren
alles wordt opnieuw verteerd
het extra uur wordt teruggegeven
opeens lijken de nachten lang
kom, luister naar verhalen
warm elkaar bij aangestoken haard
rode wijn wacht ons bij het vuur
waar wij levensnoten kraken…
eindmijmering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 nu donker al voor vieren binnensluipt
het licht tot inkeer brengt en
ruiten spiegelt naar mijn beeld
kijkt eindelijk de laatste dag slechts onverdeeld
naar nu
het residu van afgelopen maanden
moegespeeld door lief en leed
zacht ingekleed door sfeer, wanneer
ik zweer dat Kerstmis veel meer dagen telt
dan twee
Prettige…
De strijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 450 rede en dwaasheid
wisselen elkaar af
ouder en anders
daarom niet verstandiger
onbedwingbaar hart
vraagt wat onmogelijk is
in plotseling oplaaiend vuur
wenkt het avontuur
dagen vergaan in een waan
van weemoedigheid
broze gedachten
over onbezonnen lentes
gevolgd door bittere inkeer
ontbreekt echter nog steeds
de weerbaarheid tegen…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 50 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 161 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 193 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
Weer valt de waarheid ...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 766 bevuilde geweten
Een misdrijf gepleegd
Op de waarheden
Vernederd ben ik
Door jouw stug wegrennen
Een stem gespannen
Door alles te ontkennen
Ontwend ben ik
Door jouw gespleten geest
Een traan teveel
Een lach zo bevreesd
Angstig ben ik
Voor de toekomst
Steeds meer falen
Leugens die herhalen
Geen rustplaats meer
Geen vertoon van inkeer…
Mijn wereld
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 672 zal het zichzelf ontruimen,
zal het tot inkeer komen,
alle kwaad en haat weggenomen?
misschien een glazen bol,
bij de minste blik, op hol?
zal het dan nog zo zijn,
als ik loop over de velden,
nadenkend over de verhalen die ze mij
vertelde,
zal het dan nog steeds zijn?
zal het dan nog mijn wereld zijn?…
Reïncarnerend boete doen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 354 Zal hij ooit tot inkeer komen?
Dan treedt uit de schaduw
op hem toe een gestalte
met zijn pink naar voren
en tilt hem uit het glas
veilig op het droge.
Hij kan zo zien wie
zijn redder is – een Jood.…
Zeewering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 De zee
willen we weren
het tij keren
want wij hebben
weet van water
dat springt en kolkt
brult
boven de wind uit
herkennen het geluid
van pijn, van hulpgeroep
van een onstuimige zee
en nee, niet meer
Zee komt
tot inkeer
weet zich eb en vloed
wat er toe doet
in de Lage Landen
waar duin & dijk
..........waken
als ouders…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 140 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…