2388 resultaten.
Onrust
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 884 Ik heb de gele zee doorkruist
op een roestige vissersboot
en rillend van de koorts
naar parels gedoken
in het groene water
van de Andaman Zee.
Ik heb tijgers zien rennen langs
de zilveren schelpenstranden
van Myanmar
en papagaaien zien fonkelen
als kleurige edelstenen
gebed in het groen van de jungle.
Ook heb ik de bergen
van de…
Onrust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 323 Mijn hart maakt mij onrustig hier
ik wil op weg naar andere oorden
plaatsen zoeken binnen woorden
ontdekkingsreizen op het papier.
De zinnen moeten mij vervoeren
maar dat onbekend gebied
mij verklanken een nieuw lied
scheppend een verbaasd ontroeren.…
De onrust
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.533 De onrust
Als ik zit te denken
Het onbegrip
De vraag waarom
Jij kijkt naar mij
Ik zie je wenken
Ligt het aan mij?
Of lijkt dat dom?
Zo zelden kan ik dingen samen
Soms noemt men dat ook tegelijk
Ik knik en kijk (?)
Zeg ja en amen (?)
Toch voel ik mij met jou
Zóóó rijk!!!…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.031 Het stormt
Is naar binnen geslagen
Ik krijg het niet stil
Ik ga maar slapen
Al is dat niet
wat ik wil…
Onrust
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.218 beroof me van het heden
over drie weken opnieuw het leven
gevoelens sidderen door me heen
ik heb er liever geen
geef terug mijn eigen ik
want deze schizo voelt zich zelfs te sick
zo hard is soms het bestaan
terwijl depressies komen en gaan
O lichaam verlaat toch mijn angst
Gaat heen met mijn ongeduld!
Verdwijn uit mijn ogen!
Ga dood en…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 401 van bumper naar bumper
haastig voort op weg
aan de kant, stumper
doe wat ik je zeg
laat me er door
stelletje secreten
ik ga altijd voor
dat moet je weten
ik ben het signaal
lees; het teken des tijds
ik geloof niet in het verhaal
over de jaren des onderscheids
raak of kijk me niet aan
mijn lont is o zo kort…
onrust
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 594 vermoeid bestaan
de plek angstig verlaten
hij schrijft niet meer
ten koste van een ander
vreugde nog maar
van korte duur
geen sterveling
kan de onrust wegnemen
waar geen inspiratie is
kan hij niet langer blijven
het geluk sterft
in zijn vingers
zijn zachte handen
geven hem geen rust
hij schreef
maar voor wie ….…
onrust
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 276 Doelloos en gevoelloos
dwaal je in het rond
onrustig is het van binnen
je hebt drang
maar je weet niet waar naar toe
eindeloos is je weg
je loopt en je loopt
naar iets waar je op hoopt?…
Onrust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 140 Tergend langzaam wordt de horizon
begaanbaar, verbleekt de zwaluw
van de tijd, zwemmen deeltjes van
de regenbogen in een kortstondige
toevalligheid, zo die bestaat en smeekt
boven de graven van de herbezinning.
Kwinkslagen schieten flarden
in sluw geschapen luchtkastelen,
woorden ontlokken herinneringen
zomaar uit het niets, het…
onrust
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 461 ginds de groei van onrust
als bij het naderen van een trein
met onbekende bestemming
zet de signalen op veilig
zodat de trein met gezwinde spoed
hier snel voorbij zal zijn
waarna dan wellicht m'n wens
nog in vervulling kan gaan
'het grote verlangen naar dat
wat wij gemoedsrust noemen'…
Onrustig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 221 Gillend gek word ik er van
alleen omdat ik niet schrijven kan
gedachten borrelen wel op
maar geen zinnige zin komt op in mijn kop
ik blijf stil hopen
(schreeuwen heeft geen zin)
ik denk na hoe het zou zijn gelopen
als er wel iets was gekomen van een uiting.…
onrust
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 117 Onrust
Steeds worden wij mensen onrustig
als er zelfs maar in de verte
wordt gepraat over God.
Sterker nog:
zelfs de geur van God
hoe liefelijk die mocht zijn
doet ons een blokje omlopen.…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 183 Ik ben dat kind dat
overal buiten ging staan
en ik keek:
waar kwam die chaos,
die onrust vandaan
het was de stroom,
die wervelwind van gevoelens
waarmee God vanuit de hemel
de aarde wakker kust.…
onrust
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 onrust door het hoofd
flarden gedachten vliegen
terug naar de adem…
Onrust
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 Zoals een boot
over het bijna rimpelloze water
van een Kempens kanaaltje glijdt
onder het blauwwitte ophaalbruggetje door,
zo zou mijn leven
nu ik ouder en ouder word
verder moeten gaan
in rust en schoonheid.
Maar helaas stormen woeden
zekerheden verdampen
vervreemding slaat toe
de steppenwolf huilt.…
onrust
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 122 kan iemand mij
vertellen
wat onrust is
natuurlijk ken ik het
onbestendige gevoel dat
onlosmakend vooraf gaat
aan een vorm van vrees
maar onrust is meer
dan de ondefinieerbare
wroeging waar ik
wel eens mee te dealen heb
alles is veel maar onrust
is zoveel meer dan het
woekerend gevaar dat
altijd op de loer ligt…
Onrust.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 753 't Kind schiet uit een zachte slaap;
Verre stormen huilen.
- Moeder, is 't de wind die ruist?
Moeder, is 't de zee die bruist?
Waar zou vader schuilen?
- Meisje, o! heel ver van ons
Zwalpt hij op de baren;
En wie weet waar of zijn schip,
In gevaar van nacht en klip,
Thans mag henenvaren!
- Moeder, hoor, de regen plast
Klettrend…
onrust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 een meisje blijft staan
trekt haar moeder aan de mouw
en wijst omhoog
maar moeders van vandaag
hebben dat onrustige
van bijna te laat
en inderdaad
gaat daar de bus…
Onrust
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 Wat is het toch dat mij naar de verte trekt
Dat mij thuis geen rust doet vinden
Steeds mijn verlangen naar de vreemde wekt
Alsof ik mij aan huis en haard niet kan binden
Wat is de drang die mij steeds drijft
Naar alle hoeken van de aarde
De zekerheid die in mijn geest en hart verblijft
Tot wanhoop en onrust ontwaarde
Waarom dwalen mijn gedachten…
Onrust
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 76 lawaaigedachten
ze verstoren mijn moeizaam
verworven stilte…
Onrust
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 189 de nacht ligt naast me
het is wachten op de storm
er is een muur van regen
er is geruis, gehuil, gekraak
donder op zeg ik en het bliksemt
als ik diep in zijn ogen kijk
lees ik zijn ziel en zijn oude liefdes
hij leunt op me en rilt
we lijken twee stokoude mannen
ooit konden we drinken als Richard Burton
dansen als Michael Flatley
zingen…
Onrustig is ons hart
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 594 Onrustig is ons hart,
zoveel verloren tijd,
een kind dat bitter schreit,
onrustig is ons hart.
Onrustig is ons hart,
maar hoop is nooit verloren,
een mens wordt nieuw geboren,
onrustig is het hart.…
Per omnia saecula
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 mijn hart is die Rococo-lotus tempel,
dat innerlijk juweel waarin je woont.
Waarom druk je niet op míj jouw stempel?
Onrust en wellust verdwijnen snel, zelfs in mei.
Wij zijn één. Het hinnikt hier... Ja, een eenhoorn.
Ik vlieg als een adelaar zo vrij. Goh, je bent in mij.
Soms huiver ik en verschijnt een monsterlijk mysterie.…
Essentie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.093 Het is niet mooi verpakt
zeg maar rustig lelijk
in simpel bruin papier
door hergebruik vol kreukels
Op watten ligt een broche
van eigen makelij
de vorm van een hartje,
hoe blind ben ik geweest…
Innerlijke rust
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.766 nodige rust
Ik draai en keer, vind niet de slaap
Sta op kijkend naar de vele sterren zie ik het licht
En wil niet ontvluchten, maar ik moet herbronnen
Duik in mijn nest, weldra verlaat ik deze nacht
De nieuwe morgen, in de vroege ochtend
Verschijnt het licht, de eerste zonnestralen
Geven mij de moed verder te werken
Aan de zoektocht naar innerlijke…
Zoek de stilte.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 494 In het innerlijke, waar je
geen rol hoeft te spelen.
Daar in de stilte, mag je
eindelijk zijn, zoals je
graag, daarbuiten ook
zou willen zijn.…
ga ik diep
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 hoe voelt gij
vraagt iemand mij,
zomaar
"en plein public"
geef ik iets prijs
als ik in mijn diepste glij
en kond doe van roerselen
die ergens klinken als muziek
met tussen de balken
mijn eigen wisselende wijs
gister ging ik nog onbestemd
over wegen van verwachting
thans weer over paden
waar mijn zin wordt afgeremd
en…
berusting
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 2.075 ze woonde in het dal van pais en vree
zo ogenschijnlijk innerlijk tevreden
obstakels werden, levenswijs, gemeden
en ’s middag dronk ze kalm een kopje thee
de kater op haar schoot had geen idee
van onrust uit een sluimerend verleden
de bange blikken, schijnbaar zonder reden
hij onderging haar strelingen gedwee
ze vond haar weg, manmoedig,…
Vrede
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 220 De vlag van vrede
heeft een witte kleur
van overgeven en
tot elkaar komen,
met een geur
die opent ogen
als er niet meer wordt gelogen
en opent ook harten,
smarten zijn sterker
dan pijn in het leven,
om uiteindelijk niet alleen te dromen,
maar in vrede elkaar verstaan.…
Maandans
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 248 de vrouw in mij
wil voor je dansen
totdat de zon opkomt
in een nacht zonder einde
onder een volle maan
die mijn liefde weerspiegelt
in een zilveren hart
met goud omrand
nachtvlinders weerkaatsen
het licht van de sterren
dansen om mij heen
ik dans om jou
mijn zon
in mijn universum…