Alle inzendingen over jaren worden dieper

legt een vraag zich neer in poëzie de dood met besneeuwde lippen aan woorden likt het blijft een bewegen al is de avond net hetzelfde en lacht een kind om honing aan moeders hand ween ik dan om de vreemdeling die in de schemer de stilte binnentreedt * ik tik tegen de binnenkant van deze verzen en ruik angst omdat er liefde…

Onder de zeespiegel ligt het wiegend graf. Er hopen zich knoken op: de schedel van een waaghals het bekken van een wees de wervels van een wegpiraat. Boven de wolkensluiers In het trillend blauw Hoor ik de ijzervogel naderen landend met klapwielen een mensenlading in de buik. Geen schram Geen geknakte vleugel Geen brandend wrak Geen…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

Vaak, hoe de ander overkomt is niet altijd wat hij of zij bedoelt dan blijft het gissen en woorden en uitleg missen maar de intuïtie maakt dat je het magisch voelt wat onderdrukt wordt terwijl eerlijkheid blijft schijnen zal ook niet verdwijnen.…

De wind vraagt het leven en de ogen zwijgen als de regen niet meer verandert in het onheil dat elke droom vernietigt die niet in nieuwe woorden wil veranderen…

inkt stroomt door mij gelijk levenselixer dat de dagen dieper kleurt of toch wandelend op de toppen van mijn kunnen schilder ik mijn gedichten fabelachtig tot het vloeien zal en zelfs leesbaar zal zijn voor hen die nog nooit één letter hebben gedronken…

het universum heeft dit zo gewild, we zijn het braaksel van overvloed dat zich te rijk voelt met de zonden die zelfs met medeleven door valse voorwendselen wordt gevoed dieper dan de krochten waarin we onwetend ons begeven kunnen en zullen we nimmer gaan, zelfs een gedegen einde van dit jaar is een leugen zoals staar de grijze vonken van…

schaduwen worden dieper langs de oevers van het meer ik vraag me af hoe je in open wonden eenzaamheid kan herkennen ik kan niet inademen en ademhalen vlaag na vlaag ik zal weer aan mijn eigen stem moeten wennen het water lijkt bijna zwart zo naakt…

Een antwoord wil niet komen De afgelopen maanden glijden als een film aan mij voorbij Onze eerste ontmoeting, onze eerste kus Onze eerste nacht samen Onze eerste vakantie Er is iets veranderd Er is iets veranderd tussen ons Er is iets veranderd tussen ons realiseer ik me Mijn gevoel voor jou is dieper geworden Ik merk dat ik geen afstand…

Zinken ze dieper, vallen ze beter, de jouwe, die je erbij kocht dit jaar, dan de zestien stuks regulair die ik de vorige jaren rondstrooide? Je kocht er nog drie bij omdat het de lading niet dekte. Zeg jij het maar; welke zak dieper daalt op het ongewonnen graf. Ik weet het niet. Zij vraagt een nieuw katje.…

De koning ging met zijn gezin Ook dit jaar de tuin weer in Waar ze zich vol overgave Toonden aan de fotografen De koning lijkt steeds meer te krimpen En denkt eraan zich op te pimpen Hij komt volgend jaar op hoge hakken... Als koning kan je toch niet dieper zakken…

Ik val en val dieper en dieper in een put vol gedachten in een put zonder bodem Ik val en val dieper en dieper zal ik er ooit uitkomen? Ik val en val dieper en dieper gedachten vliegen langs me heen een wervel storm waait in mijn hoofd Ik val en val dieper en dieper ik wens een bodem dat de storm gaat liggen leegte.…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

een kwelgeest vecht met mij in een doodlopende straat die het waarom steeds dieper uitholt zodat mijn denken het gebroken wezen niet verstaat en in het hart lijkt de hoop gedoofd, wordt vreugde gelaakt de dag weet zich al jaren van vrijheid beroofd (fictief)…

Wat nou als het komt door het verschuiven van het magnetisch veld; dat er kleine ruimtes ontstaan waar niets nog aan ons trekt, en het trompetgeschal een waarschuwing: "pas op! hou je vast, anders val je van de aarde af!" Wat noord is, wordt nu zuid en vice versa, wij staan andersom en alles is gedraaid. Misschien zijn er daarom zoveel…

Ik zink in mijn verdriet, dieper... dieper... dieper... en niemand die het ziet.…

Hoe lang ze haar Al kende, werd haar Gevraagd - kennen is Het woord niet, Antwoordde ze, en Bevriend zijn we evenmin Toch is er wel een band Ontstaan, door de jaren heen, Herkennen we moeiteloos Elkaars diepere gedachten, En begrijpen we van beider levens Oorsprong, doel en zin…

als zij al dacht dat het niet dieper kon en dat de wond van buitenaf kon helen weer lucht gekregen het verdriet kon delen wat is dan 't definitieve plan?…

je grafsteen oogt nog nieuw al is hij bijna 25 jaar oud de zon glanst in het marmer waar het verleden rouwt dieper en verder, steeds verder ligt de horizon van jouw leven toch is mij die horizon nabij welk schip vaart zonder steven in stilte lees ik je naam het jaar waarin je gestorven bent een vaderdag zonder vader een leegte die nimmer…

Je zit dieper dan ik dacht vergeten kan ik je niet Niets dat de pijn verzacht dagelijks voel ik verdriet Het doet zeer om naar je te kijken vertwijfeld of je weet wat je doet Als je echt oprecht van hem houdt geloof me, dan vind ik het goed Dan gun ik je oprecht jouw geluk al vind ik het eeuwig zonde Ik raakte je zo snel al kwijt terwijl…

De lieflijkheid van vrouwen houdt verbonden Wat mannendrift of mannenwijsheid scheidt. Zij voelen achter gronden diepre gronden En achter 't Recht het ongesproken Pleit.…

ik val steeds lager steeds dieper in het zwarte in de eenzaamheid bang heel erg bang maar het gaat door ik val ik val steeds dieper steeds dieper in de eenzaamheid…

het zal bijna tien jaar geleden zijn de laatste keer dat ik je zag je bent nog even kranig maar zachter van karakter je voeten lieten mossen toe te groeien de jaren gaven je diepere groeven sommige werden holen waarin spechten zich verschuilen je verloor een tak maar niet je kruin je was blij dat ik je zag richtte je op, groette…

Mijn hoofd gaat kopje onder Ik zoek maar voel geen grond, Voel geen grond, en ik zink diep ‘k zie de lichten vlak boven het water Maar jij bent -- verder weg dan ooit Ik zink steeds dieper, steeds dieper weg Traan volgt na traan, traan volgt na traan Ik zink steeds dieper, dieper weg Ik verzuip in mijn tranen En vechten helpt niet…

ik wilde je omspoelen een tropisch eiland van je maken in de oceaan zongele stranden wit blauwe golven en jouw koesterende handen maar ik kon je niet scheiden van het vasteland onze wortels reikten dieper dan alleen hand in hand nu vliegen we twee keer per jaar naar onbewoond aldaar…

zij dwaalde in herkennen koesterde de tijd die was geweest raakte aan herinnering voor een begin van samen dieper voelen in de lach en warme hand lagen harten nog te wachten op oorzakelijk verband die eenheid werd gesmeed in de smidse van emoties maar het vuur was uit nog is er de huid waar jaren van verbondenheid hun…

jaren deelden…

Met ogen dieper dan de zee, ontdek ik bij jou nieuwe wegen. Ze brengen me een oase van gelukzaligheid. Met ogen dieper dan de zee, ontwaak je in mij een voelen, zo puur, zo mooi, zo simpel. Met ogen dieper dan de zee, spin je een cocon van tederheid, waarin ik kan wonen, veilig, vredig.…

Hoe dicht ik mijn zinnen als gevoelens zoveel dieper gaan? Hoe vertel ik anderen nog wat er was zo tussen jou en mij? Maar lieve lief, ik vond nog wat oude woorden van vele jaren terug. Want.... "Ja ik wil" die Lelietjes van Dalen, zo weer voor je halen geweven in jouw bruidsbouquet mijn lieve lief nog ruik ik het.…

Ach de jaren `50 Thuis bij pa en moe Op het meeste van het leven rustte nog een taboe De meisjes waren Klokzeepzacht de jongens hadden pit De teevee had maar twee kleuren enkel zwart en wit Dit bracht het voordeel met zich mee dat kinderen al snel wisten wie Sinterklaas was en wie Piet omdat niemand dat nog betwistte Vaak bleef men…