Alle inzendingen over je hoort bij mij

er zijn de klanken en als die klanken woorden vormen is het een taal je hoort nu een piano de ene pianoklank na de andere maar daarmee zijn het nog geen woorden dus ook geen taal hoeveel liever je ook altijd die piano hoort terwijl je uitkijkt over wijde heuvels als het regent en ergens de vogels schuilen in de bomen…

De stilte van de bomen, de akkers en het riet, de stilte van de bomen, wie kent en hoort ze niet? De stilte van de harten, hun zucht en stille klop, de stilte van de harten, wie hoort en ziet ze niet? De stilte van de doden, hun rust en ons verdriet, de stilte van de doden, wie schreit en rouwt nu niet?…

uren tuurt hij naar de vlucht van de vogels hij luistert naar hun schreeuwen hoort hun gezang hij wikt en weegt leest en hoort iets in elk gevleugeld teken hij kan de wil der goden verstaan een witte raaf is hij de vogelwichelaar rechts van hem in zwart gehuld krast een kraai…

Hoort bij mijn trieste stemming voelt bij iedere drup mijn hartezeer, Elke spat als een traan over mijn wang Het komt en het gaat keer op keer. Hoort bij een mijn stralend humeur die al mijn zorgen weg wast, bij de stralende zonneschijn een scala geeft aan kleur.…

Alleen en in elkaar gekropen onzichtbaar in zijn handen bange ogen verstopt achter de woede de spot wie ziet me in het donker wie hoort mijn tranen gesmoord in mijn bed van schaamte wie hoort mijn schreeuw verloren in de nacht hier lig ik dan voor altijd achtergelaten ik en mijn gebroken lichaam…

Verdichter heet hij, omdat hij bijeenbrengt en boeit het gezicht dat hij hoort in zijn oren en het leven van de woorden.…

Verdichter heet hij, omdat hij bijeenbrengt en boeit het gezicht dat hij hoort in zijn oren en het leven van de woorden.…

het is pijn een plekje dat er niet hoort te zijn soms weg door vergeten niet meer willen weten maar stralend terug op momenten van ontspanning en rust vangt mijn gedachten met een hand vol onbestemde angst pijn om te leven te moeten doen wat hoort in verwurging door het morele koord…

De rijpe Kennis hoort; De onrijpe neemt het woord.…

Ja de slimste mens Krijgt waardig kritiek Maar hoort het niet…

de stille muur hoort het verdriet en vertelt het nooit aan iemand door…

winterwonderland een ijzig moment bevroren je hoort het kraken…

Er is storm op komst je hoort de takken kreunen onder het geweld.…

De oudste zal de wijste zijn omdat 't zo hoort, maar of dit ook 't verstandigste is?…

adel hoort edel te zijn maar het edel zijn, behoeft geen adel.…

Hij zei: Ze hóórt niet alleen bij mij, ze zit ín mij en zij bloosde!…

Samen kijken naar de hemel een ster uitzoeken die boom past bij jou dat jaargetijde hoort bij jou dat eten maak ik voor je klaar dat land is echt jouw land dat landschap is jouw favoriet de zee heeft aantrekkingskracht samen filosoferen over alles die steen hoort bij jou die vogel trekt jou aan dat gerecht hoort bij jou jouw aantrekkelijkheid…

ik twijfel zo vaak twijfel ik en er is geen ding waaraan ik niet twijfel ik denk dus ik ben dacht ooit een filosoof om aan de twijfel te ontkomen maar je voelt makkelijk het vergeefse daaraan als je de regen hoort vallen en de wind voelt die over het land giert en de stemmen hoort die zogenaamd alles zeggen behalve…

wie met gesloten ogen luistert hoort het roerloze bewegen hoort de zucht van verlichting in z’n rauwrode lijf, lichter dan lucht voelbaar door zelfbewogen ziel langs zichtlijn en richtsnoer niet langer kaal en koud in zichzelf gekeerd, zo diep dat het hart niet meer deelbaar is…

hoort stil het zachte ruisen van het ranke riet aan de waterboord…

Je hoort alleen de geur van bloesems samen zingen met de lentewind !…

de dood zo nabij mensen voelen zich niet vrij toch, het hoort erbij…

Stilte is een heel mooi woord, Maar nog mooier als je niets hoort……

Ik was altijd bang voor het vergif Het vergif dat wordt verspreid onder ons Nu heb ik het vergif en ja het was pijnlijk maar dat is nu voorbij het hoort bij mij Ik was altijd bang voor het vergif Het vergif dat wordt verspreid onder ons Maar het is niet het vergif dat hoort bij mij waar ik bang voor ben Maar het vergif…

ze hoort het verbeten krassen van de pen zijn hand een stijf klauwtje ze hoort het tikken van de oude klok hij kijkt op: waar moet ik slapen als ik in de kist lig ik kom niet zomaar voorbij de dood het hoofd weet niet meer wat het hoofd niet kan ze loopt naar buiten op het bankje nemen tranen de vrije loop…

partnerloze lijster wie hoort jouw euforisch fel vergeefs geluid?…

partnerloze lijster, wie hoort jouw euforisch fel vergeefs geluid.....…

de moniale de doorschijnende onthechte elke nacht hoort zij nog getrippel op de trap…

(entre Uzés et Nimes) zo je hier iets hoort fluiten zijn het niet de vogels maar de kogels…

Ze bromt zo zalig lekker in haar slaap je zou haast zeggen dat ze het graag hoort…