Alle inzendingen over jeugd OR bloemen OR bedrieglijk

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het eindeloze duister ingesleurd even toch nog ingekleurd door beelden die snel weer vervagen stilte als nalatenschap een bloem…

ik zag hoe je handen voorzichtig stukjes oude weerspannigheid weghaalden uit het monument van je jeugd het waren deugd en gehoorzaamheid die jouw lang hadden gedragen in een vaste wereld met een huiselijke toon vertrouwen in een met positief elan behangen maatschappij tot daar de jeugd met bloemen liefde en plezier ging…

Zij zullen daar de vriend, die rust, Zo menig lied, dat streelt en sust, Uit lente en jeugd herhalen. Verhoor dees laatste bede toch! 'k Heb vrienden, jeugd, gezondheid nog, Maar mag daarop men roemen? Daarom bespreek ik nu op tijd Een graf, door licht en zon verblijd, Door vogelzang en bloemen.…

Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen. Zij laat zich leiden naar het dromenland, schier ademloos, met vonklend oog en wangen, waarop de blos der rode rozen brandt. O zomerzon! o gloed der minnezangen! Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand. Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen, haar rode lippen op de rode band.…

Indien gij weet wat leven is en lijden, en welk een zee van weedom in een traan ligt, laat mij die holle weg in ’t woud vermijden, verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt! Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden, een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht. O laat geen lach die stille plek ontwijden, geen ruwe spot…

Paarse bloemen die haar jeugd hadden getooid uit tranen en pijn veelvuldig gerooid als doornen staken zij door haar frêle hoofd toen alle hemellichten werden uitgedoofd. Zij droeg paarse bloemen als een krans hun namen werden op een dag verschanst in het nieuwe morgenlicht diep begraven… mocht zij voortaan nog lentebloemen garen!…

De jeugd krijgt thuis vaak ongezond te eten, De bloem der natie groeit daarom als kool. Maar godzijdank bestaat er nu een school Waar elke dag verantwoord wordt ontbeten. En blijft het kroost dan nog op z’n gewicht Dan wordt ook een dinerschool opgericht.…

de lijst van het leven bevat een schilderij die lijst is vaak mooier dan het jong omrande doek gelijk een knop haar schoonheid moe is doch om als bloem te bloeien zal zij verlost moeten worden van jeugd en schoonheid dan is de lijst vaak mooier van het doek bevrijd…

Paarse bloemen die haar jeugd hadden getooid uit tranen van verdriet veelvuldig gerooid als doornen staken zij door haar frêle hoofd toen alle hemellichten werden uitgedoofd. Zij droeg paarse bloemen als een krans hun namen werden op een dag verschanst in het nieuwe morgenlicht heel diep begraven… mocht zij voortaan nog lentebloemen garen!…

Denkend, dit komt van een buur, zegt die, nee hoor veels te duur en ik denk verder wie oh wie, schenkt me bloemen op deze ( eerst) nare dag? Een berichtje naar een andere buur, brengt de oplossing wanneer ik app, heb jij die bloemen bij me neergezet?…

Oktober strooit, bij wind en vlagen, De gele blaadren langs de grond; Reeds koud en huivrig zijn de dagen, En vliegt gij, Zwaluw! hier nog rond? o Vlucht, geliefde! vlucht dees streken, Door al uw zustren reeds ontweken; Zet u in betere oorden neer, De lente is hier al lang verdwenen, De lieve zomer ook is henen, Hier zijn geen schone dagen…

En liet haar gaan, met haar gepikte bloemen die agent, kan zich op karakter laten beroemen!…

opgesloten… vind ik niets voor mij dus laat me los, maak me vrij ik wil stoeien op de groene wei met mijn soortgenootjes: de honingbij ik ruik de planten en de bloemen maar zit gevangen in mijn korf mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen och, wat vind ik dit ellendig grof want alle bloemen wil ik kussen ik wil vliegen, ik wil brommen zie…

De mensen ogen blij, blijer dan met de kou gelukkiger met nu, de zon stappen we allemaal de paden op- de lanen in op gepaste afstand dat wel langs de velden met: De tere mooie bloemen!…

Een hele jeugd geslagen, nooit verwend een beeld voor altijd ingeprent Een moeder zwaar verslaafd aan pillen vader last van incestgrillen Ja mijnheer de magistraat u weet, waar ik over praat Ik heb echt hard geprobeerd maar wat had ik geleerd Haten, stelen, en bedriegen en van 't ene tehuis naar 't andere vliegen maar dat duurde nooit…

ze lijken zo zacht uitnodigend zacht maar prikken levenslang ze herbergen ontluistering van talloze gedempte kreten gesmoord in de beschutting van een geïsoleerde ruimte schijnbaar droog zijn ze inwendig voor altijd klam onzichtbaar maar onvergetelijk als bepleisterd littekenweefsel toch lijken ze zacht zo bedrieglijk zacht…

Ze heeft een rode kleur op haar wangen als gevolg van intense woede. Staart in diepe verslagenheid voor zich uit, door 't raam, in de stille natte straat. Zoekt tevergeefs naar haar innerlijke leidraad, doch haar gedachten verdwijnen snel. Rondom haar vormen zich wolken van verdriet vermengd met bittere tranen en haat.…

In de taal van mijn jeugd aan de andere kant van de grote oceaan wonen nog altijd mijn kinderjaren waarin mijn moeder ook nu nog piano speelt in een kamer vol bloemen en verhalen over alles wat ertoe doet in mijn bestaan.…

1 Mijn lief zat voor het open raam, een zon, die langzaam viel, omlijstte met verzachte schijn, in een bleekgouden, tere lijn, haar hoogvoornaam profiel. Toen schoof mijn lief de blinden dicht, verveeld, een beetje boos, maar binnen drong één scherpe straal en op haar mooie mond, brutaal, danste het licht een poos. Als eens mijn lief…

2 ‘k Sta aan mijn venster. Het is laat. Ik kijk neer op de stille straat. In duisternis, waar niemand gaat. Van nergens komt meer één geluid. ‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit. Wanneer gaat die lantaren uit? Eén lichtkring op wat vunzigheid. Die gloor is met dat goor in strijd. Daar gaat zelfs geen verloren meid. In mij is net zo…

Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornenkroon.…

waai jij maar mee met alle winden als jij vindt dat dit moet een eigen mening heb je niet een ander doet het toch nooit goed... kom niet meer met je mooie praatjes ze deugen van geen kant je waait met alle winden mee je lijkt wel figurant... waarom kan jij niet eerlijk zijn zeg het in mijn gezicht en nu moet ik er achter komen dat jij…

wolken schuiven samen waardoor contouren langzaam duidelijker worden staan ze oppermachtig hoog aan de blauwe hemel licht grijze randen kleuren donkerder verraad eveneens de wind het naderend onheil die de was harder doet wapperen aan strak gespannen lijnen speelt de zon haar laatste troef uit keert hen de rug toe, en tovert een regenboog…

het zij voor altijd vastgesteld niemand is te vertrouwen nillens willens zal iemand ergens ooit iemand anders bedriegen beliegen diep gedacht afstandelijk ook laten we wel wezen maar je zal toch maar een keer de klos of lul geweest zijn…

vandaag ben ik stil ik wil de bloemen kussen die sussend wit, met gouden harten alle slechtheid tarten langs de openbare weg vandaag loop ik in de zon die aan hun jeugd wreed is ontnomen liefde kon het niet voorkomen dat zijn hart een moordkuil was maar langs onze weg naar vrede bloeien liefdevolle bloemen die vechten, tegen dat…

wiegen Met haar hand in de mijne is de wereld prachtig Haar dromen kunnen niet bedriegen…

Wie nee zegt tegen het ouder worden, omdat een jeugd voorbij was voor die ontluikend begon. Als een bloem in de knop die zich naar het zonlicht draaide, alsof het zich zo in zijn natuurlijk proces versnellen kon.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…