Alle inzendingen over jonkvrouw

De jonkvrouw was zeer aangedaan, is alle lijken langsgegaan, heeft voor elk van hen gebeden en voor hun familieleden die nu alleen achterbleven, eenzaam verder moeten leven.…

Mijn muze, jonkvrouwe van het lage land en heerser van mijn hart, slechts om haar alleen vul ik de maan.…

als een echte jonkvrouw getooid met ruisend kleed beent ze door de straten van haar veel te grote buurt op haar rug het puntig blauw van een lang vergeten erwt plant ze haar modieuze hak elegant achter iedere tak die haar omgewaaid de weg verspert en slechts vergetelheid vindt waar zij de toekomst en nog veel meer zal zij nooit werken…

we kasteelden speelden met nat zand op strand middeleeuwen met hoge torens een slotgracht de ophaalbrug met lange schelpen torenkamers met uitzicht op zee voor jonkvrouwen die wachtten op hun prins aanvarend op golvenwit of in galop op strand met spattend zand in witte herinnering zakdoekjes die vrolijk fladderend hun afscheid…

ongewerveld kieuwloos zonder smaak is Nog onontdekt, volgens de evolutie in dubio omtrent zijn constitutie drijft hij al minstens tien miljoen jaar mee incognito in olie, zelfs in zee Een kwinkslag brengt de braakvis, zij het even, in de brouwerij van 't waterleven tot groot genoegen van ons allemael was getekend, Bellefleur jonkvrouw…

AAN DE JONKVROUW MARGARETA VAN RIJN, KUNSTIG AFGEBEELD DOOR FILIPS DE KONING. Gratior et pulchro veniens in corpore virtus. (Het bevalligst komt de deugd in een mooi lichaam uit.) Wat zien we hier? Is ’t verf en schijn, Of wezen? O, gij overschone! Men krone u billijk met de krone Der schoonheid, paarle van de Rijn.…

Neem een Ridder in het staal En een Jonkvrouw in 't scharlaken. Laat hen in een lange smart Op een ijzren vaderhart Langzaam trekken tot ze blaken. Neem een heks of anderhalf Met een dosis toverzalf En een paddestoel of veertien.…

wegversmalling der weerzinwekkende weerspannige weeromstuitvliedende woordverbrijzelende onwrikbare in gietijzeren mal gegoten vormvaste, kaleidoscopisch als het weer en de altoos immer wisselende, gelijk de slagen van het lot aan zichzelf nimmer gelijkblijvende veranderlijke werkelijkheid jonkvrouw Belle van…

Ik weet de jonkvrouw zo nabij. 't Vizier is neergeklapt de sporen in de flank geslagen de lans gestrekt. Kijkt zij naar mij? De botsing der titanen. Zijn lans die afschampt op mijn schitterend schild de borstplaat ingedrukt ik hoor mijn ribben kraken de wereld draait zich om ik stort in 't perk.…

Hij ziet de jonkvrouw, de met schoon bedeelde... En die geen zege wil, zij overwint. Hij mint het Schone... en liefde is ingebeelde, Als hij de 'liefde' van de vrouw bemint. - Mathilde!…

Ik verheug me op deze vracht Mijn blik valt op haar lippen Straks zal ik ze openen, mijn Loon nemen Als ik de aanlegsteiger nader, Doemt hij op uit de mist, de Bourgondiër alias schout alias Matroos, regent, schoenlapper En kruisridder Ze wordt verwacht, de dame Alias marketentster, alias Jonkvrouw, alias boerenmeid En bloemenventster…

vorstenzoons Tomeloos tokkelend schik ik me in mijn lot Terwijl ik mijn publiek naar wens bevlei En desgevraagd de afwezigen bespot Alles voldoet, zo ook mijn broddelarij Maar 's nachts speel ik aan het hof van de koning Dan zing ik van koene ridders, edel en trouw En krijg ik heus de allergrootste beloning Een kus van de fiere schone jonkvrouw…

De zwanen varen traagzaam langs de kusten, Loh'ngrins onzeker van der Jonkvrouw' woon, maar God woont hier met zijn papieren kroon, en deze rust is een volmaakt berusten. Ik zend u dit sonnet met een tros druiven, onze eerste: niet onmooglijk nog wat zuur.…

En de éne roos was blank als duivendons, Als maagden-onschuld – Jonkvrouw, bid voor ons! – Als sneeuw op aarde en vederig wolkje in ’t blauw. En rood was de andre als ’t vlammend hart der vrouw.…

gekelderde dwaas aanneem hem betalen wil maar dat weigert hij pertinent want hij kijkt me diep in mijn blauwe ogen en maakt het zwijgteken omdat ik me al weken niet geschoren heb vanwege down-zijn lijk ik op een doorgewinterde clochard bemanningslid van een piratenschip op sterven na morsdood in mijn dromen beleef ik met mijn beeldschone jonkvrouwe…

En de éne bloem die weet Zal valle' in knop, een jonkvrouw wijs en heilig.…

Geverfde pop, met rinkelen omhangen, Gebulte jonkvrouw in uw staal' korset, Lamzaligste aller vormen, stijf Sonnet! Wat rijmziek mispunt deed u 't licht erlangen? Te klein om één goed denkbeeld op te vangen, Voor epigram te groot en te koket, Vooraf geknipt, koepletje voor koeplet, Kroopt ge onverdiend in onze minnezangen.…

maar zonder vrouwenstem in de centrale je kunt hem phone of ook mobieltje noemen In satellieten tollend rond de aarde houdt hij haar in zijn greep als alter eega Ik zie het meer als wondermetgezel met zelfgekozen en geheime codes het magic touchscreen als een wonderlamp van Alladin, Alice in Wonderland een jonkvrouw…

Er is geen ander die ik begeer Geen jonkvrouw die ik adoreer Opdat ik niemand ooit verwijt Dat zij niet lijkt op Guinevere. Elke dag bemerk ik weer Dat ik in duisternis verkeer Waarin geen licht zich onderscheidt Want licht, dat was mijn Guinevere.…

Laten wij, ridders en jonkvrouwen van het bezonken woord in deze barre verwarrende tamelijk vreugdeloze turbulente tijden waar egoverliefde narrowminded narcisten, extreemrechtse verknipte doofblinde sadisten hedens laten opgaan in verschieten van smeulende puinhopen van paars...…

De edele ridder tilde zijn schone jonkvrouwe over de drempel van zijn kasteeldeuren richting de versierde slaapkamer, waar wijn in overvloed was en lekkere kaashapjes olijven en kersen wat het ritueel inluidde.…

Daaglijks keert de priester weder In het klooster van Las Huelgas; Hoort de biecht der jonkvrouw, altijd, Altijd zuchtend naar de liefde. Daaglijks wordt hij bleker, minder Schitterend zijn donkre ogen. Staamlend geeft hij absolutie Voor haar zondig, werelds denken.…

Wacht geen bloemen van de Zanger, nog vermoeid van Nieuwpoorts slag, waar het Album ener Jonkvrouw zich versierd door achten mag! Wacht gij evenwel een versje, zonder tooi van taal gerijmd? Zijn u welkom zwakke regels, ongekunsteld saamgelijmd? zonder aanspraak dan de oprechtheid van hetgeen ze u doen verstaan? Wel dan!…

Ja, zelfs Jonkvrouwe Hoepelrok, springt pardoes uit haar torennok. Ze zweeft gelijk een kiekenveer, al tollend in de slotgracht neer. Daar zoent ze kikkers in het riet, het zal haar wat of hij het ziet. Dus bidt ons ridder aller macht, dat er geen prins huist in zijn gracht en of de Here hem nog redt, al is dat meer een schietgebed.…

Ras gingen de dagen, de jaren in wentlende vlucht voorbij ; - zij, groeide tot bloeiende jonkvrouw, tot flinken jongeling, hij. En zonder zij zelve het wisten, was jeugdiger vriendschap gevloôn, en sloeg in hun harten de liefde al juichend en zingend haar troon.…

Op vakantie waren wij op reis in 'n deel van onze buur: Duitsland Uit folder en boek hebben we ons ingelezen gezocht en gevonden Waar bergwanden oprijzen van hoogten niets te vrezen bezochten we Hun kastelen en paleizen met puntige daken uit vervlogen tijden zagen we er Koene ridders te paard en jonkvrouwen die -in modern…

Nu ben je weer verdwenen in de massa, het grote niets, maar als ik goed mijn best doe, edele jonkvrouwe, kan ik je weer oproepen als in een spiritistische seance. Toch laat ik je, uit respect, liever vrij.…

Op JONKVROUW ISABELLE LE BLON. (Overleden de 28 van Zomermaand 1636) Wie hoor ik op mijn graf? Gij minnaars, gaat’er af! Wat koomt gij rouwe dragen, En mijne dood beklagen? Ai, staakt uw droef gesteen*! Schept moedt, en weest tevreên, En wenst mij niet op aarde Bij u te zijn in waarde.…

Haar zachtaardige inborst wordt gedragen door kleurrijke kleding, met de flair van een middeleeuwse jonkvrouwe. Haar Mona Lisa-glimlach betovert iedere man die haar genaakt in haar curieuze dansfeest, haar schittering als hekserige verdediging.…

Ik kan dromen dat er liefde is, dat ik de ridder ben en jij de jonkvrouw, dat ik het boerenmeisje ben en jij de stoere held. Ik kan dromen dat ik speel. Ik kan dromen dat ik jou zie zitten als in een visioen en ik naast je plaats mag nemen. Ik kan dromen dat we gelukkig zijn, dat het huis geen huis hoeft te zijn om onze dromen te bewaren.…