Alle inzendingen over jouw blik

Onze handen verstrengeld zo willen wij de tijd tot stilstand brengen dat laatste moment waarop ogen de waarheid herkennen die monden vergeten zijn maar als jouw blik een glimlach opent, teer als de bloemknop die het zonlicht herkent, wijken mijn lippen uiteen en fluisteren afscheid…

Zal ik je schrijven over jouw ogen, dat ze mij neersloegen en ik niet wil maar niet anders kan dan op jou wachten jouw blik op mij een woord tot mij de topjes van jouw vingers waarvan ik droom en niet kan slapen van angst en verlangen zelfs verliefd op dit gestamel van mijn geluk…

Toen was daar jouw finale verbijsterend mooi zoals je ging en puntgeslepen scherp jouw blik de laatste akte schetste de wereld draaide door terwijl een ogenblik van o zo waardig zijn zich kleedde zoals je was geweest niet één keer keek de tijd nog om maar snelde voort in het tumult van veel te schelle stemmen de dag kromp stilletjes ineen…

Die lijnen op jouw gezicht kleuren donkerder dan ooit kan ook komen door dit licht zelfs jouw blik lijkt zo verstrooid En die rimpels rond jouw ogen mis je sprankelende lach was het schuld of onvermogen dat ik het niet eerder zag Neem jou stevig in mijn armen trek je heel dicht tegen mij laat mijn liefde jou verwarmen en voor even zorgenvrij…

ik praat van jou al zeg ik dode woorden zoek in schimmen van verboden lijven restanten van jouw liefde die mij ooit behoorden ik wieg dan verstarde gedachten om verdwaald gevoel, doorheen wel duizend nachten, in teder maanlicht te verzachten wacht op mij als de dag begint te dagen stil zal ik dan zijn als jouw blik mij…

Jouw blik van herkenning, Voor altijd verzonken In de peilloze dieptes Van het oneindige zwart, Doet echter niets vergeten, Want al onze momenten Liggen tijdloos geborgen, In het roodst van mijn hart.…

In het zilt van jouw ogen spiegel ik mijn zalig ziel en zie ogenschijnlijk onbewogen je prachtgelaat waar ik voor viel Jouw blik verworden tot breekbaar glas ontmoet de mijne halverwege flinterdun en ik zie alras, je ogen loken en daarentegen, sper ik de mijne werkelijk wijd mijn adem stokt en stokt en stokt omdat ik volkomen onvoorbereid…

Hoe winter zwijgzaam is en weifelt in jouw blik. Hoe ik. -------------------------------------------------- Uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis' 2000.…

je klimt met mij je schouder vlamt als ik mijn vleugels spreid en jij de stenen mijdt die achter ons het pad markeren soms lost er een en slaat herinneringen stuk in een lawine van gedachten geen afgrond vangt jouw blikken meer weidsheid doet je ogen zeer de wereld vlakt tot mogelijkheden in een maagdelijk opnieuw betreden…

jij had altijd al iets met schoonheid en exquis je bewegen was als immer buitengewoon gracieus verfijnd tot in detail en harmonie met het heelal waar volmaaktheid danste en jij met voeten lachte op iedere pas waarbij jouw blik de kleuren van je partners begeleiding lazen en wij samen parelend de dansvloer van hemel…

jouw blik ziet in onderscheid beweging uit stilstand komen nog voor dromen in wakker worden tot realiteiten gaan behoren jouw donkere ogen hebben via jouw brein dat fotografisch vermogen in opslaan van data verschillen aan te geven in stilstaan en leven waar de acties zijn focus jij onmiddellijk lichten je kijkers op in…

Jouw stem streelt me met haar klanken, die ik net nog kan verstaan, schoon jouw blik mij mooi verwart. Zou je mij nog wel vertrouwen, die afhankelijk is van jou en jouw liefde voelt als touwen? Mijn gedachten zijn verraad, maar mijn liefde is oprecht. Vergeef mij, aan jou verslaafd.…

zij zagen jouw blik keken mee ontdekten de magie van samen beleven een armzwaai je vinger wees ingehouden adem kwam ineens tot ontlading het was feest zij waren op pad gegaan maar kwamen niet aan het was of iedereen hun kleine bestaan zomaar vergat maar in jou herkenden zij stukjes leven waarvan zij dachten die zelf nog…

Toen ik omkeek was er licht waar ik dat niet had verwacht hieraan had ik nog nooit gedacht jij was er in een goud doorzichtig kleed je keek me lang doordringend aan ik voelde me heel opgelucht en slaakte een diepe zucht de streling van jouw blik vervulde mij met dankbaarheid ik trilde, zweefde van geluk voelde mij een rijker mens de vervulling…

je hebt mijn groen mijn bloem zal bloeien in jouw blik waarom die schrik als andere ogen de kleuren ook graag mogen je schaduw maakt mij bleek, je warmte laat mij in de steek alleen het licht op mijn gezicht zal me doen spreken ik ben je ent je wortels hebben mij herkend kom laat me in je kroon de wereld zien ik lees je…

ik zag oplossende wolken in verdwijngebied waar droogte en helder heersten precies zo oogt jouw blik mijn lief als jij mij even niet goed kan gedogen we lossen niets op maar geven elkaar wat meer ruimte om het licht beschadigde ego weer heel voorzichtig te kunnen pruimen in een door liefde gesynchroniseerd samen bewegen…

In jouw ogen, zo diep en klaar, Zie ik een wereld, wonderbaar. Een spiegel van de ziel, zo rein, Waar liefde woont, zal altijd zijn. Daar vind ik troost, daar vind ik rust, In jouw blik, die mij kust. Een haven in de storm van het leven, Jouw ogen, waarin mijn wereld is geweven.…

wegzeilend bloeien jouw ogen in mijn gezicht van nieuwe lippen in de vroege lentekeer naar het beeld van mijn hart dat dichtbij omrankt jouw blik schemert violenblauw opent ogen op onze borsten op sterkte onder de azuren hemel waar harten geborgen zijn over ’t geheel vinden voeten vaste grond waar liefde bloeit om het leven te…

zoenen - denk je en zwijgt; jouw blik laat mijn mond los rust in mijn ogen - en ik verlies me in mijn verlangen: jou alles woordeloos te geven en net nu tussen dagwerk en slaap houdt de tijd haar adem in een handvol licht in een avondlijke schemer tussen stoffige stralen daarin een gezicht: jij stilte geduld.…

herinnering tekent al vroeg je huid de buitenkant in letters en symbolen zie de rijkdom die er onderhuids verscholen ligt in ongesproken woorden wist jouw blik mij te bekoren in zielscontact je hand en warme lach met alle toebehoren wij zien de wereld niet als prooi gaan nooit voor buit maar delen slechts in liefde uit…

om in de glans van jouw lach vol overgave te leven…

licht zo stekend blind, de liefde onnavolgbaar in jouw blik rijmt niet op de woorden in dit gedicht…

ik verbijt mijn pijn de zure smaak van bloed vergoedt niet jouw afwezig zijn het rot gevoel dat slijten moet ik pak de wind en veeg je paden weer begaanbaar trek wolken uit elkaar en openbaar je aan de lucht ik verkort mijn horizon met vergezichten die jouw blikken laten blozen zo intiem dichtbij kom weer bij me in de opgetrokken…

Ik zie jou zitten niet als muurbloempje oh nee, maar uitdagend rond en strak van nostalgie jouw blik treft mij en laat lichten flitsen geen kras tekent leven prachtig ronde vormen maken het beeld compleet ik droom je dichterbij terwijl jij beweegt laat ik mij leiden raak 1970 aan en geniet…

wind vlaagt in mijn huid laat me voelen waar ik ben als ik verdwaal in lucht terwijl mijn voeten aarden ze raakt me in de kracht die aan me hangt die ik weersta als ik gelegen heb en op ga uit de nacht mijn ogen zetten dingen om me heen bekleden me met aanschijn maken me niet meer alleen in jouw blik vind ik waardigheid je stem…

ik ga binnenkort de ultieme duik in je ogen maken om jou op de bodem van je ziel te raken in een totaal geven zal ik mezelf vergeten om zonder ballast de diepte in jouw blik voor het eerst te meten heb veel los moeten laten om vaardig te worden snelheid te maken om ons ontmoeten te smaken voel al de warmte van je lach weet me…

Jouw mooie spekende ogen, ik zoek jouw blik, voor mij een gestolen moment. steeds denk ik aan jou, vraag me af of het goed met je gaat, besef dat ik jou mijn liefde niet kan en mag geven. steeds denk ik aan jou, hoop dat je altijd die lieve zachte man blijft die je volgens mij bent. stees denk ik aan jou, ik mis je.....…

een nacht vol rust wakend door een kleine ziel die stilletjes haar liefde aan jouw oude handen gaf een nacht in pijn wakend door mijn eigen hand en boven alles, op jouw hoofd de ander hield je vast de nacht ontlast met jouw blik gericht naar haar jouw liefste uren lang haar naam en ogen in de jouwe dansend op haar hartenklop die stervend…

Kom binnen, ik kus jouw ogen Ik zal je alles laten zien Neem de tijd, kom zo vaak je wilt en verzadigd zul je weggaan Neem een bad in al mijn kleuren – zacht als poederkwasten strelen ze jouw blik Ik omarm jouw aandacht met het goud van de geschiedenis Hier is alles eeuwig jong Onvoorwaardelijk plooi ik me naar jouw behoeften Ik…

Waarom raak je mij... alléén zoals je me weet te raken alleen jouw stem, jouw blik in de ogen jouw houding, jouw hart zit in mijn hart: een telkens nieuw gegeven in mijn leven.…