Alle inzendingen over kastanjes OR appel

Hoe ging dat ook alweer Met de appel en de peer. Ze hadden samen hoop Op een levensloop In een harmonische sfeer. Zij bevestigden hun hoop In een appel-peren-stroop.…

dan vliegen ze langs haar naar de boom, krijsend en met wel honderd bewegingen tegelijk ze weet niet waar ze het zoeken moet ze knijpt in een appel en noemt hem appel, appel. ----------------------------------- uit: 'Verdwaald ontwaken', 1990.…

als zij thuis zou zijn, dan heb ik geen appel. en mochten zij er beiden zijn, de één dicht bij in de deuropening, de ander iets verder weg op de veranda, naakt, dan zijn er nog geen appels. ik verkoop ze niet. ik geef ze niet weg. ik heb ze niet.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Liekes huis ruikt naar appelen. Mijn huis zal ook ergens naar ruiken. Niet naar appelen. Dan had ik geen verschil gemerkt. Appelen ruiken lekker, maar bepaald bezoek niet. Daarna moet ik luchten. Mijn huis moet ook ergens naar ruiken. Daarvoor moet ik speciaal een week weg. En weer terugkomen.…

Ik schreef eens op papier van lucht en alles wat ik schreef was lucht, en alles wat ik dacht, en toen ik naar buiten keek zag ik een kraai van lucht boven een bloeiende appelboom in het zonlicht naast een schutting, en ik hoorde iets scheuren in de verte, er werd moedwillig iets verscheurd ver weg, nu is het mijn beurt, hoorde ik zeggen, een…

De weekendpapa wandelt door het park zijn dochtertje raapt enthousiast kastanjes op en toont ze één voor één kastanjes als haar ogen en gevonden net als papa die vanmorgen nog verloren was in de speeltuin kent ze Robin die met stenen gooit en ruzie krijgt van mama en van papa maar moet een weekendpapa ruzie geven hij ziet zijn dochtertje…

En straks, wat verder in de tijd, kastanjes in hun volle pracht. Dan lijkt het feest, de stad, zij lacht, de stad is blij, ik ook.…

Annecy draagt vandaag een kleurige oktobermantel en een kleed uit roestige kastanjes. Dit gewaagde ensemble wordt op geraffineerde wijze gecombineerd met glazen muiltjes en een subtiel wolkenhoedje. Het geheel wordt vervolmaakt met een shawl van wilde ganzen.…

ze woont in een droom gekneld tussen zomer en herfst er hangt een geknakte zonnebloem aan de binddraad na het laatste onweer hij krijgt een binnenplekje in een vaas terwijl ze kastanjes uit haar zakken schudt wordt er gerild door merg en been…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Handvol tamme kastanjes bracht ik voor je . Onbekende scheppen met de leegte van de nachten beladen, in jouw haven liet ik zinken. Roze orchidee met mijn handen maakte ik weer levend.…

Ik las onlangs een zeer sappig bericht De nieuwswaarde valt niet te overschatten Ik zal het even voor u samenvatten De peer verslaat de appel in gewicht Het CBS liet zo verantwoord blijken Je mag appels met peren vergelijken…

Er komt een eind aan de schuld van appels (en slangen), gegeten (en gevreesd) door dames en heren, die compost verwarren met het composteren van de geest De dichter plant een pit van de Adams appel en Eva verzoekt hem herhaaldelijk Maar de Godheid laat het zaad groeien tot onmetelijke hoogten die de appel doet verbleken Tot in verre…

Ochtend is in grijs gekleed en wilde kastanjes vallen maar raak. Hun boom een kerel, zijn dos zit propvol groene stekelbollen. Als dobbelstenen rollen ze weg, hun hoop gericht op boomhoog. Onweerstaanbare pralines. Rap door kleine handen opgeraapt, binnen als schat verloren gelegd: dood in minder dan een winter.…

in een halve zon de schaduw sloeg al om op mijn balkon zag ik je buiten droomde me jouw hand jij liep daar zo parmant het rode koppie in de wind op eindeloze benen ik haakte aan jij liet me gaan een jochie als zovele maar je herkende toch mijn lichte blauwe ogen nog pofte voor jou echt speciaal kastanjes de eersten van dit…

Leg aan bij de boomgaard waad door zacht gras en goudgele appels naar de vijver middenin dampend in de avond Betreed het ronde bekken glijd het warme water in en zwem over de bodem van je oerappelwijze weten naar de trappen van de toren Lees vanaf de omloop de wind, de wel de stroom van de tijd, hun rimpelingen hun dieptes en de nevelschimmen…

Wat doe je nou Frans...happen naar het baasje Je weet...wie appels vaart die appels vreet Bijt toch niet in de hand waaruit je eet Want voor je ’t weet ben je straks zelf het haasje Je babbelzucht kost je nog eens de kop Een camera? Zet dan je mondkap op…

Verlegen appels verflauwen van de honger in het plukseizoen.…

ik zal eikels rapen en noten bladeren van berk en beuk zoek gesloten dennenkegels pluk een blauwe pauwenveer mijn kleinste kunstwerk ooit dat van herfst is gemaakt zal ruiken naar kastanjes en onze laatste wandeling naar verse aarde naar Allerheiligen…

voorbij 't denken jou gepasseerd raap ik kastanjes uit het nachtelijk uur ik verblind daarmee de tijd open wonden helend nog te komen tranen veeg ik uit jouw ziel ik ben op weg voorbij aangekomen in het vleesgeworden woord…

als mijn mond een appel was zou ik pitten praten je verleiden met ogen als wolken de straatlantaarn zou mijn fakkel zijn bladeren zouden rillen in hun nerven als de honkbalspeler een schildpad neerhaalt een landschap zou zich verschuilen achter een rood fluwelen gordijn - enkel als mijn mond een appel was -…

Graag aap ik kinderen en speelse apen na, omdat ik van nature gezond wil leven, en daarom van appels, en ook van zoete zonden hou.…

Ja ik blijf erbij wat een pracht van een appel en zoals gezegd…

Een koude appel op de besneeuwde aarde Een merel smikkelt…

Ik droom van de geur van nog te plukken appels – en word niet wakker.…

Paadjes, eiken, kastanjes en mos, Groene bladeren, daarvan bijna geen een. Het tikken van de regen, Met daarna de heerlijke geur, Af en toe de wind tegen, Herfst, ik geniet van alle kleur!…

Het sneeuwt blaadjes Bomen worden kaal Het asfalt kleurt oranje Het sneeuwt blaadjes De kou lijkt normaal De lucht gooit kastanjes Het sneeuwt blaadjes Oranje wordt een taal De boom verliest zijn franjes Het sneeuwt blaadjes Maar voor sneeuw is het te vroeg…